Lütfi Filiz

1911 yılında İzmir'in Tire ilçesinde dünyaya geldi. On üç yaşına kadar öğretim hayatına devam etmiştir. Hayatını elli altı yıl boyunca saatçilik yaparak sürdürdü. Otuz dört yaşında Mevlevi-Melami Osman Dede ile tasavvuf hayatına dahil oldu. İkinci hocası Kenzî Aziz Şenol oldu.

Lütfi Filiz'in hayatındaki en büyük değişim otuz dört yaşındayken gerçekleşmiştir. İçinde durmak bilmez hakikat arayışı, onu ilk efendisi Osman Dedeye kavuşturdu. Osman Dedeyi tanıyıncaya kadar olan hayatında şer’i kurallara sıkıca bağlı olan Lütfi Filiz'in hakikat ilmini öğrenmeye başlamasıyla hayatında pek çok şey değişmeye başladı. Babası Bektaşi olan Osman Dede, Melami mertebelerini tamamladıktan sonra bin bir gün çilesini Kahire Ateşbâz-ı Velî Asitânesinde doldurmuş bir Mevlevî dedesi idi. Kahire'den dönüşünde, önce Konya'ya geçmiş, oradan davet üzerine hayatının son beş yılını geçireceği Tire'ye gelmiştir.[1] 14 Aralık 2007'de ölmüştür.

Lütfi Filiz yirminci yüzyıl Türkiye'sinde yaşamış Ekberi sufileden biri olmuştur. Çeşitli kültürel, dini, politik vs. sebeplerle Osmanlı'nın son dönemlerinden itibaren tasavvuf camiasında ekberi sufilerin sayısının gittikçe azaldığı müşahede edilmektedir. Bu gerçeğe karşın az sayıda sufi ekberi tasavvuf neşvesini yaşamış ve dillendirmiştir. Lütfi Filiz de bu sufiler arasında zikredilebilir. Az sayıda eser vermiş olan Filiz görüşlerini kitaplarıyla ve sohbetleriyle talebeleri ve ilgili kesimlerle paylaşmıştır.

Lütfi Filiz'in bir diğer özelliği sufi büyüklerinin önceki yüzyıllarda kullanmayı tercih ettikleri rumuzlu, sembolik dil yerine daha dolaysız bir dil ile tasavvufi gerçekleri aktarması ve bazı sembolleri ve kıssaları yorumlamasıdır.

• Noktanın Sonsuzluğu (4 cilt)
• Fani Divanı
• Evveli Nokta Ahiri Nokta (otobiyografi)

• Tasavvuf
• Vahdet-i Vücud
• Ekberilik

• Lütfi Filiz