Antiokheia (Pisidya)

Antiocheia, Pisidya (Yunanca'da Αντιόχεια της Πισιδίας, Latince'de Antiochia Caesareia veya Antiochia Caesaria), Türkiye'nin Akdeniz, Ege ve İç Anadolu bölgelerinin kesiştiği noktadaki Göller Yöresi'nde, Pisidya ve Frigya'nın sınırında bulunan antik kenttir. Antiochia in Phrygia olarak da bilinir. Isparta ilinin modern ilçesi Yalvaç'ın kuzey şeridinde 1 km'lik bir alanı kapsar. Kent, kuzeyindeki 1236 metrelik en yüksek noktası ile bir vadi görünümündedir.

Antiocheia, Pisidya
Kentin Türkiye haritasındaki konumu.
Konum Isparta, Türkiye
Bölge Pisidya
Koordinatlar 38°18′22″K 31°11′21″D
Tür yerleşim
Tarihçe
Kültür(ler) Seleukos, Roma, Bizans, Selçuklu
Sit ayrıntıları
Durum harabe

Yerleşim

Kent, Seleukos döneminde M.Ö. 275 yılında I. Seleukos veya oğlu I. Antiokus Soter tarafından Frigya'da bulunan Galyalılara karşı ileri bir karakol olarak kurulmuştur. Roma İmparatoru Augustus tarafından M.Ö. 6 yılında Pisidya'da kurulan sekiz koloninin merkezi konumunda yer almıştır.[1]

Tarihçe

Hristiyanlık inancının yayılmasında önemli bir kişi olan Pavlus ve Barnabas M.S. 46'da kente gelmiş ve Pavlus ilk resmi vaazını vermiştir. Daha sonraki yıllarda adına St. Paul Kilisesi inşa edilmiştir.[2] Antiocheia, M.S. 3. yüzyılın sonunda Pisidya Eyaleti'nin metropolisi olmuş ve kent bu önemini Bizans Dönemi'nde de korumuştur. Kent M.S. 713 yılında gerçekleşen Arap saldırında yıkılıp yakılmıştır. Kent tarihi 13. yüzyıla kadar izlenebilmiş ancak bu tarihten itibaren terkedilmiştir.[3]

Antiocheia antik kenti ören yerinde ilk kez 1833 yılında Francis Arundell tarafından çalışmalar yapılmıştır. Arundell ilk detaylı araştırmayı yapan ve kenti tanımlayan kişidir. 1912-1914 yılları ile 1924-1927 yılları arasında W.M.Ramsay’ın yaptığı kazılarda Antiocheia’nın büyük bölümü ortaya çıkarılmıştır. Ballaance 1962’de yaptığı yüzey araştırmaları ile şehrin bir planını çıkarmıştır. Antik kentte bulunan en önemli yapıt Anadolu'daki ilk kiliselerden olan St. Paul Kilisesi'dir. Ören yerinde Augustus tapınağı, Antik tiyatro, Roma hamamı, Bizans Kilisesi ve Su Kemerleri vardır ancak bunların temel kalıntıları günümüze ulaşabilmiştir.[2] Buradan elde edilen birçok eser Yalvaç Müzesi'nde sergilenmektedir.[4]

Kaynakça
  1. "10597 numaralı temettuat defterine göre Yalvaç Kazası'nın sosyal ve ekonomik yapısı, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi-2008, Kamile Gül FAYDALI". 11 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2015.
  2. YALVAÇ’TA İNANÇ TURİZMİ, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 16, Sayı: 2 Sayfa: 1-18, ELAZIĞ-2006, Sevil SARGIN
  3. "YALVAÇ, PISIDIA ANTIOCHEIA ANTİK KENTİ VE ÇEVRESİNİN PEYZAJ ÖZELLİKLERİ VE TURİZM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri: A, Sayı: 1, Yıl: 2006, ISSN: 1302-7085, Sayfa: 111-123, Nazan KUTER-Elmas ERDOĞAN". 29 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2015.
  4. Yalvaç Müzesi (Milliyet. bas.). Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi c.24. t.y. s. 12382.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.