Æthelwulf

Æthelwulf hakkında tarihçilerin farklı yorumları vardır. Tarihçi Richard Humble'a göre Æthelwulf Wessex tahtına vasiyet üzerine geçmiş, oldukça dindar ve yükselme azmiyle yanan oğullarının etkisinde kalmış bir kraldır. Frank Stenton ise Æthelwulf'u dindar ve kanaatkar bir kişi olarak tanımlayıp savaş veya siyasetle ilgilenmediğini öne sürmektedir. Buna rağmen Janet Nelson Æthelwulf hükümdarlığının modern tarihçilik anlayışı tarafından yanlış değerlendirildiğini söyleyerek Viking saldırılarına başarıyla karşı koyduğunu ileri sürer. Simon Keynes ise İngiltere'nin Franklarla temasını açan ve halkının geleceğinde önemli rol oynayan bir lider olduğunu belirtir.

Æthelwulf hakkında en önemli ve en yaygın olarak kullanılan kaynak Anglo-Sakson Kronolojisidir. Buradaki bilgilere göre 843 yılında Carhampton dolaylarında 35 gemilik bir viking ordusuyla çarpışmış ancak ilerleyişlerini durduramamıştır. 851 yılında Acleah[1] dolaylarında Æthelwulf ve oğlu Æthelbald Vikinglerle savaşmış ve ezici bir zafer kazanmıştır. 853 yılında Æthelwulf ve damadı Mercia kralı Burgred Galli Cyngen ap Cadell'i yenerek bölgeyi egemenliği altına almıştır. Kronolojide özellikle çok sayıda Viking saldırısına karşı verilen mücadele bilgisi vardır.

Æthelwulf ve ilk eşi Osburh'un beş erkek çocuğu olmuştur; Æthelstan, Æthelbald, Æthelbert, Æthelred ve Alfred. Æthelstan hariç tüm erkek çocukları tahta çıkmıştır. Æthelwulf'un tek kız çocuğu Æthelswith de Mercia kralı Burgred'e çocuk yaşta gelin olarak verilmiştir.

Æthelwulf'un hayatında dinin önemli bir yeri vardı. İktidarının ilk yıllarından beri Roma'ya giderek hacı olmak gündemindeydi. Kendi iktidarında artan Viking saldırılarının ilahi bir mesaj taşıdığına inanıyor ve tanrıya kendisini neden böyle kutsal olana saygısız, kuvvetli ve kalabalık bir düşmanla sınadığını sormak istiyordu. 853 yılında Æthelwulf 4 yaşındaki oğlu Alfred'i Roma'ya yolladı. 855 yılında eşi Osburga'nın ölümünün ardından kendisi de Roma'ya gitti. Sakson sanatının izlerini taşıyan çok değerli hediyeleri kiliseye sundu. Dönüş yolculuğu sırasında 856 yılında Şarlman'ın sülalesinden gelen Frank prenses Judith ile evlendi.[2]

Æthelwulf 856 yılında İngiltere'ye döndüğünde siyasi olarak bir açmazla karşılaştı. Hayatta kalan en büyük oğlu Æthelbald kendisinin iktidarına karşı girişimlerde bulunmuş durumdaydı.[3] Æthelwulf ülkeye döndüğünde iktidarını bir iç savaş boyunca sürdürebilecek veya Æthelbald başta olmak üzere darbecileri ülkeden kovabilecek güce sahip olmasına rağmen batı Wessex bölgesini oğluna vermeye karar verdi. Kendisi doğuda iktidarda olacaktı. Bu ikilik durumu Æthelwulf'un 13 Ocak 858 günü ölmesine kadar sürdü.

Æthelwulf'un iç savaş yerine barışı tercih etmesi, hem de Sakson kraliçelerine onurlarını iade etmesi kendi iktidarına dair fikir verir. O döneme kadar sadece kralın eşi konumundaki kraliçeler Judith ile beraber gerçek anlamda kraliçe olarak görülmeye başlanır.[4]

Cenazesi önce Steyninh'e daha sonra Winchester'daki Old Minster'a defnedilen Æthelwulf'un kemikleri Winchester Katedralindedir.

Æthelwulf, Oslac kızı Osburgh ile yaptığı ilk evlilikten altı çocuk sahibi olur, bunların dördü Wessex tahtına çıkar. Judith ile olan ikinci evliliğinden ise çocuğu olmaz.