| Tao Te Ching - Lao Tse [Książki] | |
|---|---|
 Dodano: Język: |
T'ai c'hi t'u lub inaczej yin - yang jest symbolem Taoizm'u. Przedstawia dwie "ryby": ciemną z białym okiem i białą z okiem ciemnym, goniące się wzajemnie wokół okręgu. "Ryby" symbolizują dwoistość światła i ciemności: yin - pierwiastka żeńskiego, pasywnego, biernego, ciemnego oraz yang - czyli pierwiastka męskiego, aktywnego, jasnego; stronę prawą i lewą; górę i dół. T'ai c'hi t'u jest symbolem integracji świata przeciwieństw. Tao to droga, na której ma być zjednoczone to co zostało rozdzielone. Odmienny kolor oka u ryb, jest zalążkiem przeciwności tkwiących w nas samych. Idąc drogą Taoizmu, łączymy przeciwieństwa w jedną całość i rozwijamy się w sposób nieosiągalny na drodze świadomości. 2600 lat temu, w Chinach, powstały dwie wielkie szkoły filozoficzne: Taoizm i Konfucjanizm. Taoizm w przeciwieństwie do Konfucjanizmu zalecał ludziom postępowanie zgodne z naturą, a nie podporządkowywanie się zobowiązaniom społecznym, wynikającym z obowiązującego prawa. W rozumieniu Taoizmu być wolnym od konwencji społecznych nie znaczy je odrzucać, tylko nie być przez nie oszukiwanym i wykorzystywanym oraz umieć je wykorzystywać jako narzędzia. Założycielem Taoizmu był mędrzec Lao Tze. Największym jego dziełem był traktat filozoficzny Tao Te Ching, czyli Księga drogi i cnoty. Taoiści przyjęli i rozwijali tradycyjną chińską koncepcję istnienia świata, opartą na oddziaływaniu dwóch przeciwstawnych elementów: Yin (żeński) i Yang (męski). Zgodnie z Tao, człowiek powinien poddawać się ruchowi, zachowując postawę Yin, oznaczającą bierność. Należy to rozumieć jako działanie z inspiracji otoczenia, w sprzyjającym momencie i zgodnie z pojawiającymi się możliwościami zewnętrznymi. Zgodnie z tą zasadą należało odrzucić realizację własnych planów i ambicji, podporządkowując się Tao. Zasadniczą postawą taoisty wobec świata jest wu-wei, którą można objaśniać jako nie działanie, niewykorzystywanie, nie staranie się, a w praktyce oznacza działanie bez zmuszania, bez wścibskiego, nachalnego i egoistycznego wysiłku. Działając zgodnie z wu-wei, można przejść dowolnie obraną drogę życia. Wszystkie działania człowieka powinny odbywać się zgodnie z zasadą wu-wei i nie mogą zakłócać Wewnętrznej Natury rzeczy. Im bardziej człowiek ingeruje w naturalne prawa, tym bardziej zakłóca porządek świata. Taoizm przeciwdziała wszelkim objawom społecznego przymusu, rozwijając naturalną spontaniczność charakterystyczną dla dzieci. Człowiek nie wymyślił nic bardziej genialnego niż funkcjonowanie ludzkiego organizmu, życie roślin i zwierząt. Cała jego wiedza i przezorność jest niczym wobec doskonałości tych zjawisk. Wiedza i nauka czynią umysł ociężałym, oddzielają go od rzeczywistości. Ich istotą jest nadawanie nazw, klasyfikowanie i szufladkowanie, co przeszkadza w docieraniu do prostej, naturalnej istoty rzeczy. Taoistyczna postawa "wu wei" wymagała spontaniczności, którą zapewnić mogło tylko wyzbycie się fałszywych, niezmiennych przekonań. Aby to osiągnąć taoiści stosowali praktyki medytacyjne, mające przywrócić naturalną równowagę organizmu człowieka. Osiągnięte w ten sposób zrównoważenie Yin i Yang dawało w rezultacie Xu (pustkę), stan bez myśli, w którym umysł "jak puste naczynie" mógł napełnić się prawdziwym odbiciem świata. (N/A) |