John Henry Holland

Genetik algoritmalar 1960'larda John Holland tarafından bulundu. Bu algoritmalar daha sonra Holland ve Michigan Üniversitesi'ndeki öğrencileri tarafından 1960-1970 yılları arasında geliştirildi. Bununla beraber aynı yıllarda John Holland'ın öğrencisi olan David Goldberg'in Gaz Borularının Genetik Algoritma İle Optimizasyonu isimli doktora tezi, genetik algoritmaların yalnızca teorik olmadığını ayrıca piyasalarda uygulanabilirliği olduğunu ispatladı. Holland'ın asıl amacı özel problemlerin çözümü için algoritma üretmek değildi. Doğal adaptasyon mekanizmasını bilgisayar sistemlerine uyarlamaya çalışıyordu. 1975'te yayınladığı Doğal ve Yapay Sistemlerde Adaptasyon (Adaptation in Natural and Artifical Systems) isimli kitabında genetik algoritmayı biyolojik evrimin girişi olarak tanımladı.

Holland'ın genetik algoritması; kromozomlardan (0 ve 1'lerden oluşan dizi) oluşan popülasyonları genetikteki doğal seleksiyon, çaprazlama, mutasyon ve inversion operatörlerini kullanarak yeni popülasyonlara dönüştürme metoduydu. Her kromozom genlerden oluşuyordu. Seleksiyon ile en uygun kromozomları tekrar üretim için seçiyor, çaprazlama ile bu kromozomları belli noktalarından parça değiş tokuşuna tabi tutuyor, mutasyon ile çeşitliliği sağlıyor ve inversion metodu ile de kromozomların sırasını düzenliyordu. Yıllar geçtikçe Holland'ın genetik algoritması değişikliklere uğradı. Bilim adamlarının şu an kullandığı genetik algoritmalar, Holland'ın algoritmasından farklıdır.

• Adaptation in Natural and Artificial Systems, MIT Press, 1992, ISBN 0-262-58111-6
• Hidden Order: How Adaptation Builds Complexity, Helix Books, 1996, ISBN 0-201-44230-2
• Emergenz From Chaos to Order, Oxford University Press, 2000, ISBN 0-19-286211-1