Kilise Slavcası

Kilise Slavcası, Bulgar, Sırp, Makedon, Rus, Çek Ortodoks kiliselerinin ayinlerde kullandığı yazı ve konuşma dilidir. Telaffuz ve yazımın kökeni Eski Doğu Slavcadan kelimeler ve ifadelere uygun şekilde uyarlanmıştır. Yazı dillerinde Erken Kiril Dönemi ve eskiden kalma Glagolitik etkiler kaldı. 1491 yılında kitapları ilk kez Krakow'da basıldı.

Türleri

Slavlar, Kilise Slavcasını kendilerine uyarladılar ve bu Kilise Slavcasını üçe ayırdı:

Rus Kilise Slavcası

On sekizinci yüzyılda Rus Kilise Slavcası edebiyat olarak çok değişti.Yaygın bir kullanım aldı.Dostoyevski gibi yazarlar bu edebiyatta yazı yazdılar. Ve Güney Slav Dillerinden daha çok Rus Kilse Slavcasında daha fazla Rusça kelime kullanılmıştır bazıları da farklı çekimlere uğramıştır. Bu yüzden Rusçayla bu dil arasında anlaşılabilirlik mümkündür. Rus Kilise Slavcası da bazı istisnalar sonucu yazıldığı gibi okunur. Kelime çekimleri ve vurgu dışında pek değişiklik yoktur.

Sırp Kilise Slavcası

Sırpçada bazı harfler olmadığından Sırp Kilise Slavcasının bu dile göre uyarlanışı çok daha farklıdır. Bu dilde ses çeşitliliği daha azdır.

Ukrayna Kilise Slavcası

Rus Kilise Slavcasıyla benzerlikleri olsa da bu dili Rus Kilise Slavcasından ayıran harf özellikleri ve telaffuzları mevcuttur. Konuşulduğu yerde de rağbet gören bu dilin günümüz Ukraynacasıyla benzerliği azdır.

Kilise Slavcasının Grameri

Ekstra zaman ifadeleri ve harfler mevcuttur. Artikeller değişmememiştir ve kalıplaşmış ifadeler de mevcuttur.

Kaynakça