Salih

Sâlih (Arapça: صالح), İslam dininde kutsal sayılan bir peygamberdir. Tevrat'ta Nuh oğlu Sam oğlu Arpakşad oğlu Şilah diye geçen Salih peygambere ve gönderildiği Semud kavmine Kur'an'ın değişik yerlerinde atıflarda bulunulur. Tevrat bilginlerine göre Salih, Eber'in yani Kur'an'daki adıyla Hud'un babasıdır. Fakat Kuran'da Araf Suresi 73 ve 74. Ayetlerde, Semud kavminin Ad kavminden sonra geldiği belirtilmektedir.

• Semud (toplumuna da) kardeşleri Salih'i (gönderdik. Salih:) "Ey kavmim, Allah'a kulluk edin, sizin O'ndan başka ilahınız yoktur... (Allah'ın) Ad (kavminden) sonra sizi halifeler kıldığını ve sizi yeryüzünde (güç ve servetle) yerleştirdiğini hatırlayın. Ki onun düzlüklerinde köşkler kuruyor, dağlardan evler yontuyordunuz. Şu halde Allah'ın nimetlerini hatırlayın, yeryüzünde bozguncular olarak karışıklık çıkarmayın.

Salih Peygamber dişi deveyi takdim ederken. Kısas-ı Enbiya'dan bir minyatür.

Midraş metinlerinden yola çıkılarak, milattan önce 2800'lü yıllarda yaşadığı tahmin edilmektedir.

Kur’an anlatımında Salih, Semud kavmine gönderilir ve buranın neresi olduğu konusunda Kur'an'da hiçbir bilgi yoktur. Ancak burasının merkezi ve doğu Arabistan halklarından biri[1] veya Ürdündeki Petra antik kenti[2] ile ilişkili oldukları yolunda iddialar mevcuttur. Hicr Bölgesi'nin Semud'un yaşadığı yer olduğuna inanılmıştır.

Semud kavminin kendilerine bir mucize veya sınav olarak kaya deliğinden çıkan ve zaten kıt olan su kaynaklarıyla bilinen bölgede kuyudan su içmenin bir gün deve, bir gün de Semud kavmi arasında nöbetleşe yapılması sonucu kavimden bazılarının bu duruma isyan etmesiyle deveyi kestikleri, ceza olarak da kendilerine gönderilen korkunç bir sesle helak edildiklerine inanılır.