Osmanlı Hanedanı

Osmanlı Hanedanı
Hanedan-ı Âl-i Osman
Osmanoğulları
Ülke  Osmanlı İmparatorluğu
Mülk Osmanlı İmparatorluğu
Ana Hanedan Kayı
Unvanlar Padişah, Sultan, Bey, Han, Gazi, Şehzade, Hakan, Halife
Kuruluş 1299
Kurucu Osman Gazi
Son Hükümdar VI. Mehmed
Mevcut başkan Osman Bayezid Osmanoğlu
Devriliş 1 Kasım 1922
Milliyet Türk

Osmanlı Hanedanı, Osmanlı İmparatorluğu'nu yaklaşık 622 yıl yöneten hanedandır. Osmanlılar, Osmanoğulları, Âl-i Osman ve Hanedan-ı Âl-i Osman olarak da bilinir. Hanedan, adını Osmanlı Beyliği’nin kurucusu olan Osman Bey’den alır. Osmanlı Hanedanı’nın 1299 yılında başlayan yönetimi, 1922 yılında Ankara Hükümeti'nin saltanatı kaldırılmasıyla son bulmuş ve Osmanlı Hanedan Defteri'ne kayıt edilen son hanedan üyesi [1] Fatma Neslişah 2012 yılında vefat etmiştir.[2]

Osmanlı Hanedanı’ndan hükümdar olanlar yaygın olarak padişah olarak bilinir. Ancak kuruluş yıllarında hükümdarlık unvanı bey ve gazi idi ve bunun yerine daha sonra han unvanı kullanıldı. Sultan unvanı da Osmanlı Hanedanı’nda yaygın kullanılan bir unvandı; ama bu unvan erkek hükümdarların yanı sıra kadınlar için de kullanılıyordu.

Osmanlı saltanatında unvanlar babadan oğla geçer, padişah oğulları "şehzade", kızları "sultan" dır. Şehzadelerin çocukları yine şehzade, kızları yine sultandır. Sultanların çocukları Osmanlı hanedan üyesi sayılmazlar. Sultanların erkek çocukları "beyzade" olarak anılırlardı. Akrabalığı olan kimselerdir; ama silsile itibariyle hanedandan düşerler.[3]

Osmanlı Devleti’nin Kuruluşu

Osmanlı Hanedanı’nın kurucusu Osman Bey, Anadolu Selçuklu Devleti’nin uç beylerinden biriydi. Bizans sınırına yakın bir bölgede Anadolu Selçuklu Devleti’ne uç beyi olarak hizmet ediyordu. Başarıların ardından Anadolu Selçuklu Devleti tarafından Osman Bey bulunduğu bölgenin kendisine sancak ve tuğ verilerek eyalet beyi ilan edildi. Anadolu Selçuklu Devleti’nin yıkılmasından sonra küçük bir uç beyliğinin çekirdeğini oluşturduğu bu eyalet bağımsız kaldı ve zamanla Osmanlı Beyliği olarak adlandırıldı. Kendisi de bu devletin ve hanedanın ilk hükümdarı oldu. Osman Bey’den sonra devletin başına oğlu Orhan Bey geçti.

Fatih Kanunnamesi

Fatih Sultan Mehmet’in saltanatının son yıllarında oluşturulan "Kanunname-i Âli Osman", daha önceki padişahların yazılı kurallarını bir araya getirmekle birlikte, devlet yönetimini aşırı merkeziyetçi bir yapıya dönüştürmüş ve padişahı mutlak hakim kılmıştır. Fatih Kanûnnâmesi olarak anılan bu düzenlemede, tahta çıkan şehzadenin, erkek kardeşlerini devletin zarar görmesini engellemek için öldürmesine yasallık kazandırmıştır.

Hanedanın Sonu

Osmanlı Hanedanı’ndan son padişah olan Vahidettin, I. Dünya Savaşı’ndan yenik çıkmış Osmanlı İmparatorluğu’nun da son hükümdarıydı. Anadolu topraklarının bölünmesini öngören Sevr Antlaşması’na karşı Anadolu’da gelişen Kurtuluş Savaşı’nın başarıya ulaşmasının ardından padişah, çevresiyle birlikte İstanbul'dan ayrılan İtilaf Devletlerinin donanması ile TBMM kararıyla Türkiye dışında istediği yere gitmek üzere sürgün edildi.[4] Günümüzde Osmanlı Hanedanları ile soy bağı olanların bir kısmı Türkiye'de, bir kısmı ise yurt dışında değişik ülkelerde yaşamaktadırlar.[5][6] Bu kişilerden şehzade unvanını devam ettiren erkek çocukların en yaşlısı ve kıdemli üyesi ise "Hanedan reisi" adıyla adlandırılmaktadır.[7] Osmanlı Hanedanlığı ise 1922 yılında Ankara Hükûmeti tarafından saltanatın kaldırılması ile son bulmuştur. Osmanlı Hanedanları 1922 tarihine kadar halen Başbakanlık Osmanlı Arşivleri'nde muhafaza edilen "Osmanlı Hanedan Defteri"'ne kayıt ediliyordu. Bu deftere kayıt edilen [1] son Osmanlı Hanedanı Neslişah Sultan 2 Nisan 2012 tarihinde vefat etmiştir.[2] Bu nedenle günümüzdeki kayıtları aile içerisinde tutulan Osmanoğulları ailesindeki "Hanedan reisi" kullanımı ile "Osmanlı Hanedanı"ndaki kayıtları "Osmanlı Hanedan Defteri"ne kaydolan "Hanedan reisi" kullanımını birbirlerinden farklıdır.

Osmanlı sultanları ve halifeleri

İlhanlı Hanı Hülagü, 1258’da halifeliğin merkezi konumundaki Bağdat’ı fethetmiş, Abbasi soyundan gelenleri de öldürerek bu makama son vermişti. Fakat fetih sırasında kaçan bazı Abbasi üyeleri, Memlüklüler’e sığınarak burada halifeliği tekrar ilan ettiler (13 yy.). Bu halifeliğin dini törenlerde protokolde durmaktan başka bir siyasi otoritesi yoktu. Bu şekilde yaklaşık üçyüz yıl devam eden bu durum I. Selim’in Mısır’ı fethetmesiyle sona erdi. Hilafetin koruyuculuğu Osmanoğullarına geçti. O dönemin halifesi III. Mütevekkil İstanbul’a getirilerek hayatını siyasi yetkisi olmadan burada geçirmiştir.

1 Kasım 1922 tarihinde Saltanatın Kaldırılması’ndan sonra da Ankara Hükümeti halife olarak, T.B.M.M.’nin seçtiği Halife Abdülmecid Efendi’den, sadece Müslümanların Halifesi unvanını kullanması ve gösterişli hareketlerde bulunmaması istemişti. Abdülmecid Efendi, T.B.M.M. Yönetimi tarafından halife seçildikten sonra kendisine verilen talimata aykırı olarak, "Halife-î Müslimin" unvanından başka sıfat ve unvanlar kullanarak, Cumhuriyet hükumetinin talimatı dışına çıktı. Son Osmanlı Halifesi Abdülmecid Efendi’nin, Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın Cumhuriyetin İlânından sonra gerçekleştirmeyi planladığı devrimlere engel olabilmesi ihtimal dahilinde bulunan bir hilafet kurumuna karşı en sert tedbirleri alacağı belliydi. Bir taraftan Abdülmecid Efendi’nin, bu davranışları Halifeliğin kaldırılması için bahane edilerek ve diğer taraftan da başka sebepler ileri sürülmek suretiyle, hilafet müessesesi 3 Mart 1924 tarihli Halifeliğin kaldırılması ve Hanedan-ı Osmaniye’nin Türkiye Cumhuriyeti memâlik-î hariciyesine çıkarılmasına dair kanûn ile sona erdirildi.

Osmanlı padişahlarının eşleri ve valide sultanlar

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Süleyman Şâh
Gündüz Âlp

( ?–1227)
 
 
 
Hayme Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ertuğrul Gazi

أرطغرل غازی
(1227–1281)
 
 
 
Halime Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

1.
(Gazi-Bey)
I. Osman

عثمان غاز
1281-1326
 
 
 
Malhun Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

2.
(Gazi-Bey)
Orhan Gazi

اورخان غازی
1326-1359
 
 
 
Nilüfer Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

3.
(Hüdâvendigâr)
I. Murad Han

مراد اول خداوندگار
1359-1389
 
 
 
Gül-Çiçek Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

4.
(Yıldırım-Gazi)
I. Bayezid

ییلدیرم بايزيد الأول
1389-1403
 
 
 
Devlet Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

5.
(Çelebi-Kirişçi)
I. Mehmed

چلبی محمد
1421-1423
 
 
 
Emine
Valide Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

6.
(Koca Sultân)
II. Murad

مراد ثانى
1421-1451
 
 
 
Hadice Âlime Hümâ
Valide Hatun
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

7.
(Fatih Sultân)
II. Mehmed

محمد الثانى الفاتح
1432-1481
 
 
 
Sitt-î Mükrîme Hatun
(Öz Anne)
&
Emîne
Gül-Bahar
Valide Hatun

(Üvey Anne)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

8.
(Sultân Bayezid-î
Velî Han)

II. Bayezid

بايزيد ثانى
1481-1512
 
 
 
Gül-Bahar Hatun
(Öz Anne)
&
Ayşe Hatun
(Üvey Anne)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

9.
(Yavuz Sultân
Selim Han)

I. Selim Gazi

سليم الأول
1512-1520


İlk Osmanlı Halifesi
(1517-1520)
 
 
 
Hafîze
(Ayşe Hafsa)
Vâlide Sultân

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

10.
(Kanûnî Sultân Süleyman Han)
Muhteşem Süleyman

القانونى‎ سليمان
1520-1566
 
 
 
Hürrem
Haseki Sultân


خرم سلطان
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

11.
(Sarı Selim)
II. Selim Han

سليم ثانى
1566-1574
 
 
 
Afîfe Nûr-Banû Vâlide Sultân
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

12.
(Sefih Sultân)
III. Murad

مراد ثالث
1574-1595
 
 
 
Sâfiye
Vâlide Sultân
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

13.
(Adlî)
III. Mehmed

محمد ثالث
1595-1603
 
 
 
Handan
Vâlide Sultân

(Öz Anne)
&
Fûl-Dâne
Vâlide Sultân

(I.Mustafa ’nın Mânevî Annesi)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mâh-Firûze Hatice Vâlide Sultân
 
 
 

14.
(Bakhtî)
I. Ahmed

احمد اول
1603-1617
 
 
 
Mâh-Peyker Kösem Vâlide Sultân
 
 
 

15.
(Deli)
I. Mustafa

مصطفى اول
1617-1618
1622-1623
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

16.
(Genç - Şehid)
II. Osman

عثمان ثانى
1618-1622
 
 
 

17.
(Bağdad Fatihi, Sahib-î-Kıran)
IV. Murad

مراد رابع
1623-1640
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Turhan Hatice Vâlide Sultân
 
 
 

18.
(Girit Fâtihi,
Şehid Han)

Ibrahim Gazi


ابراهيم اول
1640-1648
 
 
 
Sâliha
Dil-Âşûb
Vâlide Sultân
 
 
 
 
Hatice Mû’azzez İkinci Haseki Sultân
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mâh-Pâre Ummetullah
(Emetullah)
Râbi’a Gül-Nûş
Vâlide Sultân

 
 
 

19.
(Avcı-Gazi)
IV. Mehmed Han


محمد رابع
1648-1687
Vak’a-i Vakvakiye:
26 Şubat 1656
 
 
 

20.

(Gazi-Han)

II. Süleyman

سليمان ثانى
1687-1691
 
 
 

21.

(Gazi-Han)

II. Ahmed

احمد ثانى
1691-1695
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sâliha Sebkat-î
Vâlide Sultân
 
 
 

22.
(Gazi-Han)

II. Mustafa

مصطفى ثانى
1695-1703
Edirne Vak’ası:
15 Temmuz 1703 -
22 Ağustos 1703
 
 
 
Şâh-Süvar
Vâlide Sultân
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

24.
(Kambur-Gazi)
I. Mahmud

محمود اول
1730-1754
 
 
 

25.
(Sofu Sultân)
III. Osman

عثمان ثالث
1754-1757
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Emine
Mihr-î-Şâh
İkinci Kadın Efendi
 
 
 

23.
(Lâle Devri Padişâhı, Gazi)
III. Ahmed Han


احمد ثالث
1703-1730
Patrona Halil İsyanı:
28 Eylül 1730
 
 
 
Râbi’a Şerm-î Kadın Efendi
رابعه سلطان
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mihr-î-Şâh Vâlide Sultân
 
 
 

26.
(Yenilikçi Sultân)
III. Mustafa

مصطفى<ثالث
1757-1774
 
 
 
Baş İkbâl Nüzhet-Zâde
Nükhet-Sedâ Hânım Efendi

(Öz Anne)
&
Ayşe Sine-Pervar
(Seniyeperver)
Vâlide Sultân

(Üvey Anne)
 
 
 

27.
(Islâhatçı Sultân)
Gazi-Han
I. Abdülhamid

عبد الحميد اول
1774-1789
 
 
 
Nakş-î-Dil Vâlide Sultân
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

28.
(Bestekâr Sultân,
Nizâmî, Şehid)

III. Selim

سليم ثالث
1789-1807
Kabakçı Mustafa İsyanı:
25 Mayıs 1807
 
 
 

29.
(Bî-gâne Sultân)
IV. Mustafa

مصطفى رابع
1807-1808
 
 
 
Bezm-î Âlem
Vâlide Sultân
 
 
 

30.
(İnkılâpçı Sultân)
II. Mahmud

محمود ثانى
1808-1839
Vak’a-i Hayriye:
16 Haziran 1826
 
 
 
Pertav-Nihâl
(Pertevniyâl)
Vâlide Sultân
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Şevk-Efzâ Vâlide Sultân
 
 
Tîr-î-Müjgan Üçüncü
Kadın Efendi

(Öz Anne)
&
Rahîme Pîristû
Vâlide Sultân

(Mânevî Anne)
 

31.
(Tanzimâtçı Sultân)
Abdülmecid

عبد المجيد اول
1839-1861
 
Gül-Cemâl Dördüncü Kadın Efendi
 
 
Gül-İstü
(Gülistan Münire)
Dördüncü Kadın Efendi
 
 
 
Hayrân-î-Dil Kadın Efendi
 

32.
(Bedbaht - Şehid)
Abdülaziz Han

عبد العزيز
1861-1876
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

33.
(Deli)

V. Murad


مراد خامس
1876
 

34.
(Ulû Sultân) Gazi
II. Abdülhamid

عبد الحميد ثانی
31 Ağustos 1876 - 27 Nisan 1909
I. Meşrûtiyyet:
23 Kasım 1876 -
13 Şubat 1878
II. Meşrûtiyyet:
3 Temmuz 1908
31 Mart Vak’ası:
13 Nisan 1909
 

35.
(Sultân Reşâd)
V. Mehmed

محمد خامس
1909-1918
Çanakkale Savaşı:
18 Mart 1915
 

36.
(Vahîd-üd-Dîn)
VI. Mehmed

محمد سادس
4 Temmuz 1917 - 18 Kasım 1922
Mondros Mütarekesi:
30 Ekim 1918

İstanbul'un işgali:
13 Kasım 1918
Sevr Antlaşması:
10 Ağustos 1920
Saltanat’ın Lağvı:
1 Kasım 1922
 
 
 
 
 
 
 

(Son Halife)
Abdülmecid Efendi

عبد المجيد الثانى
18 Kasım 1922 -
Hilâfet’in Lağvı:
3 Mart 1924
 
 
 

Osmanlı Şehzadeleri, doğum tarihleri ve hangi padişah soyundan geldikleri

  1. Şehzade Osman Bayezid Osmanoğlu (1924) (I. Abdülmecid)
  2. Şehzade Dündar Osmanoğlu Efendi (1930) (II. Abdülhamit)
  3. Şehzade Harun Osmanoğlu Efendi (1932) (II. Abdülhamit)
  4. Şehzade Osman Selahaddin Osmanoğlu Efendi (1940) (V. Murat)
  5. Şehzade Ömer Abdülmecid Osmanoğlu Efendi (1941) (V. Mehmet)
  6. Şehzade Mehmed Ziyaeddin Efendi (1947) (V. Mehmet)
  7. Şehzade Roland Selim Kadir Efendi (1949) (II. Abdülhamit)
  8. Şehzade Selim Cem Efendi (1955) (I. Abdülmecid)
  9. Şehzade Orhan İbrahim Süleyman Saadeddin Efendi (1959) (Abdülaziz)
  10. Şehzade Orhan Osmanoğlu Efendi (1963) (II. Abdülhamit)
  11. Şehzade Eric Mehmed Ziyaeddin Nazım Efendi (1966) (V. Mehmet)
  12. Şehzade Orhan Murad Osmanoğlu Efendi (1972) (V. Murat)
  13. Şehzade Mahmud Francis Osmanoğlu Efendi (1975) (V. Mehmet)
  14. Şehzade René Osman Abdul Kadir Efendi (1975) (II. Abdülhamit)
  15. Şehzade Daniel Adrian Hamid Kadir Efendi (1977) (II. Abdülhamit)
  16. Şehzade Abdülhamid Kayıhan Osmanoğlu Efendi (1979) (II. Abdülhamit)
  17. Şehzade Selim Süleyman Osmanoğlu Efendi (1979) (V. Murat)
  18. Şehzade Nazım Osmanoğlu Efendi (1985) (V. Mehmet)
  19. Şehzade Yavuz Selim Osmanoğlu Efendi (1989) (II. Abdülhamit)
  20. Şehzade Turan Cem Osmanoğlu Efendi (2004) (V. Murat)
  21. Şehzade Tamer Nihad Osmanoğlu Efendi (2006) (V. Murat)
  22. Şehzade Muhammed Harun Osmanoğlu Efendi (2007) (II. Abdülhamit)
  23. Şehzade Batu Bayezid Osmanoğlu Efendi (2008) (V. Murat)
  24. Şehzade Ziya Reşad Osmanoğlu Efendi (2012) (V. Mehmet)
  25. Şehzade Cem Ömer Osmanoğlu Efendi (2015) (V. Mehmet)
  26. Şehzade Muhammed Abdülaziz Osmanoğlu Efendi (2016) (II.Abdülhamid)

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. 1 2 Ortaylı, İlber (05.02.2011). "Prenseslik zor meslek". milliyet. 20 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20141020170756/http://www.milliyet.com.tr/Yazar.aspx?aType=YazarDetay&ArticleID=1348730&AuthorID=104&b=Prenseslik. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2013. "Hanedan defterine yapılan son kayıt Neslişah Sultan’ın ismidir. Ondan sonra doğan hanedan üyeleri artık saltanat kalktığı için aile içinde kayıtlıdır."
  2. 1 2 "Onunla bir dönem sona erdi!". gazetevatan. 02.04.2012. 14 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131014173705/http://haber.gazetevatan.com/onunla-bir-donem-sona-erdi/440679/7/yasam. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2013. "Neslişah Sultan, saltanat altında doğan ve Osmanlı Hanedan Defteri’ne kaydedilen son hanedan mensubuydu."
  3. Osmanlı Sarayında Hayat, ISBN 978-9944-766-04-3, sf: 29, Yitik Hazine Yayınları-2008, İlber Ortaylı
  4. Armağan, Mustafa (15.03.2009). Vahdettin kaçtı mı, kaçırıldı mı?. Zaman.
  5. "Sürüldüler ama bitmediler". turkiyegazetesi. 10.03.2013. 22 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160422174145/http://www.turkiyegazetesi.com.tr/gundem/35605.aspx. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2013.
  6. "Osmanlı Hanedanı dört kıtada yaşıyor". milliyet. 15.07.2010. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160305091421/http://www.milliyet.com.tr/osmanli-hanedani-dort-kitada-yasiyor/guncel/haberdetay/15.07.2010/1263699/default.htm. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2013.
  7. "95'i gören ilk Osmanlı". sabah. 20.08.2006. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160305075310/http://arsiv.sabah.com.tr/2006/08/20/gnd117.html. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2013.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/8/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.