İnsani diplomasi

Devletlerarası diplomasinin yetersiz kaldığı kriz, savaş ve doğal afet gibi durumlarda sivillerin korunması, kayıpların bulunması, esirlerin kurtarılması, krizlerin sonlandırılması için gerekli adımların atılmasına olanak sağlayan bir diplomasi çeşididir.[1] İnsan hayatının söz konusu olduğu konularda çözüm aramak, çatışan taraflar arasında gerektiğinde arabuluculuk yapmak, insani yardımın önündeki engelleri kaldırmak insani diplomasinin faaliyet alanlarında yer alır.

Ahmet Davutoğlu, dışişleri bakanlığı görevinde bulunduğu sırada 2013’te gerçekleştirilen 5.Büyükelçiler Konferansı’nda yaptığı konuşmada insani diplomasi kavramını şu şekilde tanımlamıştır: "Devletlerin geleneksel diplomasi araçlarına (müzakereler, anlaşmalar, büyük elçilikler) ek olarak kamu kuruluşları, yarı-resmî kuruluşlar, sivil toplum kuruluşlarını da kullanarak insanı merkez alan, insan odaklı ancak insani yardımdan daha fazlasını ifade eden, insanlık vicdanına sahip ve o vicdana hitap eden, insanlığın ortak geleceğine dair endişelerle hareket eden bir diplomasi şeklidir." [2]