Samplowanie upowszechniło się w muzyce popularnej za sprawą jamajskich didżejów reagge, ale prawdziwa ekspansja tej techniki rozpoczęła się wraz z komercyjnym sukcesem amerykańskiego hip-hopu. Kiedy muzyka rap utorowała sobie drogę z nowojorskiego podziemia ku czołowym miejscom na listach przebojów, praktyce cięcia cudzych nagrań zaczęli bacznie przypatrywać się prawnicy zatrudnieni przez wytwórnie płytowe. To, co wcześniej nazywano "pożyczaniem melodii", dla nich kwalifikowało się już jako naruszenie praw autorskich. Od trzydziestu lat trwają spory wokół samplingu.

Film "Złodzieje praw autorskich" to znakomite przedstawienia historii twórczego zapożyczania oraz kontrowersji, jakie ono wywołuje. "Kontrowersje otaczające prawa autorskie są bardzo złożone, a my celowo unikaliśmy opowiadania się po którejś ze stron sporu" - zapewniają twórcy dokumentu, Kembrew McLeod i Benjamin Franzen - "Chcieliśmy, by ludzie lepiej zrozumieli jaki wpływ wywierają owe prawa na kreatywność i wolność ekspresji, przy okazji zaś sprowokować do rozmowy na temat kwestii prawnych, etycznych i estetycznych samplingu. Mamy nadzieję zainspirować widzów do wzięcia aktywnego udziału w dyskusji dotyczącej uaktualnienia praw regulujących całą kulturę remiksu".

W realizacji "Złodziei praw autorskich" wzięło udział wiele postaci świata muzyki, wśród nich m.in. Chuck D z grupy Public Enemy, członkowie formacji De La Soul, Pete Rock, Sage Francis, Dj Spooky, Prefuse 73, japońska wokalistka Miho Hatori oraz słynny producent Steve Albini. Autorzy dokumentu zasięgnęli także opinii artystów, których praca wyjątkowo często była przedmiotem samplowania - "ojca chrzestnego" muzyki funk George'a Clintona oraz Clyde'a Stubblefielda, niegdyś perkusistę w zespole Jamesa Browna. W toku rozmów ze wszystkimi tymi postaciami oraz wnikliwego przyglądania się historii kultury samplowania, filmowcy, a wraz z nimi widzowie, szukają odpowiedzi na fundamentalne pytanie: Czy dźwięk ma swoich właścicieli?

Żródło: www.planete.pl