Çocuk Hakları Sözleşmesi

Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 20 Kasım 1989 tarihinde benimsenen Çocuk Hakları Sözleşmesi 2 Eylül 1990 tarihinde de yürürlüğe girmiştir. Türkiye de dahil olmak üzere 196 ülkenin taraf olduğu sözleşme [1] en fazla ülkenin onayladığı insan hakları belgesidir. Amerika Birleşik Devletleri hariç bütün Birleşmiş Milletler üyeleriyle Filistin, Vatikan, Nieu ve Cook Adaları sözleşmeye taraftır. Türkiye, ÇHS'yi 14 Ekim 1990'da imzaladı ve sözleşme 27 Ocak 1995'te Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girdi.[2]

Çocuk Haklarına Dair Sözleşme
  Taraflar
  İmzalayıp onaylamayanlar
  İmzalamayanlar
Tür Birleşmiş Milletler sözleşmesi
İmzalanma 20 Kasım 1989
Yer New York, ABD
Yürürlük 2 Eylül 1990
Vikikaynak'ta Çocuk Hakları Sözleşmesi
Vietnam'da seyyar satıcı bir kız çocuğu, 1998.

Sözleşmeyle çocuk haklarının korunması amaçlanmış ve taraf devletlerin bu hakların yaşama geçirilmesi için yükümlülüklere uymaları gerektiği hükme bağlanmıştır.

ÇHS'nin dört temel ilkesi şunlardır:

  • Ayrım gözetmeme (Madde 2)
  • Çocuğun yüksek yararı (Madde 3)
  • Yaşama ve gelişme hakkı (Madde 6)
  • Katılım hakkı (Madde 12)

Taraf devletlerin bu sözleşme ile üstlendikleri yükümlülükleri yerine getirme konusunda kaydettikleri ilerlemeleri incelemek amacıyla Çocuk Hakları Komitesi (ÇHK) kurulmuştur.[3] Devletler ÇHS'ye taraf olduktan iki yıl sonra başlangıç raporunu ve bundan sonra da her beş yılda bir raporlarını ÇHK'ya sunmak zorundadırlar.

Kaynakça
  1. "Birleşmiş Milletler". 11 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2013.
  2. "Resmi Gazete" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020.
  3. "ÇHS, Madde 43" (PDF). 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2013.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.