NGC 1961

NGC 1961 (IC 2133 olarak da bilinir), Zürafa takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 174,16 MIy (53,4 Mpc) uzaklıkta bulunan bir ara sarmal gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 3 Aralık 1788 tarihinde keşfedildi.[3] Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 184 olarak "Dar iplikçiklere sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.[4]

NGC 1961

NGC 1961
Kaynak: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter/University of Arizona
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Zürafa
Bahar açısı (α) 05s 42d 04,6sn[1]
Dik açıklık (δ) +69° 22 42[1]
Galaksi sınıfı SAB(rs)c LIRG;LINER[1]
Açısal boyut  (V) 4,6′ × 3,0′ [1]
Görünür parlaklık  (V) 10,9[2]
Görünür parlaklık  (B) 11,7[2]
Yüzey parlaklığı  (SB) 13,6[2]
Fiziksel özellikler
Bağlı birlik NGC 1961 Grubu[1]
(LGG 132)
Kırmızıya kayma 0,013122 ± 0,000003[1]
Dikey hız (3934 ± 1) km/sn[1]
Uzaklık 174,16 MIy (53,4 Mpc) [1]
Tarihçe
Kâşif  Wilhelm Herschel
Keşif yılı 3 Aralık 1788
Katalog başlıkları
NGC 1961 • IC 2133 • UGC 3334 • PGC 17625 • CGCG 329-008 • MCG +12-06-07 • IRAS 05365+6921 • Arp 184 • GC 1167 • H III747
Ayrıca bakınız:

Gökadanın biçimi bozulmuş, fakat bu bozulmaya yol açabilecek yakın bir gökada tespit edilememiştir. Ayrıca dış kolları oldukça düzensiz bir yapıdadır. İki uzun düz kol, gökadanın kuzey tarafına doğru uzanır.[5] Gökadanın etrafında parlak bir X-ışını halesi tespit edilmiştir.[6][7] NGC 1961, altı gökadadan oluşan NGC 1961 Grubu'nun en parlak üyesidir.[5]

NGC 1961 içerisinde; SN 1998eb, SN 2001is ve SN 2013cc olmak üzere üç süpernova gözlenmiştir.[8]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. "NASA/IPAC Extragalactic Database". NED results for object NGC 1961. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2019.
  2. "SEDS". Revised NGC Data for NGC 1961 (İngilizce). 23 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  3. Seligman, Courtney. "NGC 1961 (= IC 2133 = PGC 17625 = Arp 184)". 13 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2019.
  4. Arp, Halton (1966). "Atlas of Peculiar Galaxies". Figure 2. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
  5. Epinat, B.; Amram, P.; Marcelin, M.; Balkowski, C.; Daigle, O.; Hernandez, O.; Chemin, L.; Carignan, C.; Gach, J.-L.; Balard, P. (1 Ağustos 2008). "GHASP: an Hα kinematic survey of spiral and irregular galaxies – VI. New Hα data cubes for 108 galaxies". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 388 (2). ss. 500-550. arXiv:0805.0976$2. Bibcode:2008MNRAS.388..500E. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13422.x.
  6. Michael E. Anderson ve Joel N. Bregman (Ağustos 2011). "Detection of a Hot Gaseous Halo around the Giant Spiral Galaxy NGC 1961". The Astrophysical Journal. 737 (1). s. 10. arXiv:1105.4614$2. Bibcode:2011ApJ...737...22A. doi:10.1088/0004-637X/737/1/22.
  7. Bogdán, Ákos; Forman, William R.; Vogelsberger, Mark; Bourdin, Hervé; Sijacki, Debora; Mazzotta, Pasquale; Kraft, Ralph P.; Jones, Christine; Gilfanov, Marat; Churazov, Eugene; David, Laurence P. (1 Ağustos 2013). "Hot X-Ray Coronae around Massive Spiral Galaxies: A Unique Probe of Structure Formation Models". The Astrophysical Journal. 772 (2). s. 97. arXiv:1212.0541$2. Bibcode:2013ApJ...772...97B. doi:10.1088/0004-637X/772/2/97.
  8. List of Supernovae 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. 5 Kasım 2019'da erişilmiştir.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.