Artan oranlı vergi

Kamu Maliyesi
Hükûmet serisinden

Maliye teorisi İktisadi düşünce okulları Klasik iktisat İktisadi rasyonalite Anayasal iktisat Kamu maliyesi teorisi İktisadi istikrar İktisadi kalkınma Regülasyon Kamu hizmeti Piyasa başarısızlığı Devlet başarısızlığı Dışsallık
Kamu harcaması Reel harcama Transfer harcaması Cari harcama Yatırım harcaması Çoğaltan etkisi Hızlandıran etkisi Dışlama etkisi Wagner Kanunu Mali yanılsama Kamusal mal
Kamu geliri Vergi Resim Harç Parafiskal gelir Şerefiye Mali tekel Emisyon Devalüasyon Özelleştirme
Devlet borçlanması Bütçe açığı Cari açık Devlet tahvili Hazine bonosu Mali kural Altın kural İç borç Dış borç Türkiye'de dış borç tarihi Konsolidasyon Konversiyon Monetizasyon Baker planı
Kamu bütçesi Bütçe teorisi Türk bütçe sistemi Bütçe kanunu
Maliye politikası İhtiyari maliye politikası Otomatik stabilizatör Enflasyon Deflasyon Stagflasyon Gelir dağılımı Sabit kur Esnek kur Para politikası
Vergi hukuku Türk vergi sistemi

Artan oranlı vergi, vergiye temel oluşturan matrahın tutarı yükseldikçe, oranı artan vergi.

Vergi gelirinin büyük bölümünü varlıklı kesimden toplamak amacıyla düzenlenen artan oranlı vergi, "ödeme gücü" ilkesine dayanır. Artan oranlılık, vergi matrahının belli bir başlangıç miktarını vergi yükümlülüğünden muaf tutup, matrah büyüdükçe daha yüksek oranlar uygulayarak ya da toplam matrahın birbirini izleyen her basamağı için bir önceki basamaktan daha yüksek bir oranın uygulandığı bir derecelendirilmiş cetvel kullanarak gerçekleştirilebilir. Artan oranlı vergiler, vergi geliri tutarındaki değişmelerin, gelirlerdeki artış ve azalışlardan oranı bakımından daha fazla olması nedeniyle, enflasyon ve ekonomik durgunluk dönemlerinde istikrar sağlayıcı bir etki yapar.

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/13/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.