| Joe Satriani - The Extremist [AudioFront] | |
|---|---|
 Dodano: Język: |
Release popełnił $peculaNT 1. Friends 2. The Extremist 3. War 4. Cryin' 5. Rubina's Blue Sky Happiness 6. Summer Song 7. Tears In The Rain 8. Why 9. Motorcycle Driver 10. New Blues Joe Satriani swego czasu był najpopularniejszym gitarzystą rockowym. Swego czasu, a dokładniej ok. osiem lat temu. Wtedy wydał swoją zdecydowanie najlepszą płytę "The Extremist". Na albumie mamy dziesięć kawałków, w tym dwa ponad sześciominutowe. Niestety, zaczyna się (moim zdaniem) zniechęcająco. Utwór "Frineds" pewnie każdemu skojarzyłby się z jakimś hymnem, czy innym syfem. Jednak rekompensuje to drugi numer, który nosi tytuł płyty. Mamy mocny riff i niezłe solo. Podobnie jest w "War" (następna kompozycja). W trochę lżejszy nastrój wprowadza nas "Rubina's blue sky happines". Jest to dość wesoła ballada, która mi nie przypadła do gustu (kawałek ten trwa właśnie ok. sześciu minut). Gitara jest jakaś dziwna i w ogóle. "Summer Song" był prawdziwym hitem po wydaniu płyty. Na pewno każdemu by się spodobał. "Cryin" to kolejny wolny numer, ale także dość kiepski (oj, Satrianiemu nie wychodzą ballady). "Tears In The Rain" to typowa klasyka (nawet zagrana na gitarze klasycznej). Niestety, trwa tylko minutę, ale mi się podoba. "Why" zajeżdża na początku funkiem (ale tylko na początku). Mamy tam temat (podobnie jak w Summer Song) i solówkę, która mnie rozwala (no, bez przesady :)). "Motorcycle" też może być, podobnie jak "New Blues", który kończy płytę. Jest to kawałek rozbudowany, zaczyna się wolno, później ostrzej (i bluesowo), a później już tylko jakieś dziwne klimaty. Ogólnie płyta jest niezła. Fakt, nie jest to dzieło gitarowe, ale Joe Satriani ma parę sztuczek w zanadrzu (np. niekonwencjolalny tapping). Polecam fanom gitary. Autorem recenzji jest Rutkos, pochodzi ona z serwisu www.cbkore.prv.pl Linki: strona AudioFrontu |