Fenilalanin

Fenilalanin
IUPAC adı Phenylalanine L-Fenilalanin (sol)   D-Fenilalanin (sağ)
Tanımlayıcılar
CAS numarası	63-91-2
PubChem	6140
SMILES	OC(=O)C1CCCN1
InChI	1/C9H11NO2/c10-8(9(11)12)6-7-4-2-1-3-5-7/h1-5,8H,6,10H2,(H,11,12)/t8-/m0/s1
ChemSpider	5910
Özellikler
Molekül formülü	C9H11NO2
Molar kütle	165,19 g·mol−1
Görünüm	Renksiz, katı, yaprak ya da çivi şeklinde.
Yoğunluk	1,35–1,38 g·cm−3 (25 °C)
Erime noktası	283–284 °C
Çözünürlük (su içinde)	Suda kötü çözülür. (27 g·l−1 bei 20 °C)
Tehlikeler
AB İndeksi	Belirtilmemiş
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, standart haldedir. (25 °C, 100 kPa)
Bilgikutusu kaynakları

Fenilalanin (Phe, F) beslenme açısından zaruri bir alfa-aminoasittir. Fenilalanin doğada enantiomerik (moleküllerin aynada yansıması olan optik izomeri) iki formda bulunabilir, D- ve L-fenilalanin. Yan zinciri bir benzil grubundan oluşmaktadır. Bu aminoasitin fenilalanin olarak adlandırılmasının nedeni, kimyasal yapısının, alanındaki hidrojenlerden birisinin fenil grubuyla değiştirilmesiyle olusturulmasıdır. Fenil grubundan ötürü, fenil alanın aromatik bir bileşiktir. Oda sıcaklığında beyaz ve toz şeklinde bir fiziksel bir hali vardır.

Bu yazıda ya da bilimsel makalelerde Fenilalanin L- ya da D olarak hiçbir ön ek almayarak sadece Fenilalanin diye bahsedilmişse, burda bahsi geçen L- Fenilalanin’dir.^[1]

Doğada Bulunuşu

Fenilalanin protein ve peptitlerin yapı taşlarından biridir ve insanlar için esansiyel (yaşamsal,zorunlu) olarak adlandırılan amino asitler grubuna girmektedirler. Bu yüzden insandaki protein biyosentezinde aksaklıkların çıkmasını engellemek için besinlerle beraber yeterli miktarda vücuda alınmalıdır.

Diyette en iyi fenilalanin kaynakları yumurta, tavuk eti, karaciğer, sığır eti, süt, ve soyadır.^[2] Diğer kaynaklar ise ıspanak, yapraklı sebzeler, tofu, amarant ve acı bakladır.

Kaynakça