Bahariye Adaları

Bizans dönemindeki gravürlerde sıkça yer verilen ve Kosmidion (Modern Yunanca: Κοσμιδίων) olarak anılan adacıklara, Osmanlı döneminde Bahariye Adaları adı verilmiştir. Lâle Devri'nde devletin ileri gelen görevlileri kıyıdaki Bahariye semtinde kasırlar ve yaz bahçeleri yaptırmış ve burayı bir tür sayfiye yeri olarak kullanmıştır. Lâle Devri'nde İstanbul'u anlatan yazılarda adaların çevresindeki kayık gezintilerinin çok revaçta olduğu anlatılmıştır.[1] Ancak Lâle Devri'ni sona erdiren ayaklanma olarak bilinen Patrona Halil İsyanı'nda İstanbul kasırlarının pek çoğu gibi, Bahariye kasırları da tahrip edilmiştir.

Cumhuriyet'in ilk yıllarında Haliç kıyılarının fabrikalarla dolması, bölgenin sayfiye yeri niteliğinin kaybolmasına neden olmuştur. Suyunun berraklığı sık sık övülen Haliç'te, bu dönemden sonra hızlı bir kirlenme başlamıştır. Adalar zaman zaman bazı fabrikaların atık deposu olarak kullanılmıştır.[1] 90'lı yıllarda bölgedeki fabrikaların teker teker tasfiye edilmesi ve Haliç'te başlatılan temizleme çalışmalarıyla bölgede doğal yaşam yeniden oluşmaya başlamıştır.[1] Balıkçıların adalara saldıkları tavşanların yanı sıra, göçleri sırasında İstanbul'dan geçen kuşlar da adaya uğramaya başlamıştır. İstanbul'un yerli kuş türlerinden bazıları da burayı üreme üssü hâline getirmiştir.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Haliç'in ve Eyüp ilçesinin çevresinde yapılan kentsel düzenlemelerden sonra adalar üzerinde sosyal tesis kurmak üzere girişimde bulundu. Hazırlanan plana göre adaların bir köprüyle anakaraya bağlanması ve adalar üzerinde kafe ile restoran tesisi açılması öngörülüyordu. Büyükşehir Belediyesinin bu kararı, doğal yaşamı olumsuz yönde etkileyeceği konusunda yoğun eleştiriler alınca uygulamaya koyulmadı.