Polski opis

Gatunek :	Funky Breaks / Big Beat / Techno
Rok Wydania :	1997
Jakość :	FLAC
Ripper :	ErPom

Opis:
Do początku 1997 roku The Chemicals skompletowali utwory na swój drugi album, „Dig Your Own Hole”. Płyta poprzedzona była singlem „Block Rockin’ Beats”, ich drugim numerem 1. Napędzany basem inspirowanym twórczością 23 Skidoo (pionierska grupa industrialna), miał refren tak prosty, że przesłanie mogli załapać nawet najbardziej nieprzytomni klubowicze. Album długogrający wspiął się na szczyt podsumowania w Wielkiej Brytanii, jednogłośnie chwalony przez wszystkich: od gazet codziennych, przez kolorowe magazyny, po znawców sceny. Widać wyraźnie, że Tom i Ed poszerzyli swoją wizję, prezentując mieszaninę tanecznego chaosu z dźwiękami techno (odmiana niemiecka i Detroit), jednocześnie zwiastując psychodeliczną przyszłość („The Private Psychadelic Reel”). Sukces „Dig Your Own Hole” umocnił pozycję Chemical Brothers jako najlepszych w swoim gatunku – zarówno na scenie brytyjskiej, jak międzynarodowej. Do nagrania płyty Tom i Ed zaprosili jeszcze więcej znanych gości: Noela, Beth Orton („Where Do I Begin”) i nieco zapomnianego wtedy frontmana Mercury Rev – Jonathona Donahue (ściana dźwięku w „The Private Psychadelic Reel”). Album zyskał w Wielkiej Brytanii status platynowej płyty, wspomagany rozległą trasą koncertową sprzedał się też w milionowym nakładzie w Stanach. Zwieńczeniem sukcesów było zdobycie amerykańskiej Grammy Award za utwór „Block Rockin’ Beats” w kategorii Najlepszy Rockowy Utwór Instrumentalny. Latem 1997 The Chemical Brothers zagrali swój pierwszy duży koncert na brytyjskim festiwalu, dla tysięcy słuchaczy w błotnym piekle Glastonbury.
źródło

 English description

Genre :	Funky Breaks / Big Beat / Techno
Year :	1997
Quality :	FLAC
Ripper :	ErPom

Description:
Taking the swirling eclecticism of their post-techno debut, Exit Planet Dust, to the extreme, the Chemical Brothers blow all stylistic boundaries down with their second album, Dig Your Own Hole. Bigger, bolder, and more adventurous than Exit Planet Dust, Dig Your Own Hole opens with the slamming cacophony of "Block Rockin' Beats," where hip-hop meets hardcore techno, complete with a Schoolly D sample and an elastic bass riff. Everything is going on at once in "Block Rockin' Beats," and it sets the pace for the rest of the record, where songs and styles blur into a continuous kaleidoscope of sound. It rocks hard enough for the pop audience, but it doesn't compromise either the Chemicals' sound or the adventurous, futuristic spirit of electronica -- even "Setting Sun," with its sly homages to the Beatles' "Tomorrow Never Knows" and Noel Gallagher's twisting, catchy melody, doesn't sound like retro psychedelia; it sounds vibrant, unexpected, and utterly contemporary. There are no distinctions between different styles, and the Chemicals sound as if they're having fun, building Dig Your Own Hole from fragments of the past, distorting the rhythms and samples, and pushing it forward with an intoxicating rush of synthesizers, electronics, and layered drum machines. The Chemical Brothers might not push forward into self-consciously arty territories like some of their electronic peers, but they have more style and focus, constructing a blindingly innovative and relentlessly propulsive album that's an exhilarating listen -- one that sounds positively new but utterly inviting at the same time.
Stephen Thomas Erlewine

source