Świeżutka (na dzis jeszcze niedostepna w sklepach) plyta ciekawego zespolu Lao Che. Metalowo-punkrockowa, mocno czerpiaca z ówczesnych piosenek powstanczych jak i pózniejszej twórczosci traktujacej o wolnosci (np. Chlopcy z Placu Broni), a takze poezji niepodleglosciowej (Baczynski). Wydaje sie skomplikowane i przedobrzone, ale w rzeczywistosci brzmi swietnie i bezceremonialnie rzuca nas w wir walki do plonacej Warszawy, gdzie tysiacami gineli mlodzi, tacy jak muzycy z Lao Che. Jesli masz ochote pokrzyczec "niech zyje Polska!" tudziez przeklac ciezki los, jaki nas doswiadczal, to najlepiej uda ci sie to przy tych wlasnie, spiewanych jezykiem ulicy piosenkach. A wlasciwie, gdy juz je wlaczysz, nie bedziesz mial wyjscia.