Ceres (cüce gezegen)

Ceres (cüce gezegen)

Keşif
Keşfeden  Giuseppe Piazzi
Tanımlamalar
Küçük gezegen kategorisi Asteroit kuşağı, cüce gezegen
Yörünge Özellikleri
Dönem 26 Kasım 2005
Enöte (Q) 2,987 AB
Enberi (q) 2,544 AB
Yörünge eğikliği (i) 10,587°°
Fiziksel özellikler
Kütle 9,445×1020
Yoğunluk 2,08 g/cm³
Yerçekimi 0,27 m/sn²
Kurtulma hızı 0.51 km/s
Beyazlık (albedo) 0,113
Yüzey sıcaklığı ~167 K
Ceres'in Dünya'nın uydusu Ay ile kıyaslanması.

Ceres, Güneş Sistemi'nde en büyük cüce gezegendir. Ana asteroit kuşağında yer alır, Mars ile Jüpiter arasındaki en büyük cisimdir.[1] 1 Ocak 1801 tarihinde İtalyan astronom Giuseppe Piazzi tarafından Palermo'da bulunmuştur. Piazzi, gördüğü cismin önce bulutsuluk içermeyen, yıldıza benzeyen bir kuyruklu yıldız olduğunu düşünmüş, ancak kısa sürede yaklaşık dört yıllık bir peryodu olan bir "gezegen" olduğunu fark etmiş, bu cisme Sicilya'nın koruyucu tanrıçası Ceres'in adını vermiştir.[2] Asteroitler arasında ilk keşfedilen olduğu için 1 numara ile adlandırılmıştır. Aynı zamanda 50 yıl boyunca da 8. gezegen olarak sınıflandırılmıştır. 950 km çapında olan Ceres, Asteroit Kuşağı'nın açık ara en büyük cismidir ve kuşağın toplam kütlesinin %32'sine sahiptir.[3][4] Gözlemler sonucunda şeklinin düşük yerçekimine sahip diğer asteroidler gibi düzensiz değil de küresel olduğu ortaya konmuştur.[5] Ceres asteroidinin yüzeyinin su buzu ve karbonat, kil gibi çeşitli hidratlı minerallerden oluştuğu tahmin edilmektedir.[6] Ceres, taş - kaya bir çekirdek ve buzdan oluşan bir manto yüzeyi ile farklılaşmış olarak görünmektedir. Yüzeyinin altında sıvı sudan oluşan bir okyanus olma ihtimali bulunmaktadır.[7][8] Yüzey sıcaklığı yaklaşık -38 °C(235 K)'dir.

Kaynaklar

  1. ↑ http://www.cnnturk.com/arama/haber_detay.asp?PID=0015&haberID=218577
  2. ↑ Pannekoek, Anton (1989). A History of Astronomy. New York: Dover Publications. s. 352. ISBN 0-486-65994-1.
  3. ↑ Pitjeva, E. V.; Precise determination of the motion of planets and some astronomical constants from modern observations, in Kurtz, D. W. (Ed.), Proceedings of IAU Colloquium No. 196: Transits of Venus: New Views of the Solar System and Galaxy, 2004
  4. ↑ Moomaw, Bruce (2007-07-02). "Ceres As An Abode Of Life". spaceblooger.com. 29 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20080929214602/http://www.spaceblogger.com:80/reports/Ceres_As_An_Abode_Of_Life_999.html. Erişim tarihi: 2007-11-06.
  5. ↑ Li, Jian-Yang; McFadden, Lucy A.; Parker, Joel Wm. (2006). Icar.182.143.pdf "Photometric analysis of 1 Ceres and surface mapping from HST observations" (PDF). Icarus 182 (1): 143–160. Bibcode 2006Icar..182..143L. DOI:10.1016/j.icarus.2005.12.012. http://www.astro.umd.edu/~jyli/publications/2006. Icar.182.143.pdf. Erişim tarihi: 2007-12-08.
  6. ↑ Rivkin, A. S.; Volquardsen, E. L.; Clark, B. E. (2006). "The surface composition of Ceres:Discovery of carbonates and iron-rich clays" (PDF). Icarus 185 (2): 563–567. Bibcode 2006Icar..185..563R. DOI:10.1016/j.icarus.2006.08.022. http://irtfweb.ifa.hawaii.edu/~elv/icarus185.563.pdf. Erişim tarihi: 2007-12-08.
  7. ↑ McCord, Thomas B. (2005). "Ceres: Evolution and current state". Journal of Geophysical Research 110 (E5): E05009. Bibcode 2005JGRE..11005009M. DOI:10.1029/2004JE002244.
  8. ↑ Castillo-Rogez, J. C.; McCord, T. B.; and Davis, A. G. (2007). "Ceres: evolution and present state" (PDF). Lunar and Planetary Science XXXVIII: 2006–2007. http://www.lpi.usra.edu/meetings/lpsc2007/pdf/2006.pdf. Erişim tarihi: 2009-06-25.

Ayrıca bakınız

This article is issued from Vikipedi - version of the 10/10/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.