Yüce Divan

Yüce Divan, Türkiye'de Anayasa Mahkemesinin; Cumhurbaşkanını, TBMM Başkanını, Cumhurbaşkanı yardımcılarını, bakanları, yüksek yargı mensuplarını, Genelkurmay Başkanını ve kuvvet komutanlarını görevleriyle ilgili suçlarından ötürü yargılarken kullandığı sıfattır.[1] Mahkemenin bu yetkisi Anayasa'nın 148. maddesinin 6. fıkrasına dayanır.[2]

Yüce Divan
Kuruluş 23 Aralık 1876) (1876-12-23)
Tür Ceza yargısı
Yasal statü Yüksek mahkeme
Merkez Ankara
Başkan Prof. Dr. Zühtü Arslan
(AYM Başkanı)
Başkan Vekili Burhan Üstün
(AYM Başkan Vekili)
Prof. Dr. Engin Yıldırım
(AYM Başkan Vekili)
Cumhuriyet Başsavcısı Bekir Şahin
(Yargıtay C. Başsavcısı)
Cumhuriyet Başsavcıvekili Rıdvan Gündoğdu
(Yargıtay C. Başsavcıvekili)
Ana kurum Türkiye Cumhuriyeti Anayasa Mahkemesi
Resmî site AYM Yüce Divan Yargılamaları
Eski adı Divân-ı Âli

Yüce Divan sıfatıyla yürütülecek yargılamalara Genel Kurulca bakılır. Divanın savcılık görevini Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı ya da vekili yürütür. 2010 yılında yapılan Anayasa değişikliğine göre Yüce Divan kararlarına yeniden inceleme yolu açılmıştır.[3] Genel Kurulun yeniden inceleme sonucu aldığı kararlar kesindir.

Tarihçe

1876 tarihli Osmanlı anayasası Kanun-ı Esasi, padişah ve devlet aleyhinde suç işleyen bakanlar ile Mahkeme-i Temyiz (Yargıtay) Reis ve Âzalarının yargılanması için dokuz üyeli Daire-i İthamiye (Savcılık) ve 21 üyeli Divan-ı Hüküm adlı iki kısımdan kurulu, Divânı-ı Âli adlı müstakil bir mahkeme öngörmüştür.[4] Bu mahkeme Yüce Divanın Türk hukuk sistemindeki ilk örneğidir.

1924 tarihli Teşkilat-ı Esasiye Kanunu; görevleri dolayısıyla işledikleri suçlardan ötürü, icra vekillerini (bakanları), Şura-yı Devlet (Danıştay) ile Temyiz Mahkemesi (Yargıtay) Reis ve Azalarını ve Cumhuriyet Başmüddeiumumisini (Cumhuriyet Başsavcısını) yargılaması için Divan-ı Âliyi yeniden düzenlemiştir. Savcılık görevi Cumhuriyet Başmüddeiumumisine verilerek Daire-i İthamiye kaldırılmış ve 21 üyeli tek bir divan kurulmuştur.[5]

1961 ve 1982 Anayasaları, Yüce Divanı müstakil bir mahkeme olarak kurmamış; Anayasa Mahkemesinin Yüce Divan sıfatıyla yargılama yapmasını öngörmüşlerdir. Savcılık görevinin Cumhuriyet Başsavcısına verilmesine yönelik hüküm de korunmuştur.[6]

Yüce Divanda yargılanabilen devlet görevlileri

Yasama

Yürütme

Yargı

Komuta Kademesi

[7]

Meclis soruşturması ve Yüce Divana sevk

Cumhurbaşkanı

2017 değişikliği öncesi:

Anayasa'nın 105. maddesine göre cumhurbaşkanı imzaladığı hiçbir karardan sorumlu değildir; kararı ve emirleri aleyhinde yargı organlarına başvurulamaz. Cumhurbaşkanı ancak Meclis üye tam sayısının en az üçte birinin teklifi üzerine ve dörtte üçünün vereceği kararla, vatana ihanetle suçlandırılabilir.

Görevde bulunan veya görevden ayrılmış olan cumhurbaşkanının vatana ihanetten suçlandırılmasını isteyen önerge Meclisi Başkanlığına verildikten sonra derhal Meclisin bilgisine sunulur ve ilgili cumhurbaşkanına bildirilir. Cumhurbaşkanının da dinleneceği bir görüşmeden sonra Meclis, cumhurbaşkanının Yüce Divana sevkine karar verilebilir. Yüce Divana sevk kararında, hangi ceza hükmüne dayanıldığı ve Cumhurbaşkanınca işlendiği ileri sürülen suçun hangi gerekçeyle vatana ihanet sayıldığı da belirtilir.

2017 değişikliği sonrası 105. Madde:

2017 değişikliğiyle Cumhurbaşkanı yürütme görevini tek başına üstlendiğinden yaptığı işlemlerden, eylemlerden ve aldığı kararlardan sorumluluğu bulunmaktadır. Cumhurbaşkanı yardımcıları ve bakanlar hakkında meclis soruşturması açılıp sadece görev suçlarından sorumlulukları benimsenmişken; Cumhurbaşkanı hakkında soruşturma açılması ve hem kişisel hem görev suçlarından sorumluluğu benimsenmiştir.

Başbakan (1920-2018) ve Bakanlar
Ana madde: Meclis soruşturması

Meclis üye tam sayısının en az onda birinin vereceği bir önergeyle görevde bulunan veya görevinden ayrılmış olan başbakan ve bakanlar hakkında, Bakanlar Kurulunun genel siyasetinden veya görevleriyle ilgili işlerden dolayı meclis soruşturması açılması istenebilir. Soruşturma açılabilmesi için cezai sorumluluğu gerektiren fiillerin görev sırasında işlemiş olması gerekir. İlgili bakan veya başbakanın konuşacağı bir görüşmeden sonra, meclis soruşturması açılıp açılmaması hakkında Genel Kurul gizli oyla karar verir.[8]

Soruşturma açılmasına karar verilmesi halinde, Meclisteki siyasi partilerin, güçleri oranında temsil edilecekleri bir Soruşturma Komisyonu kurulur. Çalışmalarını gizlilikle yürüten Komisyon,  kamusal ve özel kuruluşlardan konu ile ilgili bilgi ve belgeler isteyebilir; bunlardan gerekli gördüklerine el koyabilir; Bakanlar Kurulunun tüm araçlarından yararlanabilir; Bakanlar Kurulu üyelerini, diğer ilgilileri, tanık ve bilirkişileri dinleyebilir; adli mercilerden yardım veya hürriyetleri kısıtlayıcı tedbirler isteyebilir. Komisyon, ilgili bakan veya başbakanın savunmasını alır; gerekli gördüğü takdirde alt komisyonlar kurarak çalışmalarını Ankara dışında da taşıyabilir.[8]

Soruşturma Komisyonun sunduğu rapor, Mecliste görüşülerek Genel Kurulda gizli oyla karara bağlanır. Üye tam sayısının salt çoğunluğuyla ilgili bakan veya başbakan Yüce Divana sevk edilebilir. Yüce Divana sevk edilen bakan, bakanlıktan düşer. Başbakanın Yüce Divana sevki halindeyse hükûmet istifa etmiş sayılırdı.

Yargılama süreci

Anaysa hükümlerine göre, Yüce Divan sıfatıyla yürütülecek yargılamalara Anayasa Mahkemesi Genel Kurulu bakar.

Yüce Divanda sorgusu yapılan sanığın, sonraki oturumlara gelmemesi durumunda duruşmadan vareste tutulma (duruşmaya gelmek zorunda sayılmama) istemi bulunmasa bile gıyabında duruşmaya devam edilerek kamu davası sonuçlandırılabilir. Müdafiyse her zaman duruşmada hazır bulunabilir.

Sanığın sorguya çekilmesi sırasında, üyelerle cumhuriyet başsavcısı ya da vekili, başkanın izni ile sanığa soru sorabilir.

Üyeleri

Yüce Divan, Anayasa Mahkemesi'nin toplam 16 üyesinden oluşmaktadır.

#AdıGöreviGörev başlangıcıGörev bitişiKontenjanSeçen
1Zühtü ArslanBaşkan17 Nisan 201217 Nisan 2024Yükseköğretim KuruluAbdullah Gül
2Hasan Tahsin GökcanBaşkanvekili17 Mart 201417 Mart 2026YargıtayAbdullah Gül
3Kadir ÖzkayaBaşkanvekili18 Aralık 201418 Aralık 2026DanıştayRecep Tayyip Erdoğan
4Serdar ÖzgüldürÜye21 Haziran 20042020-12-22 22 Aralık 2021Askerî Yüksek İdare MahkemesiAhmet Necdet Sezer
5Burhan ÜstünÜye30 Mart 201010 Ocak 2022YargıtayAbdullah Gül
6Engin YıldırımÜye9 Nisan 20102 Nisan 2022Yükseköğretim KuruluAbdullah Gül
7Hicabi DursunÜye6 Ekim 20106 Ekim 2022SayıştayTBMM
8Celal Mümtaz AkıncıÜye13 Ekim 201031 Ocak 2022Baro BaşkanıTBMM
9Muammer TopalÜye29 Ocak 201229 Ocak 2024DanıştayAbdullah Gül
10Mehmet Emin KuzÜye8 Mart 201312 Mayıs 2024Üst Düzey Yönetici veya AvukatAbdullah Gül
11Rıdvan GüleçÜye13 Mart 201513 Mart 2027SayıştayTBMM
12Recai AkyelÜye25 Ağustos 201625 Ağustos 2028Üst Düzey Yönetici veya AvukatRecep Tayyip Erdoğan
13Yusuf Şevki HakyemezÜye25 Ağustos 201625 Ağustos 2028Yükseköğretim KuruluRecep Tayyip Erdoğan
14Yıldız SeferinoğluÜye25 Ocak 201925 Ocak 2031Üst Düzey Yönetici veya AvukatRecep Tayyip Erdoğan
15Selahaddin MenteşÜye5 Temmuz 20195 Temmuz 2031Üst Düzey Yönetici veya AvukatRecep Tayyip Erdoğan
16Basri BağcıÜye2 Nisan 20204 Nisan 2032YargıtayRecep Tayyip Erdoğan

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Yüce Divan Yargılamaları". 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. "2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. T.C. Resmî Gazete, 17863, 9 Kasım 1982" (PDF). 21 Ocak 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2016.
  3. Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. T.C. Resmî Gazete, 27580, 13 Mayıs 2010, Madde 18
  4. "Kânûn-ı Esâsî. 7 Zilhicce 1293". 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2016.
  5. 491 sayılı Teşkilât-ı Esasiye Kanunu. 20 Mart 1340
  6. "334 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anaysası. T.C. Resmî Gazete, 10859, 20 Temmuz 1961". 7 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2016.
  7. "Yüce Divan Yargılamaları | Anayasa Mahkemesi". www.anayasa.gov.tr. 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2020.
  8. "584 sayılı Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü. T.C. Resmî Gazete, 14506, 13 Nisan 1973". 16 Nisan 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.