Hubert Pierlot

Hubert Marie Eugène Pierlot (d. 23 Aralık 1883 – ö. 13 Aralık 1963), Belçikalı bir politikacı ve Belçika'nın 32. Başbakanı. 1939 ve 1945 yılları arasında hizmet verdi. Bir avukat ve hukukçu Pierlot 1920'lerde siyasete girmeden önce I. Dünya Savaşı'nda görev yapıyordu. Katolik Partisinin bir üyesi olan Pierlot, Belçika'nın II. Dünya Savaşı'na girmesinden kısa süre önce 1939'da Başbakan oldu. Bu kapasitede, önce Fransa'dan sonra İngiltere'den, Sürgündeki Belçika Hükûmetine başkanlık etti. Belçika ise Alman işgali altındaydı. Mayıs 1940'ta Belçika'nın Belçika'yı istila etmesi sırasında Kral Leopold ile arasında Kralın bakanlarının emirlerini takip edip sürgüne gitmesi veya Alman Ordusu'na teslim olması konusunda şiddetli bir anlaşmazlık çıktı. Leopold'un daha sonraki teslimiyetini Anayasa'nın ihlali olarak görüyordu ve parlamentoyu Leopold'un hüküm sürmeye uygun olmadığını ilan etmeye teşvik etti. Bu çatışma, Pierlot ve Kral'ın tutumunu destekleyen ve hükûmetin sürgün edilmesini korkaklık olarak gören diğer muhafazakârlar arasında kalıcı bir düşmanlığa neden oldu.

Hubert Pierlot, 1947

Eylül 1944'te Belçika'nın kurtuluşundan sonra Brüksel'e geri döndü; burada, isteklerine karşı Şubat 1945'e kadar yeni bir ulusal birlik hükûmetine başkanlık etti. Siyasi ayrımdan gelen eleştiri ve yeni hükûmetin kurtuluş sonrasında ülkenin karşılaştığı ciddi sorunlarla başa çıkamaması, hükûmetin Şubat 1945'te devrilmesine yol açtı ve yerine onun sosyalist olan Achille Van Acker geldi. Savaş sırasında Leopold'e karşı tutumu onu hayat boyu ve tartışmalı bir figür yaptı. Kendi Katolik Partisi'nin (daha sonra Hristiyan Sosyal Partisi) desteğini aldığı aynı kralcı ve muhafazakâr çevrelerden çokça hoşnut olmadı. 1946'da Kraliyet Sorunu krizinin ortasında, Leopold'un Belçika tahtına dönüp dönmeyeceğini belirsizliği olan bir ortamda siyasetten çekildi. 1963'te öldü.[1] Cugnon'a gömüldü. Bir hayır kurumu olan Fondation Hubert Pierlot (Hubert Pierlot Vakfı), Pierlot'un arkadaşları tarafından 1966'da kuruldu. Ölümünden sonra, savaş sırasında aldığı kararlar tarihçiler tarafından tekrar gözden geçirildiğinde Pierlot'un şöhreti daha da büyüdü.[2]