Yasuhiro Nakasone
| Yasuhiro Nakasone 中曾根 康弘 | |
|---|---|
 | |
| 71-72 ve 73. Japonya Başbakanı | |
| Görev süresi 27 Kasım 1982 - 6 Kasım 1987 | |
| Hükümdar | Shōwa |
| Yerine geldiği | Zenko Suzuki |
| Yerine gelen | Noboru Takeshita |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 27 Mayıs 1918 Takasaki, Japonya |
| Partisi | LDP |
| Çocukları | Hirofumi Nakasone |
| Bitirdiği okul | Tokyo Üniversitesi |
| Dini | Shuuyoudan Houseikai[1] |
| İmzası |  |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı | Japon Donanması |
| Hizmet yılları | 1941-1945 |
| Rütbesi | Önyüzbaşı |
Yasuhiro Nakasone (中曽根 康弘, Nakasone Yasuhiro, d. 27 Mayıs 1918) 27 Kasım 1982 ve 6 Kasım 1987 tarihleri arasında Japonya Başbakanlığı görevinde bulunmuş Japon siyaset adamı. Brian Mulroney, Ronald Reagan, Helmut Kohl, François Mitterrand, Margaret Thatcher ve Mikhail Gorbachev gibi önemli Dünya liderleriyle eşzamanlı olarak başbakanlık görevini sürdüren Nakasone, ülkesinde özelleştirme konusunda attığı adımlarla ve gerek başbakanlığı döneminde, gerekse de sonrasında Japon milliyetçiliğini canlandırma konusundaki faaliyetleriyle tanınmaktadır.
Gençlik yılları
Nakasone, fakir bir dağ şehri olan Takasaki'de dünyaya geldi. Babası kereste ticareti ile uğraşıyordu.[2] Eğitimini Tokyo Üniversitesi'nde tamamladı. II. Dünya Savaşı sırasında Japon Donanmasında mutemetlik görevi yapan muvazzaf bir subaydı.[2]
1947 yılında, İçişleri Bakanlığındaki gelecek vaat eden görevinden istifa etti. Ülkesinin mağlubiyeti üzerinde büyük bir etki ve üzüntü yaratmıştı. Diğer yandan Japonya'nın geleneksel değerlerinden hızla uzaklaştığını, kimliğini yitirdiğini düşünerek ve bu konuda bir şeyler yapma arzusuyla Parlamento seçimlerine girdi.[2] Demokratik Parti'den Japonya Temsilciler Meclisi üyesi olarak Japonya Ulusal Dieti'ne girdi.[3] Yasama organının acemi bir üyesi olarak, 1951 tarihinde Müttefik Kuvvetler Yüksek Komutanı General MacArthur'a, müttefik işgalini eleştiren, sert bir dille yazılmış 28 sayfalık bir mektup gönderdi. Daha sonra Nakosone'ye, General Arthur'un kızgınlıkla bu mektubu çöpe attığı söylendi. Bu tavrı, onun sağ kanattaki politik yerini tescil etmiş oldu.[2] Esas şöretini ise, 1952 yılında Japonya'nın yenilgisi için İmparator Hirohito'yu suçlayan çıkışıyla yaptı. 1955 yılında Nakasone'nin zorlamasıyla, hükümet, nükleer enerji araştırmaları için Endüstriyel Bilimler ve Teknolojiler Araştırma Ajansı'na yaklaşık 14 milyon USD civarında ödenek verdi. Nakasone Liberal Demokrat Parti (LDP) içinde hızla yükseldi. 1959 yılında Nobusuke Kishi hükümetinde Bilim Bakanlığı yaptı. 1967 yılına Ulaştırma Bakanlığı, 1970'te Savunma Ajansı Başkanlığı, 1972'de Uluslararası Ticaret ve Endüstri Bakanlığı ve 1981'de de Devlet Bakanlığı görevlerinde bulundu.
Başbakanlık dönemi
1982 yılında Nakasone Başbakan oldu. Hükümetinin Dışişleri Bakanı Shintaro Abe ile birlikte, Japonya'nın Çin ve Sovyetler Birliği ile ilşkilerinin güçlendirilmesi konusunda önemli gelişmeler kaydettiler. Nakasone, ABD Başkanı Ronald Reagan ile, insanların "Ron-Yasu dostluğu" adı verdikleri çok yakın dostluk ilişki geliştirdi. Japonya ve Filipinler arasında 1986-1987 yılları arasında devam eden, iki ülke arasındaki ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkileri güçlendirmeyi hedefleyen, bir dizi özel görüşmeler esnasında, Filipinler Devlet Başkanı Corazon Aquino ile de yakın dostluk geliştirdi. Ülkesinde de özelleştirme faaliyetlerine önem verdi. Japon Ulusal Demir Yolları'nın da aralarında bulunduğu, bir dizi kamu kuruluşunun özelleştirilmesi onun hükümeti döneminde gerçekleşti.
Nakasone, milliyetçi tavırlarıyla da dikkat çekmişti. "A Sınıfı savaş suçlusu" olarak hüküm giymiş 14 Japon'un isminin de, oldukça büyük tartışmalardan sonra, 1978 yılında Yasukuni Tapınağı'na (Japonya için savaşırken hayatını kaybeden tüm Japonların adının yazıldığı tapınak) yazılmasının ardından, Nakosone bu tapınağı iki defa ziyarete gitti. Başbakanlık yaptığı son dönemde, Japonya'nın başarısını, ABD'nin aksine, toplumda yaşayan başka milletten azınlıklar olmamasına bağlaması yönünde yaptığı açıklama, ülkede yaşayan Koreliler başta olmak üzere, diğer azınlıkları rahatsız etti. Daha sonra sözlerinin aslında, azınlık sorunlarına rağmen ABD'nin ekonomik başarısını takdir etmek amacıyla söylendiğini ileri sürerek, yaptığı gafı toparlamaya çalıştıysa da, çok başarılı olamadı.[4]
1984 senesinde, Japonya'nın Çin Halk Cumhuriyeti'ni resmen tanımasının 12. yıl dönümünde, Çin hükümetinin davetiyle Çin gezisine çıkan 3,000 Japon genciyle birlikte bu ülkeyi ziyarete gitti. Bu gezisinde Nakasone'ye, Çin Komünist Partisi Genel Sekreteri Hu Yaobang'ın kızı özel olarak eşlik etti. Gezi sonrasında Yaobang, Nakasone'ye gösterdiği aşırı ilgi yüzünden Çin Komünist Partisi'nin diğer üyeleri tarafından eleştirilere maruz kaldı.[5]
Başbakanlık sonrası
Nakasone 1987 yılında makamını Noboru Takeshita 'ya bıraktı. Bir yıl sonra ismi, diğer bazı LDP milletvekkileri ile birlikte, Recruit skandalı adlı olaya karıştı.
Başbakanlığından sonraki on beş yıllık süre boyunca Diet üyesi olarak kalmasına rağmen, politik ağırlığı günden güne azaldı. 2003 yılında partisi 73 yaş limiti getirince, tüm çabalarına rağmen [6] Nakasone seçim ve Diet dışında kaldı ve siyasi hayatı sona erdi. Bu hamle, Junichiro Koizumi'nin parti yönetimindeki yaşlı üyeleri tasfiye etmek amacıyla yaptığı bir hamle olarak değerlendirilmiştir.
Nakasone'nin oğlu, Hirofumi Nakasone de Diet üyesiydi; Keizō Obuchi hükümetinde Eğitim Bakanlığı, Taro Aso hükümetinde de Dışişleri Bakanlığı görevlerinde bulundu.
Ödül ve madalyaları
From the corresponding article in the Japanese Wikipedia
- Légion d'honneur
- Almanya Federal Cumhuriyeti Liyakat Nişanı
- Japon Krizantem Nişanı (29 Nisan 1997)
Referanslar
- ↑ 上之郷, 利昭 (1994). 教祖誕生. 講談社文庫.
- 1 2 3 4 "Japan’s Elder Statesman Is Silent No Longer" by Martin Fackler, The New York Times, January 29, 2010 (January 30, 2010 p. A11).
- ↑ The Senkyo, 23rd election of the House of Representatives, Gunma's 3rd district
- ↑ Nakasone's World-Class Blunder by Ezra Bowen, Time magazine, June 24, 2001.
- ↑ Lee, Khoon Choy. Pioneers of Modern China: Understanding the Inscrutable Chinese. Singapore: World Scientific Publishing. 2005. p. 311. ISBN 981-256-464-0.
- ↑ The Japan Times, 24 October 2003: "Single-seat constituencies offer refuge for LDP elders who refuse to retire"
- Hood, Christopher P. (2001). Japanese Education Reform: Nakasone's Legacy. London: Routledge. ISBN 0-415-23283-X.
Şablon:S-par
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen Zenko Suzuki |
Japonya Başbakanı | Sonra gelen Noboru Takeshita |
| Önce gelen Sōsuke Uno |
Devlet Bakanı,İdari Yönetim Ajansı Başkanı | Sonra gelen Kunikichi Saitō |
| Önce gelen Kakuei Tanaka |
Uluslararası Ticaret ve Endüstri Bakanı | Sonra gelen Toshio Kōmoto |
| Önce gelen Tatsunosuke Takasaki Shirō Kiuchi |
Devlet Bakanı, Bilim ve Teknoloji Ajansı Başkanı | Sonra gelen Masuo Araki Kazuo Maeda |
| Önce gelen Kiichi Arita |
Devlet Bakanı, Japonya Savunma Ajansı Başkanı | Sonra gelen Keiichi Masuhara |
| Önce gelen Takeo Ōhashi |
Ulaştırma Bakanı | Sonra gelen Ken Harada |
| Diplomatik görevi | ||
| Önce gelen Helmut Kohl |
G7 Başkanı | Sonra gelen Bettino Craxi |
| Parti siyasi görevi | ||
| Önce gelen Zenkō Suzuki |
LDP Genel Başkanı | Sonra gelen Noboru Takeshita |
| Önce gelen Susumu Nikaidō |
LDP Genel Sekreteri 1974–1976 |
Sonra gelen Tsuneo Uchida |
| Önce gelen Zenkō Suzuki Masumi Esaki |
LDP Genel Konsey Başkanı 1971–1972 1977–1978 |
Sonra gelen Zenkō Suzuki Kuraishi Tadao |
| Önce gelen Himself (Co-chairman) Umekichi Nakamura (Başkan yardımcısı) Yoshio Sakurauchi (Başkan yardımcısı) |
Shinsei Dōshikai Başkanı(Nakasone fraksiyonu) | Fraksiyon adı değişti |
| Yeni makam Fraksiyon adı değişti |
Seisaku Kagaku Kenkyūjo Başkanı (Nakasone fraksiyonu) | Sonra gelen Michio Watanabe |
| Yeni makam Yeni seçim bölgesi |
Gunma 3. Bölge milletvekili (birden fazla vekil) 1947–1996 Yanındaki aynı görevliler: Mitsuhei Obuchi, Takeo Fukuda, Tsuruo Yamaguchi, Keizō Obuchi, Yasuo Fukuda, numerous others |
Seçim bölgesi kaldırıldı |
| Yeni makam Nıspi seçim sistemine geçiş |
Kita-Kantō PR bloğu | Sonra gelen - |
| ||||||||||
