Sarıkaya, Milas
| Sarıkaya | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Muğla |
| İlçe | Milas |
| Coğrafi bölge | Akdeniz |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 367 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0252 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 48200 |
| İnternet sitesi: | |
Sarıkaya, Muğla ilinin Milas ilçesine bağlı yörük-türkmen mahallesidir. Gökseki ve Sarıkaya olmak üzere iki mahalleden oluşur.
Tarihçe
Mahallenin adı; Doğu tarafında bulunan, bir tarafı yamaç şemlinde, tırmanılabilen ve bu bölümde de evlerin bulunduğu, sarı renk görüntüsündeki kayalıklardan gelmektedir. Batı tarafı zirveye yaklaşık 250–300 m yakına kadar evlerin bulunduğu bu kaya şeklindeki tepenin doğu tarafı da 150 m civarında ve uçurumdur.
Kültür ve Yemekleri
Köy düğünleri ve giyim tarzı ile bilinir. Perşembe akşamından (kız evinde cümbüşlü kemanlı kız düğnü, erkek evinde davullu zurnalı erkek düğnü) başlayıp, Pazar günü gelin alma ve akşamında balo ile biten ve kıza takılan altınlarıyla ünlüdür.
Yemeklerde zeytinyağı olmazsa olmazdır. Ekmek evlerde kadınlar tarafından yapılır. (Günümüzde Bodrum Bazlama olarak tanınır) Sebze ağırlıklı yemek kültürü vardır. Özellikle Tilkişen veya sarmaşık otu Zeytin yağıyla ve sütle yapılır. Envai çeşit otlardan yapılan kavurmalar yoğurtla birlikte çok güzel olur.
Coğrafya
Muğla iline 83 km, Milas ilçesine 14 km uzaklıktadır.
İklim
Mahallenin iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.
Nüfus
| Yıllara göre mahalle nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | |
| 2000 | 367 |
| 1997 | 370 |
Ekonomi
Sarıkaya Muğla'ın Milas ilçesinde yeralan bir mahalledir. Memba suyu kaynakları, tarihi eserleri, tarihi eser niteliğinde eskı yapı evleri ve bacaları ile tanınan köy ayrıca son 15 yılda açılan maden ocakları ile bilinmektedir.
Felspat maden rezervi çok olan mahallede çıkan maden doğrudan işlenmiş ve işlenmemiş olarak yurt dışına (Polonya, Hollanda, İtalya gibi ülkelere) ihraç edilmektedir.
Mahalleden kente olan yoğun göçlerle birlikte mahallede son zamanlarda yaşlı çevreler kalmış, 20 yıl önceki mahalle nüfusundan birçok kişinin Milas'a ve çevre ilçelere taşınmasıyla köy nufusunda çok gerileme olmustur.
Yoğun olarak zeytincilik ve hayvancılıkla uğraşan köy halkı geçimini bu yolla sağlamaktadır. Sıcak yaz günlerinde köye 10–15 km uzaklıkdaki yüksek tepelere ve yaylalala göç eden halk yaklaşık 3-4 ay buralarda kalmakta, serin su kaynakları ile tarımla uğraşmaktadır.
Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Hayvancılık olarak sığır denilen büyükbaş havycancılığı yapılmaktadır. 30 yıl kadar önce keçi sürüleri bulunmakta iken bugün için keçi besleyen bulunmamaktadır. Tavuk her evde mutlaka vazgeçilmez bir hayvandır. Aileler yumurta ihtiyaçlarını kendi besledikleri tavuklardan gidermekteler.
KÖYDE ESKİDEN BERİ ARICILIK YAPILMAKTA OLUP, KÖY EKONEMİSİNE OLUMLU KATKISI VARDIR. ARICILIK 20-25 YIL ÖNCESİNE KADAR KARAKOVAN DENİLEN OYMA KOVANLARLARLA
YAPILMAKTA İDİ. VARUA HASTALIĞININ ORTAYA ÇIKMASI SONUCU (BU KOVANLARDA BAKIM ZOR OLDUĞUNDAN) TÜM OYMA KOVAN ARILARI YOK OLDU. DAHA SONRA FENNİ KOVANLARDA ARICILIK YAPILMAYA BAŞLANDI. ŞU ANDA KÖYDE 1000'E YAKIN ARI KOVANI BULUNMAKTADIR.(Mehmet KAYA) Zeytincilik hemen her ailenin başlıca temel veya ek gelir kaynağıdır. Zeytinyağı veya işlenmiş, sofralık hale getirilmiş ve yöreye has Zeytinyağı İçerisinde muhafaza edilen ve limonla lezzzeti artırılan zeytinler her zaman sofraların baş yemeği konumundadır.
Altyapı bilgileri
Mahallede, ilköğretim okulu yoktur fakat taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Mahallenin içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.