Ayvalık

Koordinatlar: 39°19′N, 26°42′E

Ayvalık
  İlçe  
Koordinatlar: 39°19′K 26°42′D / 39.317°K 26.7°D / 39.317; 26.7
Ülke Türkiye
İl Balıkesir
Coğrafi bölge Ege Bölgesi
Yönetim
 - Kaymakam Namık Kemal Nazlı [1]
 - Belediye başkanı Rahmi Gençer[2] (CHP)
Yüzölçümü [3]
 - Toplam 265 km2 (102,3 mi2)
Rakım [4] 10 m (33 ft)
Nüfus (2015)[5]
 - Toplam 67,902
 - Kır -
 - Şehir 67,902
Zaman dilimi UDAZD (+3)
Posta kodu 10400
İl alan kodu 0266
İl plaka kodu 10
İnternet sitesi: ayvalik.gov.tr

Ayvalık (Osmanlıca:[6]آيوالق, Antik Yunanca: Κυδωνίαι, Çağdaş Yunanca: Αϊβαλί, Ayvali ya da Κυδωνίες, Kidoniyes) Türkiye Cumhuriyeti'nin Marmara Bölgesi'nde bulunan Balıkesir'in Ege Bölgesi'nde kalan bir ilçesi.[7] Balıkesir'in en batısında, Ege Denizi kıyısında bulunan ilçe, Türkiye'nin en önemli turizm merkezlerinden biridir. Ayvalık kış mevsimlerinde büyük bir kasaba nüfusuna sahip olmakla birlikte, yaz mevsimlerinde turizmin de etkisiyle nüfus bazı küçük illerin nüfusunu aşar. Tarihte çeşitli uygarlıklara ev sahipliği yapmış olan ilçe, çeşitli açılardan Türkiye'nin önemli ilçelerinden biridir.[8]

Köken bilimi

Ayvalık, Antik Çağ'da bir tür yabani ayva anlamına gelen Kidonia olarak anılıyordu. Bölgeye ilk yerleşenlerinin Midilli'nin Kydona köyünden ya da Girit'in Kydonies bölgesinden gelmiş olabilecekleri düşünülmektedir.[9] İsim konusunda bazı görüşler de Ayvalık'ın Aioliki'nin (Eolya'nın) bozulmuş şekli olduğudur.[9] Ayvalık anlamına gelen Kydonie ismi ise, MÖ 330'dan beri süregelmektedir.

Tarihçe

Eski Çağlarda Ayvalık

Antikçağ'da, Ayvalık Adaları'na Hekatonisa ismi veriliyordu. Bu isim, adaların en büyüğü Nesos (Moshonisi, Cunda veya Alibey Adası) aynı isimle söylenen Nesos ya da Nasos antik kentinin baş tanrısı olan Hekatos olarak da anılan Apollon'dan gelmekteydi. Apollon Adaları'nda Nesos dışında Chalkis, Pordoselene ve Kydonia antik yerleşmeleri vardı. Antik kaynaklar Chalkis, Pordoselene ve Nasos'tan çok söz etmelerine karşılık, Kydonia hakkında yazan sadece yazları akan ünlü bir sıcak su kaynağına sahip olduğunu bildiren Plinius olmuştur.[9][10] Bu dört antik kentten Chalkis ve Pordoselene yok olmuşlar, ancak Kydonia ve Nesos, sırasıyla Ayvalık ve Cunda (Alibey) olarak günümüze ulaşmışlardır.[9]

Tarihî yerleşim merkezi.

Bugün, eski Kydonia olduğu düşünülen alanda, ciddi bir arkeolojik çalışma olmamasına karşılık halen antik devre ait bol miktarda çanak çömlek parçalarına rastlanmaktadır. Bu parçalar üzerinden yapılan ön çalışmalar, Helenistik (MÖ 330-30) ve Roma (MÖ 30-MS 395) çağlarına ait yerleşim yerleri bulunduğunu işaret etmektedir.[9] Doğu Roma verilerine dayanılarak Roma döneminde en parlak çağını yaşadığı düşünülen şehrin, Bizans döneminde önemini yavaşça kaybettiği, yerleşimin Ayvalık'ta yer alan İlkkurşun Tepesi eteklerine kaydığı düşünülmektedir.[9] Kentin daha sonraki çağlardaki gelişimi bu bölge merkezli olmuştur.

İlkçağda Misya, Hititler, Frigler, Lidya, ortaçağda Roma İmparatorluğu ve Doğu Roma İmparatorluğu, 14. yüzyıldan itibaren de Osmanlı İmparatorluğu egemenliğine girmiştir. 19. ve 20. yüzyılın başlarında en parlak dönemini geçiren kentte yaşayan Rum ahalinin, 1821 yılında Yunan ayaklanmasına katılması sonucu ilçenin büyük bir kısmı boşaltılmış, daha sonra dönmelerine izin verilmekle beraber kent eski canlılığına kavuşamamıştır. Bugün eski dönemlerden fazlaca kalıntıya rastlanmamasına rağmen, yer yer Antik Yunanistan ve Antik Roma çağlarına ait çanak ve çömlek parçacıkları görülmektedir. Ayvalık'ta birçok tarihi yapının yanı sıra ve Rumlardan kalma ev ve kiliseler bulunmaktadır.[11]

Osmanlı İmparatorluğu dönemi

Pîrî Reis'in hazırladığı Kitab-ı Bahriye'de yer alan Ayvalık ve Midilli civarının haritası.

Kent dokusu Osmanlı döneminde formunu kazanmıştır. Bugünkü Ayvalık'ın kurulması 1430-1440 yıllarına rastlar. Ayvalık o zamanlar limana hakim bir tepe üzerinde kurulu idi. Doğu Roma İmparatorluğu'nu sıkıştıran Osmanlı İmparatorluğu, Alibey Adası'nda bir deniz üssü kurmuştur. Daha sonraları şehre Rumlar yerleşmeye başlamış ve kısa sürede Türk nüfusu aşmışlardır.[12] Osmanlı kaynaklarında Ayvalık adına ilk kez 1772 yılında yayınlanan bir fermanla rastlanır. Bu fermanın, 1770'de Çeşme önlerinde Rus donanmasıyla yapılan bir savaştan dönerken Ayvalık'a uğrayan, daha sonra sadrazam olan Cezayirli Hasan Paşa tarafından çıkarttıldığı düşünülmektedir.[9] Bölge, 1789'dan itibaren gayrimüslimlerin yaşadığı bir özerk bölge olmuştur.[13] Bu özerklik 1821'deki Yunan ayaklanmasına dek sürmüş, bu ayaklanma sonucunda Ayvalık boşaltılarak 1840'da Karesi Sancağı'na bağlı bir ilçe yapılmıştır. Daha sonra Rumların dönmesine izin verilmesine rağmen, ilçe eski canlılığına kavuşamamıştır.[13] Osmanlı İmparatorluğu yönetiminin Anadolu'da incelemeler yapmak için gönderdiği Vital Guinet tarafından yayımlanan 1891 tarihli istatistiğe göre 21.666 olan kent nüfusunun 21.486'sı Rum, 180'i Türk'tür.

1900-1914 tarihli bir Fransız yıllığında Ayvalık'ın o zamanki sosyo-ekonomik yapısı hakkında şu bilgiler verilmektedir; "30.000 nüfusludur. Postasını Avusturya-Macaristan İmparatorluğu işletmektedir. Zeytinyağı, balmumu, yerli ipek, şarap, sabun dışsatımı yapılır ve şeker, kahve, yün, pamuklu kumaş, ham deri ithal eder. Fransa, Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, İtalya Krallığı'nın kentte konsoloslukları bulunur. Bankalar; Osmanlı Bankası, Atina Bankası, Viyana Kredi Bankası'dır. Aynı zamanda bir akademi, iki oteli bulunan ilçede içinde eczanesi de olan bir genel hastane ve cüzzam hastanesi faaliyet göstermektedir."

Kurtuluş Savaşı ve Türkiye Cumhuriyeti dönemi

İlçe I. Dünya Savaşı sonrası İzmir'in işgali ile birlikte 29 Mayıs 1919'da Yunan egemenliğine girmiştir. İşgal sonrası Anadolu'da ilk direniş 172. Alay Komutanı Yarbay Ali Çetinkaya tarafından başlatılmıştır.[13] Bu işgal 15 Eylül 1922'ye kadar sürmüştür. 24 Temmuz 1923'te imzalanan Lozan Antlaşması'nda belirtilen Türkiye-Yunanistan Nüfus Mübadelesi gereğince, Girit, Makedonya ve Midilli Türkleri ilçeye yerleştirilmiştir.[14] Burhaniye'ye bağlı varlık gösteren Ayvalık, 19 Mayıs 1928 tarihinde ilçe olmuştur.[15]

Coğrafya

Ayvalık, Türkiye'nin Balıkesir ili'nin Ege Bölgesi'nde kalan bir ilçesi olup Midilli adası'nın tam karşısında kurulmuştur. Çam ormanları ve Zeytin bakımından zengin olan ilçe Ege Denizi kıyısında olup Ayvalık Adaları adı verilen takımadalara sahiptir. Ayvalık'ın kuzeydoğusunda Gömeç, güneyinde İzmir ili'ne bağlı Dikili ve Bergama ilçeleri, batısında ise Ege Denizi bulunur.[16][17]

Ayvalık'ın karşısında ise Yunanistan Cumhuriyeti'nin, Kuzey Ege Adaları coğrafi bölgesinin Midilli iline bağlı olan ve hem Midilli ilinin hem de Kuzey Ege Adaları coğrafi bölgesinin yönetim merkezi olan Midilli şehri çıplak gözle görülebilecek yakınlıktadır.

Ayvalık, bir adalar topluluğudur. Kaşık, Poyraz, Kamış, Büyükkuruada ve Güvercinada bunlardan bazılarıdır.

Ayvalık ilçesinde dağlar denize dik uzandığından kıyılar girintili çıkıntılıdır. Bu kıyılar boyunca burunlar ve koylar meydana gelmiştir.[7][12] İlçenin Ege Denizi'ne olan kıyıları 34 km'dir.[12]

İklim

İlçede Akdeniz iklimi hüküm sürer.[7] Ege Bölgesi'nde yer alması nedeniyle kışları ılık ve yağışlı, yazları sıcak ve kuraktır. Devamlı hafif rüzgarlı günler mevcuttur. Yaz sıcaklığı ortalama 24-34 °C'dir. Kışlar ise ılıktır. Özellikle yazları tüm çevre kavurucu sıcaklıkta iken Ayvalık'ta batıdan esen ve genellikle öğleleri başlayan imbat ilçeyi serinletir. Bazı yazlar da "meltem" rüzgarları eser.[11][18][19] Kazdağı yönünden gelen esintinin haftalarca sürdüğü de olur.

Adalar

Alibey Adasından bir sokak karesi
Ayvalık İlçesi ile Alibey (Cunda) adası, köprüler ve diğer bazı adaların genel görüntüsü

Ayvalık ilçesine bağlı irili ufaklı 22 kadar ada vardır. Bu adaların en büyüğü Alibey Adası ya da diğer ismi ile Cunda Adası olup 1964 yılında bir köprü ile Lale Adası'na oradan da ilçe merkezine bağlanmıştır.[20] Bu köprülerden biri aynı zamanda Türkiye'nin ilk boğaz köprüsü olma özelliğini taşır. Alibey Adası dışındaki tüm Ayvalık Adaları 1995 yılında milli park ilan edilmiş ve yerleşim yasaklanmıştır.[21] Adalar içinde tarihi ve turistik öneme sahip olan bir diğeri de Tımarhane Adası'dır. Bu adaya Türkler eski zamanlarda Taşlı Manastır olarak da adlandırmışlardır.[20] Bu ada özellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminde Ayvalık'ta yaşayan Rumların içkiyi fazla kaçırması üzerine sert esen rüzgarı ile akıllarını başlarına toplamaları için gönderildikleri bir mekân olduğundan bu ismi almıştır.[20]

Nüfus

Bölgede ilk nüfus sayımı 1891'de Vital Guinet yönetiminde yapılmış, 21,666 olan kent nüfusunun 21,486'sının Rum, 180'inin Türk olduğu belirtilmiştir. İlçe nüfusu 1975 sayımına göre 33,000 kişidir.[12] Belediye nüfusu 1980 yılı sayımında 19.371, 1985'de 21.381, 1990'da 25.687, 1997'de ise 29.342 kişi olarak belirlenmiştir. Bu rakamlara göre yıllık ortalama nüfus artış hızı %2.5 dolaylarındadır.

İlçe nüfusu 2009 sayımlarına göre 62,460 kişidir. Bu nüfusun yaklaşık olarak 36,000'i ilçe merkezinde yaşar.[19] Yazları gelen turistlerle nüfus oldukça artar. Ayvalık Türkiye'nin en kalabalık 207. yerleşim birimidir.[22]

Yıl Toplam Şehir Kır
1965[23] 30.213 16.283 13.930
1970[24] 31.957 17.661 14.296
1975[25] 33.104 18.041 15.063
1980[26] 34.543 19.371 15.172
1985[27] 38.879 21.381 17.498
1990[28] 46.827 25.687 21.140
2000[29] 58.738 31.986 26.752
2007[30] 58.638 34.651 23.987
2008[31] 61.730 34.968 26.762
2009[32] 62.460 35.986 26.474
2010[33] 63.627 36.718 26.909
2011[34] 64.349 37.182 27.167
2012[35] 64.153 37.197 26.956
2013[36] 64.462 64.462 veri yok
2014[37] 69.880 69.880 veri yok
2015[38] 67.902 67.902 veri yok
2015[39] 67.902 67.902 veri yok

Ekonomi

Tarım ve sanayi

İlçe ekonomisi büyük ölçüde zeytin ve turizme bağlıdır. Ayvalık'ta zeytin dışında pamuk, çam fıstığı ve mandalina gibi tarım ürünleri de yetiştirilir. Ayrıca bölgede, Bağyüzü Köyü'nde yetiştirilen Kozak üzümü tanınmış bir üründür. Son yıllarda turfanda sebzecilik ve Kozak çam balı üretimi de yapılmaktadır.[40] Arazinin %70'i zeytinlik olan[17][41] Ayvalık'ta zeytinden sabun ve zeytinyağı üreten sanayi kuruluşları bulunmaktadır. Türkiye'de 72 milyon zeytin ağacı vardır ve bunun 1.750.000'i ilçede bulunur.[41] Balıkçılık ve balık restoranları da önemli bir gelir kaynağıdır.[40]

Turizm

Turizm, ilçe ekonomisinde büyük öneme sahiptir.

Turizm alanında büyük bir potansiyele sahip olan ilçede başta Şeytan Sofrası olmak üzere çeşitli doğal güzellikler olmakla birlikte, özellikle eski Rum evleri ve yapılarına dayanan kültür turizmi de gelişmiştir. Özellikle Sarımsaklı Plajları ve Alibey Adası'nda ise deniz turizmi gelişmiştir.[42]

İlçede 1994 yılında yapılan bir çalışmaya göre 1842-1914 yılları arasından kalma toplam 363 bina bulunmaktadır.[41]

İlçe son yıllarda Ege Adaları'ndan çok sayıda günübirlik misafir ağırlamaktadır. Bu ziyaretlerin amacı genellikle alışveriştir. Bu durumun ciddi ekonomik girdisinin oluşmaya başlaması ardından ilçe dükkânlarının vitrinleri Yunanca yazılar ile dolmuştur. Ayvalık'ın merkezinde her perşembe günü büyük bir pazar kurulur. Özellikle Yunanistan'ın Midilli ilinden olmak üzere, on binlerce Yunan turist günü birlik ziyarette bulunur. Yunan turistlerin ziyarette bulunduğu en önemli yerler ise Ayvalık pazarıdır. Son yıllarda Ayvalık'a gelen turistlerin çevre ilçelere de uğraması özellikle Ayvalık-Edremit arasında rekabete yol açmıştır.[43]

Kültür

Mutfak

Ayvalık doğal güzellikler bakımından zengin bir ilçe olmakla birlikte mutfağı ile de ünlüdür. İlçeye özgü en önemli yiyecek sosis, sucuk, kaşar, turşu, mayonez, ketçap gibi malzemelerle hazırlanan Ayvalık tostu'dur. Diğer önemli bir yiyecek tüm Balıkesir ilinde yaygın olarak yapılan ve Höşmerim olarak da bilinen Hoşmerim tatlısıdır. Papalina olarak bilinen bir balık türünün (çaça balığı), genellikle meze olarak tüketilen ızgarası ve zeytinyağında unla yapılan kızartması da Ayvalık'ın önemli yemekleri arasında sayılır. Deniz kıyısında olması nedeniyle deniz ürünlerinden yapılan mezeler ve zeytinyağlı yemekler Ayvalık mutfağının temelini oluşturur. Ayvalık'ta son zamanlarda zeytinli dondurma da ilgi odağı olmuştur.[44]

Kültürel ve Doğal Zenginlikler

Cami ve kiliseler

Ayvalık geleneksel deve güreşlerinden bir görünüm

Diğer

Ayvalık geleneksel deve güreşlerinden bir görünüm

Ayrıca Ayvalık'ta her yıl kış aylarında geleneksel olarak deve güreşleri de düzenlenmektedir.[49] Ayvalık'ta engellilere yönelik bir takım etkinlikler düzenlenmekle birlikte bazı kesimlerce ilçe Engelliler Başkenti olarak adlandırılmaktadır. İlçede bulunan engelliler merkezi dünyaya açılmayı hedeflemektedir.[50] Ayrıca ilçede uluslararası bir müzik akademisi bulunmaktadır.[51][52]

Spor

İlçenin en önemli spor kulübü, Ayvalık Belediyesi tarafından desteklenen Ayvalıkgücü Belediyespor'dur. Kulüp futbol, basketbol ve atletizm branşlarında hizmet vermektedir.[53] Ayrıca ilçe civarı balıkadamlar tarafından oldukça tercih edilen bir dalış bölgesidir. Mercan rifleri açısından çok renkli zengin dip yapısı bulunan deniziyle, sualtı fotoğrafçıları tarafından tercih edilmektedir.[54]

Belediye

İlçe belediye teşkilatı 1963 yılında kurulmuştur. Halen görev yapan Ayvalık belediye başkanı ise Cumhuriyet Halk Partisi'nden Rahmi Gençer'dir.[55]

Ad Yıllar Parti
İzzet Aygüner 1977-1989 Cumhuriyet Halk Partisi, Sosyal Demokrasi Partisi
Ali Nedim Güreli 1989-1994 Anavatan Partisi
Ahmet Tüfekçi 1994-2004 Milliyetçi Hareket Partisi, Demokrat Türkiye Partisi
Hasan Bülent Türközen 2004-2014 Cumhuriyet Halk Partisi[56][57]
Rahmi Gençer 2014- Cumhuriyet Halk Partisi[55]

Altyapı

Ulaşım

İlçe karayolu ile İzmir'e 155, Bursa'ya 277, Susurluk'a 170 km, Çanakkale'ye 167, Ankara'ya 657, Bergama'ya 45, Truva'ya 154, Behramkale'ye 155, Efes'e 239, Alibey Adası'na 8 kilometre mesafededir.

Yunanistan'dan gelen turistler ilçeye feribot ve deniz otobüsü ile yaklaşık iki saatte ulaşır. Yurtiçinden Ayvalık'a ulaşım ise genellikle karayolu ile sağlanır. Hemen hemen tüm büyükşehirlerden direkt seferler mevcuttur. Taşradan gelecek olanlar ise Balıkesir veya İzmir üzerinden otobüs seferleri ile ilçeye ulaşabilir. Otogar kentin 1.5 km güneyindedir.[45] Havayolunu tercih edenler uçakla Edremit'te bulunan Balıkesir Koca Seyit Havalimanından (45 km) ya da İzmir'e gelip ilçeye karayolu ile ulaşırlar. Ayvalık'a ayrıca Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları İzmir Mavi Treni ile Balıkesir'e kadar gelip daha sonra TCDD'nin ayarladığı aktarma otobüsleri ile gidilebilir. İstanbul'dan ulaşımda ise İstanbul-Bandırma arasındaki hızlı feribot farklı bir seçenek olarak sunulabilir.

Şehrin görünümü.

Eğitim

Ayvalık eski bir yerleşme mekânı olması sebebiyle, küçük bir yer olmasına karşın eğitim olanakları bakımından gelişmiştir. Cumhuriyet döneminde ilçede kurulan ilk okul Ayvalık Türk Ocağı Öksüz Yurdu Sanat Mektebi adında yatılı bir özel okuldur.[58] 1926 yılında okullarda meslek derslerinin kaldırılması üzerine meslek eğitim eşyalarını Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı'na devreden okul, 1927 yılında adını Muhtelit İkmal Meslek Mektebi olarak değiştirdi.[58] 1929'da Ayvalık Türk Ocağı Muhtelit Orta Mektebi adını alan okul, 1931'de Ayvalık Hususi Orta Mektebi olarak isim değiştirmiştir. Ortaokuldan mezun olanların okumaları için 1963 yılında Ayvalık Lisesi açılmıştır.[59] 1994 yılında bu ilçeye Ayvalık Anadolu Lisesi adında bir lise daha açılmıştır.[60] Bugün Ayvalıkta, Ayvalık Anadolu Lisesi[61] ve Ayvalık Lisesi başta olmak üzere onlarca okul bulunmaktadır.[62][63] Ayvalık ilçesinde Balıkesir Üniversitesi'ne bağlı Ayvalık Meslek Yüksekokulu bulunmaktadır.[64]

Resimler

Ayrıca bakınız

Kaynaklar ve Dipnotlar

  1. http://www.ayvalik.gov.tr/index.php
  2. "Ayvalık Belediye Başkanlığı". 17 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150517050915/http://www.ayvalik.bel.tr:80/. Erişim tarihi: 10 Nisan 2014.
  3. Yerelnet Ayvalık sayfası
  4. http://www.yerelnet.org.tr/ilceler/ilce_belediye_koordinat.php?ilceid=198335
  5. "2014 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6WFCXftcV. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
  6. Tahir Sezen "Osmanlı yer adları" sf. 53, T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü (2006).
  7. 1 2 3 Cumhuriyet Ansiklopedisi, Cilt 1, sayfa 556
  8. Madde içerisinde değinileceği gibi Türkiye'nin en kalabalık 207. ilçesi olması, stratejik konumu gibi nedenlerden ötürü.
  9. 1 2 3 4 5 6 7 "TC Ayvalık Kaymakamlığı, Ayvalık Tarihi sayfası". 4 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150504194134/http://www.ayvalik.gov.tr/?islem=paket/sayfaP/sayfa_detay.php&sayfa_id=456.
  10. Plinius'un İS 79'da Vezüv Yanardağı'nın patlaması sırasında öldüğü kaydedilmiştir.
  11. 1 2 3 4 5 "Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı resmi sitesi, Ayvalık sayfası". 12 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20090712053519/http://www.kultur.gov.tr:80/TR/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFF679A66406202CCB003107D20BFBAD222. Erişim tarihi: 2 Haziran 2009.
  12. 1 2 3 4 Hayat Ansiklopedisi 1. cilt sayfa 511
  13. 1 2 3 Ayvalık Kaymakamlığı Ayvalık başlığı
  14. "Ayvalık". 29 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150629214529/http://www.sabah.com.tr/ayvalik. Erişim tarihi: 27 Nisan 2015.
  15. "Balıkesir". Yurt Ansiklopedisi. II. 1982. ss. 1136.
  16. Resim:Balıkesir districts.png ve Resim:İzmir districts.png resimlerine göre
  17. 1 2 "T.C. Ayvalık Kaymakamlığı, Coğrafya sayfası". 26 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130326115836/http://www.ayvalik.gov.tr/?islem1=sayfa_detay.php&sayfa_id=457. Erişim tarihi: 2 Haziran 2009.
  18. Ayvalık Kaymakamlığı
  19. 1 2 Ayvalıkrehberi.com Tarihçe sayfası
  20. 1 2 3 Balıkesir.gen.tr Ayvalık Adaları sayfası
  21. Radyofm.com Ayvalık Adaları - Tabiat Parkı yazısı
  22. Türkiye İstatistik Kurumu
  23. "1965 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BspWJoPq. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  24. "1970 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Btmp41kn. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  25. "1975 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtoTPg5X. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  26. "1980 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtuKuSSj. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  27. "1985 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtwF2tZX. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  28. "1990 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtxwOElc. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  29. "2000 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Btzu7khG. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  30. "2007 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu1fpKGW. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  31. "2008 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu3U8WGZ. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  32. "2009 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuChOjqj. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  33. "2010 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuEkmF8y. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  34. "2011 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuGMTdka. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  35. "2012 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6EZxPPplQ. Erişim tarihi: 8 Mart 2013.
  36. "2013 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6NPUbValc. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014.
  37. "2014 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6WFCXftcV. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
  38. "2015 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 12 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6ghK4f11I. Erişim tarihi: 12 Nisan 2016.
  39. "2015 genel nüfus sayımı verileri" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016.
  40. 1 2 Kenthaber.com Ayvalık Genel Bilgi
  41. 1 2 3 Yorulmaz, Ahmet (2000) (Türkçe). Ayvalık'ı Gezerken. Geylan Kitabevi. s. 25, 80. ISBN 975-97240-0-6.
  42. Ayvalık Kaynakamlığı
  43. Hürriyet Gazetesi haberi
  44. Hürriyet gazetesi haberi
  45. 1 2 (İngilizce) Istanbul to Kathmandu. Lonely Planet. s. 183. ISBN 1-86450-214-2.
  46. Ayvalık Kaymakamlığı Cami ve Kiliseler sayfası
  47. Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı resmi sitesi
  48. Kenthaber.com Balıkesir Cami ve Mescitleri sayfası
  49. Gazeteedremit.com Ayvalık’ta Ki Deve Güreşlerine Turistlerden Yoğun İlgi haberi
  50. Hürriyet Gazetesi haberi
  51. Ayvalık Uluslararası Müzik Akademisi (Türkçe)
  52. Cansever, Meltem (2003). Nil Yüzbaşıoğlu, Burçin Ünlü. ed (Türkçe). Türkiye Gezi Kitaplığı - Ayvalık-Altınoluk. Boyut Yayınları. s. 23. ISBN 975-521-690-1.
  53. Ayvalıkgücü Belediyespor Resmî site (Türkçe)
  54. Pusuladagcilik.com
  55. 1 2 http://secim2014.radikal.com.tr/ilcedetay.aspx?cid=217&bs=1
  56. http://www.kenthaber.com/bbaskan.aspx?ID=3446
  57. http://www.ayvalik.bel.tr/
  58. 1 2 Ayvalık Lisesi tarihçesi
  59. Ayvalık Lisesi, okulumuz bölümü
  60. Ayvalık Anadolu Lisesi tarihçesi
  61. http://www.ayal.k12.tr/
  62. http://ayvaliklisesi.ayvalik.k12.tr
  63. Ayvalık'taki okullar listesi
  64. http://ayvalik.balikesir.edu.tr/

Ek okumalar

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/6/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.