Harmangeriş, Şenpazar

Harmangeriş
—  Köy  —
Kastamonu
Ülke	Türkiye
İl	Kastamonu
İlçe	Şenpazar
Coğrafi bölge	Karadeniz Bölgesi
Nüfus (2000)
- Toplam	152
Zaman dilimi	UDAZD (+3)
İl alan kodu	0366
İl plaka kodu
Posta kodu	37620
İnternet sitesi: YerelNET sayfası

Harmangeriş, Kastamonu ilinin Şenpazar ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihçe

Köyün isminin tam olarak nasıl oluştuğu bilinmemektedir. Ancak bugün Şenpazar-Cide Devlet Karayolu yanında bulunan ve yörede Harmangeriş mevkisi olarak halk arasında taninan yerde eskiden harmanların olduğu bilinmektedir. Köyün isminin buradan geldiği düşünülmektedir.

Önce hikâyeyi anlatalım, Abdülmecit, (d. 25 Nisan 1823, İstanbul – ö. 25 Haziran 1861, İstanbul). 31. Osmanlı padişahıdır. II.Mahmut'un Bezmialem Sultan'dan olan oğludur. Osmanlı Devleti'nin son 4 padişahının hepsinin babasıdır. Ayrıca en çok sayıda oğlu padişahlık yapmış olan padişahtır. İşte ileride yukarıdaki unvanlara sahip olacak olan O Şehzade doğmuştur. Sarayda büyük bir sevinç vardır. Bu bebek tahtın, halifeliğin adayıdır. Doğumdan bir müddet sonra, bir sütanne aranır. Ama sıradan bir süt değil helal süt olmalıdır. Sütannenin özellikleri arasında mutlaka olması gereken şartlardan biri de, Bırakın yedi göbek sülalesini, yaşadığı köyde, kasabada ve hatta ilçesinin bilinen tarihinde yüz kızartıcı bir suç işlenmemiş olması gerekir. Kolay değil. Padişah olmaya, halife olmaya aday bir şehzade için lazımdır.

Aranan süt bulunur. Nerde mi? Şenpazar’da, Harmangeriş köyünde hani o, Kardelenlerin diyarında, Bembeyaz karlar arasında açan ve o bembeyaz kar tanelerinin beyazlığını kıskandığı Kardelen çiçeğinin yetiştiği diyarda bulunur. Kendisi de bir kardelen olan Hatice Hanımdır buldukları. O hanım ki kar tanelerinin kıskandığı kardelenlerden daha ak ve temizdir. Padişahın Dayesi yani sütannesi olur. Artık Haremde Valide Sultandan sonra en yüksek rütbeli ve maaşlı kişi Hatice Hanımdır. Tüm bu civar araziler sütanneye verilir. O’da halkına vakfeder. Hikâye bu kadar, doğruluğu hakkında bir teyit bulamasam da benim çok hoşuma gittiği için sizlerle paylaşmak istedim. Bir de benim açımdan bu hikâyenin ortaya çıkışı var o da şöyle; …—Bilir misin şu çamlıkta bir mezarlık vardır. Ve o mezarlıkta bir Padişah Dayesi (Süt Annesi )yatar. Tüm bu topraklar onların vakfıdır. Mezarlığa giden en kısa yol dik bir yamaçtan sert bir iniş olarak gözüküyordu. Sadece başkanla ben inişi daha doğrusu o inişin çıkışını göze aldık. Çamlar arasında bir mezarlık. Eski yazıyla yazılı bir mezar taşı. Öğretim Görevlisi Muzaffer Fehmi ŞAKAR tarafından okunup mermere kazılan Türkçesi de olmasa kimsenin anlamayacağı bir kitabe. … İşte bu hanım Padişaha sütannelik yapmış hanımın mezarı diye gösterince başında bir Fatiha okuduk.

Tüm bu topraklar onların vakfıdır. Ailesinin ve sülalesinin burada çoğalmasından bu günlere gelinmiştir. Hatice Hanımın bir köprü yaptırdığıda bilinmektedir.

(Hikaye çok güzel ancak tarih sıkıntılı görünüyor. Hatice Hatun'un mezar taşında 1222 yazıyor. Oda yaklaşık M.1806 yılında vefat ettiği anlamına geliyor.)

Kültür

Yemekler: mantar sulamasi, bazlama, sıkma tatlısı, tarhana, tepside yufka-findikli tavuk, kabak ekmeği,kıvrım böreğibazlama ekmeği gibi yöresel özellikleri olan yemek ve yiyecekler vardır. Yöresel Kıyafetler : Günümüzde erkek kıyafetleri tamamen, kadın kıyafetleri de büyük ölçüde modern ve çağdaş kıyafetlere dönüşmüş olmakla birlikte, yörede kadınlar ve genç kızlar geleneksel giysilerini düğün ve bayram günlerinde kullanmaya yer yer devam etmektedirler. Geleneksel kadın kıyafeti yöresel özellikte çiçek desenli basma kumaşlardan yapılmış, allı-güllü rengarenk elbise üzerine bağlanan ipekli peştemal ve ayaklara giyilen yine çiçek desenli ağırlıklı olarak kırmızı renk kumaşlardan yapılmış paça adı verilen yöresel şalvar, başa bağlanan desenli eşarp ve ayaklara giyilen ayakkabı ile tamamlanır.

Coğrafya

Kastamonu iline 107 km, Şenpazar ilçesine 7 km uzaklıktadır.Köyümüzün batısında Dereköy, doğusunda Aşıklı, güneyinde Gürpelit ve Salman, Kuzeyinde İse Celallı Köyleri yer alır. Köyümüzün önemli akarsuyu Şenpazar çayı veya Koçaçay diye adlandırılan çaydır.

İklim

Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Yazları sıcak ve kurak, kışları ise soğuk ve yağışlı geçer. Önceki yıllarda 2-3 metreye varan miktarlarda kar yağışı görülürken son yıllarda kar yağışının yoğunluğu da oldukça düşmüştür.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi yoğun olarak tarım ve hayvancılığa dayalı olmakla birlikte, Cumayanı denilen carsi yerinde küçük işletmeler ve ayrıca yolcu taşımacılığı yapan minibüsler vardır.

Altyapı bilgileri

Köyde İlköğretim okulu mevcuttur ama halen öğrenci azlığı nedeni ile kullanılmamaktadır. Bu okul 1927 yılında açılmış olup, yörenin en eski okulu olarak bilinmektedir. Köyün unutulmaz öğretmenleri arasında Hasan CİN, Hüseyin KEBELİ, İsmet VAPUR, Davut ÇELEN ve Mehmet COŞKUN sayılabilir.2000 yılında Gürpelit Köyünün Kavallı Mevkiine yapılan Harmangeriş Yatılı İlköğretim Bölge okulu faaliyete geçmiştir.Okulun kurucu Müdürü kendisi aslen Harmangeriş Köyünden olan Saffet VAPUR dur. Okulun kurulması ve gelişmesi için unutulmaz çabaları ve katkıları olmuştur. Bu okulun açılmasında 1970 li yıllardan itibaren yörede görev yapan öğretmenlerin özellikle Harmangeriş Köyü İlkokulunda 1978-1997 yılları arasında aralıksız olarak 19 yıl görev yapan ve kendisi de aslen Harmangeriş Köyünden olan Mehmet COŞKUN un unutulmaz katkıları vardır. Köyün içme suyu şebekesi vardır, ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık evi vardır ancak faal değildir. Köye ulaşımı sağlayan yol Kastamonu-Şenpazar-Cide Devlet Karayolu olup, asfalttır.Köyde 14 Şubat 1986 dan itibaren elektrik, 22 Aralık 1989 dan itibaren sabit telefon vardır.Harmangeriş köyünde Asagicuma veya Cumayanı olarak adlandırılan Carsi, 1980 li yıllara kadar çok önemli bir merkez konumunda iken, halen bu önemini tümü ile yitirmiştir. Söz konusu yer Harmangeriş köyü sınırları içinde olup çevredeki 8 adet köyün Cuma günleri kurulan pazaryeri konumunda iken ulaşım ve iletişim olanaklarının gelişmesi, köylerden büyük şehirlere ve Özellikle İstanbul'a olan göç nedeni ile önemini kaybetmiştir. Harmangeriş de halkın geçim kaynaklarının % 80 ini ağırlıklı olarak tarım oluşturmuş, ancak arazinin yetrsiz ve mevcudunda verimsiz olması nedeni ile köy halkı 1970 li yıllardan itibaren Büyük şehirlere göç etmiştir. Bölgede başka istihdam alanıda olmadığından, köylerde fazla kişi kalmamış, olanlarda geneli emeklidir. Harmangeriş köyü Cumayanı (çarşı),Hıdırlı, Meriköy(Muhterem), Aliyeri, Paşaköyü Akcakese, Köseköy, Hatıpköyü, adı verilen mahallelerden oluşan geniş bir alana yayılmış durumdadır.

Dış bağlantılar

• Yerelnet