E klavye

Şekil 2. E klavye: On-parmak yazım yükünün ellere ve parmaklara dağılım oranları (tipik bir Türkçe metin için) Notlar: (1) Harf tuşlarındaki sayılar Türkçe Ulusal Derlemine  göre harf sıklıklarını (%) göstermektedir; (2) Toplam parmak yüklerinin ideal yüklerden sapma oranı yaklaşık %3'tür.

E klavye harf-diziliminde, yazım yükü parmaklara kapasitelerine göre dağıtılmakta, yazımın farklı ellerle ardışık yapılması sağlanmakta, ve orta sırada yazım mümkün olduğunca öne çıkarılmaktadır (bk. Şekil 1 ve 2). Bu tasarım, tendon hareketlerinin parmaklara dengeli dağıtılmasına ve en aza indirilmesine olanak vermektedir. Bu sayede hem hızlı ve hatasız yazım sağlanmakta ve hem de yazım konforu ile birlikte karpal tüneli sendromu, tendinit ve tenosinovit gibi el-bilek kas-iskelet sistemi hastalıklarının risklerinden biri olan aşırı parmak tendon hareket miktarı azaltılmaktadır. Daha detaylı olarak:

• E klavye adını, orta sıranın sol başındaki harften almaktadır.
• E klavye yerleşimi en temel halinde (bk. Şekil 1):

- Üst sırada Q, J, Ü, O, F, C, T, M, K, B, S, P harflerini,

- Orta sırada E, A, İ, I, G, Ğ, L, N, R, D, V harflerini ve

- Alt sırada X, W, Ö, U, H, Z, Ç, Y, Ş harflerini içermektedir.

- Sol ele 15 harf (Q, W, X dahil) ve sağ ele ise 17 harf atanmıştır.

- Türkçede en az kullanılan veya hiç kullanılmayan J, Q, W, X harfleri, en yavaş tuş basım hızına sahip sol küçük ve sol

yüzük parmakların sorumlu olduğu, üst ve alt sıralardaki tuşlara yerleştirilmiştir. (Parmak hızları laboratuvar deneyleriyle hesaplanmıştır.)

Böylece yazım performansına en uygun orta sıranın ve kapasitesi daha yüksek parmakların diğer harflerle eşleşmesine katkıda bulunulmuştur.

• E klavyenin sol birinci sütunundaki Q, E ve X harfleri sol küçük parmakla, sol ikinci sütundaki J, A ve W harfleri sol yüzük parmakla, sol üçüncü sütundaki Ü, İ ve Ö harfleri sol orta parmakla ve sol dördüncü ve beşinci sütunlardaki O, F, I, G, U ve H harfleri ise sol işaret parmakla yazılacak şekilde gruplandırılmıştır. (Not: Q ve X harfleri neredeyse hiç kullanılmadığından, en zayıf parmak olan sol küçük parmak sadece E harfini basmaktadır.)
• Soldan altıncı ve yedinci sütunlardaki C, T, Ğ, L, Z ve Ç harfleri sağ işaret parmakla, sekizinci sütundaki M, N ve Y harfleri sağ orta parmakla, dokuzuncu sütundaki K, R ve Ş harfleri sağ yüzük parmakla ve onuncu, on birinci ve on ikinci sütunlardaki B, S, P, D ve V harfleri ise sağ küçük parmakla yazılacak şekilde gruplandırılmıştır.
• Sol el yazımın % 46,4’ünü ve yazım becerisi daha fazla olan sağ el ise % 53,6’sını yapmaktadır (bk. Şekil 2).
• E klavyede ideal parmak yazım yüklerinden sapma oranı toplamda yaklaşık % 3 kadardır.
• Sesli harflerin hepsi (A, E, I, İ, O, Ö, U ve Ü) sol el altında, buna karşılık bu sesli harflerle ardı ardına sık kullanılan sessiz harfler ise sağ tarafta toplanarak farklı elle yazım oranı ve böylece de yazım hızı artırılmıştır.
• E, A, İ ve I sesli harfleri orta sırada; Ü ve O üst sırada; ve Ö ve U alt sıradadır. E harfi sol küçük parmağa; A harfi sol yüzük parmağa; Ü, İ ve Ö sol orta parmağa ve O, I ve U sol işaret parmağa atanmıştır.
• Orta sıradaki E, A, İ, I ve G harfleri sol el ve Ğ, L, N, R, D ve V harfleri ise sağ el parmakları ile; üst sıradaki Q, J, Ü, O ve F harfleri sol el ve C, T, M, K, B, S ve P harfleri ise sağ el; ve alt sıradaki X, W, Ö, U ve H harfleri sol el ve Z, Ç, Y ve Ş harfleri ise sağ el ile yazılacak şekilde yerleştirilmiştir.
• E klavye yerleşiminde harfler birbirine paralel, sürekli ve doğrusal üç sıraya yerleştirilmiştir. Üst sıra birbirini takip eden on iki harf, orta sıra on bir harf ve alt sıra ise dokuz harf içermektedir.
• Türkçede en sık kullanılan AR, AN, ER, LA, DE digraflarında (ardışık harf çiftleri) yer alan sesli harflerin (A, E) sol ele ve sessiz harflerin (D, L, N, R) sağ ele atanması ve hepsinin orta sıraya yerleştirilmesi ile yazım hızı artırılmıştır.
• Türkçede sık tekrar eden harf ve digraflar orta sırada öne çıkarılmış; alt sıradan üst sıraya veya bu sıralardan orta sıraya atlamalar mümkün olduğunca en aza indirilerek karpal tünel sendromu, tendinit veya tenosinovit gibi bilinen el-bilek kol kas-iskelet sistemi rahatsızlık riskleri azaltılmıştır.
• Yazım yükünün (harf sıklığını esas alarak) %63'ü en kolay ve çabuk yazıma olanak veren orta sıradadır. Böylece parmakların üst ve alt sıralara sıçrama oranı azaltılarak hatasız ve hızlı yazım oranı artırılmıştır.
• E klavye harf yerleşim düzeni, Türkçenin harf (monograf) ve digraf özellikleri, on-parmak yazım ilkeleri, parmak becerileri, yazım hızı ve el-bilek sağlığı göz önünde bulundurularak geliştirilmiş ve böylece on-parmak klavye kullanımının doğasında olan aşırı tekrarlı parmak hareketlerinin risk teşkil ettiği karpal tünel sendromu vb. kas-iskelet sistemi rahatsızlık ihtimali azaltılmıştır.

Türkçe Alfabenin içermediği Q, W ve X harfleri tıpkı Q ve F klavyelerde olduğu gibi E klavyede de bulunur.

Klavye harf-dizilimi yöntemi konusundaki bu çalışmanın çıkış noktası on-parmak klavye kullanıcıları arasında sık görülen kas-iskelet sistemi rahatsızlıkları riskini, yazım performansını düşürmeden, azaltmaktı. İlk olarak klavye harf yerleşimi üzerine yapılmış önceki çalışmalardaki eksikler belirlendi. Bu çalışmalardan bazıları gayet iyi tanımlanmış matematiksel optimizasyona dayanıyordu ama ergonomi parametrelerinin bilimsel dayanağı yoktu. Buradan hareketle, on-parmak klavye kullanım özelliklerini ve ergonomi ölçütlerini göz önünde bulunduracak matematiksel optimizasyona dayalı bir yöntem üzerinde çalışma başlatıldı. Proje TÜBİTAK'ın maddi desteği ile gerçekleştirildi (Proje no.: 111M530).

İlk adım olarak, bir önceki bölümde bahsedilen ideal klavye harf yerleşimi ilkelerinin hepsini kapsayacak matematiksel optimizasyon modeli üzerinde çalışıldı ve geliştirildi. Bu model yeni ve öznel iki amaç fonksiyonlu bir optimizasyon modeliydi. İlk amaç fonksiyonu yazım yükünü parmaklara ideal olarak dağıtmayı ve böylece çabuk yorulmamayı ve el-bilek rahatsızlık riskini azaltmayı; ikinci amaç fonksiyonu da ardışık tuş basım sürelerini azaltarak ideal klavye harf-diziliminde geri kalan tüm ilkeleri yerine getirmeyi ve böylece hem hızlı yazmayı ve hem de yine çabuk yorulmamayı ve el-bilek rahatsızlık riskini azaltmayı amaçlıyordu.

Bu model için gerekli parametreler şunlardı: (i) parmakların tek tek maksimum tuş basım hızları, (ii) klavyede tüm ikili kombinasyonları hesaba katarak parmakların maksimum ardışık tuş basımlarında geçen minimum süreler, ve (iii) Türkçedeki harf ve harf çiftlerinin sıklıkları.

Parmakla ilgili literatürdeki çalışmalar yeterli ve kapsamlı değildi. Bunların belirlemesi gerekiyordu. Bu amaca yönelik olarak Boğaziçi Üniversitesi Ergonomi Laboratuvarında iki ayrı laboratuvar çalışması yapıldı. Laboratuvarda farklı yaş gruplarından yetişkinler üzerinde yapılan deneyler ile her parmağın tek tek maksimum tuş basım hızları tespit edildi. Parmakların ikili kombinasyonları ile ilgili ikinci laboratuvar çalışmasında ise iki tuşa ardı ardına maksimum tempoda basmada geçen ortalama süreler belirlendi. Bu deneysel çalışmalar sonucu elde edilen parmak kapasite ve ikili tuş basım süreleri ile ilgili parametre değerleri evrensel değerlerdir. Nitekim, bu çalışmaların her ikisini de esas alarak araştırmacılarca yazılan iki makale ABD'de basılan ergonomi alanında önemli dergilerden olan Human Factors ve International Journal of Industrial Ergonomics dergilerinde yayımlandı.[3][4]

Model için ayrıca gerekli olan Türkçedeki harf ve harf çiftlerinin sıklıkları Türkçe Ulusal Derliminden[5] faydalanılarak belirlendi. (Yöntemin kullanılması ile diğer diller için tasarlanacak klavye dizilimleri için harf sıklıkları söz konusu dilin ulusal derleminden hesaplanacaktır.)

Bu veriler optimizasyon modelinde girdi olarak kullanıldı. Geliştirilen klavye harf-dizilimi oluşturma matematiksel modeli, bugünkü bilgisayar hızı ile pratikte kesin çözümü olmayan bir problem (olası klavye harf-dizilim sayısı: 32!=2,63X10³⁵). Bu nedenle, modelin çözümünde optimale yakın çözüm kümeleri üreten bir genetik algoritma yöntemi kullanıldı. Elde edilen 152 klavye yerleşiminden üç aday klavye yerleşimi (bunlardan biri her iki amaç fonksiyonunu da minimize eden klavyeler arasından seçilen E klavyeydi) doğrulama testlerine tabi tutuldu ve mevcut klavyelerle (Q ve F klavyeler) performans ve sağlık riski açısından karşılaştırıldılar.

Bu doğrulama testlerinden birinde sensörlerle donanmış bir çift 'hareket yakalayıcı veri eldiveni' (CyberGlove II by CyberGlove Systems)[6] kullanıldı ve tendon hareket mesafeleri ölçüldü. Seçilen üç aday klavyenin her birinin tipik bir Türkçe metni, F ve Q klavyelerden önemli derecede daha az tendon hareketi ile yazmayı ve aynı zamanda tendon hareketlerinin parmaklara daha dengeli dağıtılmasını sağladığı görüldü. Tendon hareket miktarı fazlalığının ve dengeli dağıtılmamasının el-bilek kas iskelet hastalıkları için bir risk teşkil ettiği bilinmektedir.

Tipik bir Türkçe metin için yapılan hız deneyinde ise E klavye Q klavyeye göre %25 ve F klavyeye göre ise %2 kadar daha hızlı bulundu. Yazım süresi 45 dakika yerine daha uzun tutulsaydı, F klavye ile hız farkının daha fazla olacağı hipotez edilebilir; yazım yükünün %46'sını her iki elin en hızlı parmakları olan işaret parmaklarına yükleyen, yazım yükünü parmaklara dengeli dağıtmayan F klavye, potansiyel olarak kişiyi daha çabuk yoracak ve yavaşlatacaktır.

Matematiksel optimizasyon sonuçlarına göre karşılaştırmada ise E klavye, Q ve F klavyeye göre her iki amaç fonksiyonunu minimize etmede ve özellikle yükleri parmaklara dengeli dağıtmada çok daha başarılı bulundu. F klavye ideal parmak yüklerinden yaklaşık %40 ve Q klavye % 30 kadar sapmaktadır; buna karşılık E klavyede yaklaşık %3'lük bir sapma görülmektedir. Dvorak ve ekibinin ideal klavye harf-dizilimi ilkelerine göre yapılan karşılaştırmada ise E klavye 11 ölçütün 9'unda F klavyeden ve ölçütlerin hepsinde Q klavyeden daha başarılı bulundu.