Cemal Sahir

Kısa bir süre sonra ticaret mektebinden ayrılıp Krallık Sanat Akademisi’nde oyunculuk ve şan eğitimi gördü. Bir yandan Ulusal Tiyatro’da sahnelenen operetlerde figüranlık yaptı. I. Dünya Savaşı sebebiyle öğrenci tahsisatının kesilmesi üzerine Viyana Tiyatrosu ve Burgtheater’da figüranlık yaparak geçimini sağladı. Üç yıl sonra 1919'da İstanbul’a döndü.[2]

1920’de alaturka müzikle operet temsilleri vermek üzere kurulan ilk ve tek topluluk olan İstanbul Operet Heyeti’yle sahne almaya başladı. Kısa zamanda ün yaptı ve hanımların hayranlığını kazandı. Batı müziği eşliğinde operet sahnelemeyi kafasına koydu. Parlak ününden faydalanarak Ertuğrul Sineması’nı kiraladı ve Sahir Opereti adıyla kendi topluluğunu kurdu. Bu tarihten itibaren Cemal Sahir ismini kullandı. 1921’de perdelerini açan topluluk ikinci prodüksiyonu Çardaş Fürstin’le olağanüstü ilgi uyandırdı. Birkaç kez dağılıp toplanan oluşum sadece yabancı topluluklara kiralanan Beyoğlu’ndaki Fransız Tiyatrosu’nda Kontes Mariça’yı başarıyla sahneledi.

Bütün konsolosluklara gönderilen davetiyelerde; “memleketinizde bu eserler oynanıyor, gelin bakın, bunu Türk gençleri de başarabiliyor” şeklinde bir ifade yer almıştır. Cemal Sahir, ekonomik nedenlerden ötürü 1928-29 sezonunda Kadıköy’deki Süreyya Opereti’nde çalışmaya başladı. Burada hem şarkı söyledi hem de operetleri sahneye koydu ve Süreyya Opereti’ne altın dönemini yaşattı. Tekrar canlanan Sahir Opereti, İzmirli emprezaryo Nuri Genç’in organizatörlüğünde faaliyetlerini sürdürdü.

Aralarında Cemal Sahir’in yanı sıra değişmez partneri Nuvart Hanım, Sâlah Cehdi, Mümtaz Ener ve Muammer Ruşen’in (Karaca) olduğu topluluk İzmir’de Elhamra Sineması’nda Kontes Mariça, Çardaş Fürstin, Leblebici Horhor ve Ayşe gibi eserleri sahneleyerek büyük başarılar elde etti. Nuri Genç topluluğu Adana, Mersin ve Tarsus’a taşıdı.[3]

1933'te geçirdiği bir sahne kazası sonucu bel kemiği çatlayan ve sakat kalan Cemal Sahir, bir daha sahneye çıkamadı. J.Strauss’un Yarasa, F.Lehar’ın Şen Dul, Lüksemburg Kontu, Leo Fall’un İstanbul Gülü, I. Kálmán’ın Çardaş Fürstin ve Kontes Mariça, E. Audran’ın La Mascotte gibi pek çok klasik operetlerin yanı sıra Muhlis Sabahattin ve Musahipzade Celal’in müzikli oyunlarını ilk defa Türkiye'de sahneleyen Sahir, ne yazık ki 2 Ekim 1973'teki ölümüne dek 40 yıl boyunca unutulmuşluk ve sefalet içinde yaşadı.[4]