Polski opis

Gatunek :	Jazz
Rok Wydania :	1981
Jakość :	FLAC
Okładki :	Tak
Releaser :	dawn

Opis:
Terje Rypdal (ur. 23 sierpnia 1947 r. w Oslo) - norweski kompozytor i gitarzysta jazzowy. Uczył się gry na pianinie i trąbce w wieku 5 do 12 lat, a gry na gitarze uczył się sam w wieku lat 12. Jako kilkunastolatek grał w zespole The Vanguards w latach 1962-1967. Studiował muzykologię na uniwersytecie w Oslo oraz muzykę w konserwatorium w Oslo w latach 1970-1972. Począwszy od 1969 r. grywał z Janem Garbarkiem. W 1972 r. utworzył grupę Odyssey.

W młodości zafascynowany był muzyką Jimi Hendrixa, w późniejszym okresie raczej muzyką klasyczną. Jego muzyka łączy elementy new age, rocka i jazzu.

Od 30 lat nagrywa dla wytwórni płytowej ECM. W nagraniach jego albumów uczestniczyli tacy muzycy, jak Jan Garbarek, Bobo Stenson, Palle Mikkelborg, Ketil Bjørnstad, Miroslav Vitous, czy Jack DeJohnette. W Polsce występował w ramach Warsaw Summer Jazz Days w r. 2005 wraz z Ketilem Bjørnstadem.
pl.wikipedia.org

Miroslav Vitous - Ur. 1947-12-06, Praga (Czechosłowacja) - basista.
Po ukończeniu studiów w praskim konserwatorium, a następnie w Berklee of Music w Bostonie (1966), Vitous grał i nagrywał z elitą jazz, co stało się najlepszą rekomendacją do podejmowania i przyjmowania kolejnych zaproszeń. Początkowo grał z Artem Farmerem, Freddiem Hubbardem, kwintetem prowadzonym przez Boba Brookmeyera i Clarka Terry'ego, zespołem Milesa Davisa i grupami Herbiego Manna (1968). Niebawem brał udział w ważnych nagraniach wybitnych jazzmanów: Donalda Byrda (1967), Chicka Corei (1968), Jacka DeJohnette'a (1968), Wayne'a Shortera (1969) i Larry'ego Coryella (1970). W 1970 r. rozpoczął współpracę ze Stanem Getzem, kontynuował koncerty z Herbiem Mannem, ale najważniejszym projektem był nowy zespół tworzony wspólnie z Joem Zawinulem i Wayne'em Shorterem. W grupie Weather Report Vitous spędził trzy lata, budując sobie reputację wybitnego i popularnego basisty.

W 1973 r. odszedł z zespołu, poddając się jazzrockowym eksperymentom i grze na wykonanym na zamówienie instrumencie, będącym połączeniem elektrycznego basu i gitary. Dużo czasu poświęcał także pracy pedagogicznej (np. w New England Conservatory). W 1979 r. utworzył nowy doskonały zespół, do którego zaprosił saksofonistę Johna Surmana, pianistów Kenny'ego Kirklanda i Johna Taylora oraz perkusistę Jona Christensona. W tym samym czasie nagrywał i koncertował z Royem Haynesem, Chickiem Coreą (w ramach grupy Trio Music), Jackiem DeJohnettem, Terje'em Rypdalem. Melodyjna, pełna ludowych wpływów, gra Vitousa miała znaczący udział w stworzeniu europejskiego stylu i brzmienia eksponowanego na płytach firmy ECM Records.
www.diapazon.pl

Jack DeJohnette (ur. w 1942 r. w Chicago, Illinois, Stany Zjednoczone) - perkusista jazzowy, grający również na istrumentach klawiszowych. Od czwartego roku życia przez 10 lat uczył się grać na fortepianie. Później kontynuował edukację prywatnie w Konserwatorium Muzycznym. Naukę gry na perkusji rozpoczął w licealnym zespole muzycznym.

Na początku swojej kariery grywał zarówno na instrumentach klawiszowych, jak i na perkusji. Eksperymentował z różnymi gatunkami muzycznymi, od R&B po hard bop. W 1966 r. grał w John Coltrane Quintet, a następnie w Charles Lloyd Quartet, co przyniosło mu szerokie uznanie.

W 1968 r. wstąpił do grupy Milesa Davisa, wraz z którym nagrał album Bitches Brew. Również w tym roku nagrał pierwszą płytę występując jako lider - "The De Johnette Complex" dla wytwórni Milestone.

W czasie swoje kariery muzycznej grywał z wielomam znanymi jazzmanami, wśród których można wymienić między innymi Milesa Davisa, Johna Coltrane'a, Tomasza Stańkę, Ornette'a Colemana, Theloniousa Monka, Stana Getza, Cheta Bakera, czy Herbiego Hancocka. Nagrywał dla: Columbia, Landmark, MCA/GRP i Toshiba/EMI/Blue Note, ale większość nagrał dla ECM.
pl.wikipedia.org

 English description

Genre :	Jazz
Year :	1981
Quality :	FLAC
Covers :	Yes
Releaser :	dawn

Description:
Essentially a continuation of Rypdal Vitous DeJohnette, this album somewhat lacks the atmospheric keyboards of its predecessor. It is nonetheless quite compelling, particularly in DeJohnette's propulsive drumming on the title track, and his phantasmic piano and voice on "Uncomposed Appendix." This album also features one of Rypdal's best-loved works, the gorgeously stark and stately "Topplue, Votter & Skjerf" -- Norwegian for "Hat, gloves, and scarf," an idiomatic phrase implying the onset of their long and cold winter.

Source: allmusic.com