Dursun Karataş

Dursun Karataş, 25 Mart 1952’de Zaza kökenli bir ailenin çocuğu olarak Elazığ ilinin Cevizdere köyünde doğdu. Devrimci düşünceye 1970 öncesinde sempati duymaya başladı. 1970'te İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi’ni kazanarak İstanbul’a geldi. Dursun Karataş ve Niyazı Aydın ilk kez 1974’te, Elâzığ’da, Kıbrıs’ın işgalini protesto etmek için duvarlara “Bağımsız Kıbrıs” sloganını yazarken gözaltına alındı. Gençlik yıllarında Dev-Genç örgütü ve Devrimci Yol hareketinde yer aldı. 1977 yılında İstanbul Bakırköy Nikâh Dairesi'nde, aslen Nusaybinli olan Sabahat Karataş ile evlendi. Sabahat Karataş da aynen kendisi gibi politik bir duruşa sahip ve bir Dev-Genç üyesiydi. (Sabahat Karataş 17 Nisan 1992'de, polisin İstanbul Bostancı'daki örgüt evine yaptığı baskında polisle uzun saatler çatıştıktan sonra öldürüldü. Aynı operasyonda, örgütün önemli isimlerinden Sinan Kukul, Ahmet Fazıl ve Ercüment Özdemir'in de arasında bulunduğu 11 militan ölü olarak ele geçirildi.) 1978'de Devrimci Yol'dan ayrılarak Devrimci Sol'u kurdular. Bu kurucu grubun içinde Sinan Kukul, Bedri Yağan, Hüseyin Solgun, Bülent Uluer ve Paşa Güven gibi isimlerde vardı. Dursun Karataş, 12 Kasım 1981'den önce bulunduğu yasa dışı faaliyetler sebebiyle 26 Kasım 1983'te Askeri Mahkeme tarafından tutuklandı ve idam cezasına çarptırıldı. Daha sonra cezası müebbete çevrildi. Turgut Özal'ın Cumhurbaşkanı seçildiği dönemde, 25 Ekim 1989 tarihinde Bedri Yağan ve Sinan Kukul ile birlikte İstanbul Bayrampaşa cezaevinden kaçtı.[1] 1994 yılında Devrimci Sol'u DHKP-C'ye dönüştürdü. Aynı yıl Fransa'da yakalanan Dursun Karataş, 1995'te tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı ve 1995'ten sonrasını örgütü yurt dışından yönetmeye başladı.

Devrimci Sol'un bölünmesi ve örgütün mal varlığı ile silah, mühimmat ve nakit paranın Bedri Yağan grubunun elinde kalması sonucu, Karataş grubu büyük maddi sıkıntı içine girdi.  Silah ve para gücünü kaybeden Karataş, bu dönemde örgütün çökmesine mani olamadı. Karataş, maddi sıkıntıyı aşmak için yurt içi ve yurt dışında sürekli olarak yardım kampanyaları düzenletti. Bedri Yağan'ın 1993 yılında baskın sonucunda ölümüyle Devrimci Sol'un çökmesi kesinleşti ve 'Partileşme Süreci' olan DHKP-C sürecine girildi.

Mart 1994 tarihinde Şam'a giden Karataş, burada Mihraç Ural'ın da yardımı ile örgüte ait bir kamp yeri kurdu. Şam'da 4 ay kalan Karataş, örgütsel faaliyetler ve yeniden yapılanma tartışmalarını başlattı. Bu tartışmalara Latife Karaman, Hüseyin Özarslan, Ali Osman Köse, Ercan Kartal, Lütfiye Kaçar, İsmail Bahçeci, Zerrin Sarı, Faruk Ereren, Nuri Eryüksel, Aslan Tayfun Özkök, Mustafa Metin Uğurlu ve Metin Turan gibi aktif ve yönetici kadro katıldı. Düzenlenen 1. Kongrede "Devrimci Sol Karataş Grubu", "DHKP-C" ismini aldı. Darbeciler Grubu ise Devrimci Sol ismi altında faaliyetlerine devam ettiler ama Devrimci Sol grubu (Yağancılar) Bedri Yağan'ın ölümü ve halk kitle tabanı bulamadıkları için Devrimci Sol artık tarihe karışmıştı.

Kansere yakalanan Dursun Karataş Ağustos 2008'de kanser yüzünden öldü. Ölmeden önce Interpol tarafından 17 ülkede yaklaşık 1500 ayrı suçtan aranıyordu. Örgüt içerisinde ve sempatizan halk arasında "Dayı" lakabıyla da tanınır (DHKP/C, yaşamını yitirmesi üzerine verdiği "DHKP 49 Sayılı Açıklaması"nın başlığında, "Komutanımız, Önderimiz, Dayımızı Yitirdik." demiştir). Sultangazi ilçesinde bulunan Gazi Mahallesi'ndeki cenazesine 15.000 kişi katıldı.[2] Karataş'ın cenazesi Gazi Mezarlığı'na defnedildi.

Dursun Karataş, 37 devlet yöneticisi ve siyasetçinin ölümünden sorumlu tutuluyordu. Bunlardan bazıları:

• Eski başbakan ve CHP milletvekili Nihat Erim
• MHP Gümrük Bakanı Gün Sazak
• Emekli generaller Kemal Kayacan ve Adnan Ersöz
• Emekli Millî İstihbarat Teşkilatı Müsteşar Yardımcısı Hiram Abas
• DGM savcısı Yaşar Günaydın
• Millî İstihbarat Teşkilatı (MİT) görevlisi Engin Kaya