Elbistan

Koordinatlar: 38°13′N, 37°13′E

Elbistan
—  İlçe  —
Türkiye'de yeri
Kahramanmaraş Siyasi Haritası
Koordinatlar: 38°13′K 37°13′D / 38.217°K 37.217°D / 38.217; 37.217
Ülke Türkiye
İl Kahramanmaraş
Coğrafi bölge Doğu Anadolu Bölgesi
Yönetim
 - Kaymakam Tuncay Akkoyun
 - Belediye başkanı Durmuş Küçük
Yüzölçümü
 - Toplam 2.547 km2 (983,4 mi2)
Rakım 1.150 m (3.773 ft)
Nüfus (2015)[1]
 - Toplam 141,468
 - Kır -
 - Şehir 141,468
Zaman dilimi UDAZD (+3)
Posta kodu 46300
İl alan kodu 0344
İl plaka kodu 46
İnternet sitesi: Belediye

Elbistan, Kahramanmaraş iline bağlı ilçedir. Akdeniz, İç Anadolu ve Doğu Anadolu bölgelerinin kesiştiği noktada yer alır. Şehir merkezinin nüfusu yaklaşık olarak 100.000'dir. TÜİK 2015 yılı ADNKS nüfus sayımına göre tüm ilçe nüfusu köyleriyle birlikte 141.468' dir.[2] Şehrin içinden doğan Ceyhan Nehri ile ünlüdür.

İlçe sınırları Doğu Anadolu Bölgesi’nin Yukarı Fırat Bölümü’nde olup 2547 km² yüz ölçümüne sahiptir. Yaklaşık olarak 37 doğu meridyeni – 38 kuzey paraleli arasında bulunan Elbistan’ın kuzeyinde Darende ve Gürün ilçeleri, güneyinde Nurhak ve Ekinözü, doğusunda Malatya ili, Doğanşehir ve Akçadağ ilçeleri, batısında ise Afşin ve Göksun ilçeleri bulunmaktadır.

İlçenin ekonomik yapısında tarım ve tarıma dayalı ticaret ağırlıklı paya sahiptir.Termik santraller ve şeker fabrikası dışında sanayi henüz gelişmemiştir.Fakat Elbistan OSB kurulmaya başlanmıştır ve yakın gelecekte sanayileşmenin daha da hızlanması beklenmektedir. Özellikle kırsal kesimlerde tarım büyük önem arz etmektedir.Şehir çok yakınından doğan ve ortasından geçen Ceyhan Nehri ile ünlüdür. Afşin-Elbistan termik santralleri Türkiye'nin elektrik üretimine önemli bir katkı sağlamaktadır. Şu anda mevcut olan iki santral toplam 17 milyar kwh elektrik üretmektedir. Bölgenin en büyük şeker fabrikası olan Elbistan Şeker Fabrikası ovada ve civar illerde yetişen pancarları işler.

1993 yılında zamanın başbakanı Süleyman Demirel, muhtar Nuri Taphasanoğlu'nun ceketini imzalayarak "Elbistan İl Oldu" yazmıştı.. Aradan geçen yıllara rağmen Elbistan il yapılmadı. Verilen sözler, atılan imzalar uçup gitti 1970'li yıllardan beri il olma hayali ile yaşayan Elbistan halkı, bu hayalini gerçekleştirmek amacıyla çeşitli defalar birlik olarak bazı çalışmalarda bulunmuştu. 12 Şubat 1993 yılında bu isteğine çok yaklaşan Elbistan, heyette bulunan muhtar Nuri Taphasanoğlu'nun girişimleri ile sevinmişti. Zamanın başbakanı Süleyman Demirel, muhtar Taphasanoğlu'nun ısrarcı davranışları üzerine ceketinin arkasını imzalayarak; "Muhtarım, Elbistan il oldu" yazıp, altını imzalamıştı.Ancak sonralarda Elbistan günümüzdeki ilçe oldu.Osmanlı döneminde iken Elbistan başkent oldu tartışmaları yaşandı.

2014 Mart Ayında Kahramanmaraşın Büyükşehir Olması ile birlikte Elbistan Belediyesi Faal Duruma geçmiş hizmet 200 Kilometre uzaklıkta Büyükşehir Belediyesinden gelmek zorunda kalıp eksik hizmet almakta olunca 24 Ekim 2014 Tarihinde Elbistanlılar tekrar il olma çabalarına STK "lar Siyasi Parti Temsilcileri ile birlikte "Bir Olalım İl Olalım" Platformu Kurdular ,

Yapılmakta olan Gölbaşı-Nurhak yolu (Kumlu Yolu) ile Elbistan güneydoğu illerinin batıya açılan kapısı olacaktır. Ayrıca Elbistan-Afşin-Sarız yolunun faaliyete geçmesi Elbistan'ın gelişmesine büyük katkı sağlayacaktır. Elbistan 140.000'i aşan nüfusuyla ve içinde barındırdğı ticaret hacmi ve oluşan sermaye açısından Türkiye'nin 18 ilindenden daha büyük olan ancak il olamamış bir ilçedir. Büyükşehir merkez ilçeleri hariç tutulduğunda Türkiye'nin en büyük 22. ilçe merkezidir.

Elbistan, tarihi çok eski dönemlere kadar uzanan bir şehir olup Osmanlı Devleti'ne son katılan beylik olan Dulkadiroğlu Beyliği'ne başkentlik yapmıştır. Beyliğin başkenti ancak 1507'de Elbistan'ın savaşta tamamen yakılmasından sonra Maraş'a taşınmıştır.[3] Osmanlı padişahı II. Murat'ın annesi Emine Hatun Dulkadiroğlu beyi Nasıreddin Mehmed Bey'in kızıdır.[4] Günümüzde çarşı yakınlarında bulunan eski Selçuklu hamamı civarında beylik sarayı kalıntıları bulunduğu bilinmektedir.

İlçenin eski kasabası ve şimdi komşu ilçesi olan Ekinözü'nde bulunan doğal içme sularıyla çok çeşitli hastalıklara şifa dağıtılmaktadır. Yatırım potansiyeli olarak daha çok gıda üzerine yoğunlaşılmıştır. Besicilik gelişmiştir ve Türkiye çapında ünlü çoğu markaya et satışı yapılmaktadır. Elbistan Ovası, deniz seviyesinden yaklaşık olarak 1115 m. yükseklikte olup Türkiye'nin 4. büyük ovası olarak oldukça verimli bir arazi yapısına sahiptir. Bu nedenden dolayı tarım ve hayvancılık Elbistan'da çok ilerlemiştir. Türkiye'de kaliteli et üretim merkezlerinden biri de Elbistan'dır.

Selçuklu dönemi sonrası kurulan Anadolu Türkmen beylikleri devrinin 4 büyük beyliğinden biri olan Dulkadiroğulları beyliği bir Türkmen beyliği idi.Şah İsmail'in evlenmek için Elbistan hükümdarı Alaüddevle Bozkurt Bey'in kızını istediği fakat alevi olduğu için red cevabı almış olduğu söylenir.

Etimoloji

Roma ve Bizans döneminde Plasta diye adlandırılan şehir Ermenice kaynaklarda Ablasta, Ablastayn; Arapça kaynaklarda Ablestin, Ablüsteyn; Farsça kaynaklarda Ablistin olarak geçer. Osmanlı hakimiyetine girdikten sonra bugünkü söylenişine uygun şekil almıştır. Halk arasında Albıstan şeklinde de telaffuz edilir. Elbistan, Bizans'ın Ablasta olarak adlandırdığı yerleşim yeridir. IV. Murat, Bağdat seferi esnasında Osmanlı kaynaklarında Albustan olarak adlandırılan Elbistan'dan geçiş yapmıştır. Ablastan, Albıstan gibi farklı dönemlerde değişik isimlendirmeler yapılmış olup Arap tarihçiler tarafından ise Ablustayn olarak bahsedilmiştir. XVI. yüzyıldan itibaren Arap tarihçisi İbni İlyas dışındaki tüm tarihçiler tarafından Albistan veya Elbistan olarak bahsedilmiştir.[5]

Tarihçe

Elbistan'ın tarihi çok eskiye dayanır. İlçe höyükler açısından çok zengindir. Kara Höyük mahallesinde yapılan kazı çalışmalarında Geç Hitit dönemine ait bazı eserler çıkarılmıştır. Ayrıca Elbistan ilçesindeki Yukarı Ceyhan bölgesinde yapılan kazılarda şu ana kadar 21 tane höyüğe rastlanmıştır. Bugün Kahramanmaraş Müzesi nde bulunan Maraş Aslanı Afşin (Arıtaş) 'de bulunmuştur. Elbistan'da henüz bir müze olmadığı için bu eserler; İstanbul, Ankara, Adana ve Kahramanmaraş'ta sergilenmektedir. Elbistan ve köylerinde Oğuzların Avşar, Bayat, Beydili boyları çoğunlukta olmakla birlikte hemen hemen 24 Oğuz boyunun tamamı mevcuttur.

Afşar ve Begtili Damgası.

Bizans ile Abbasiler arasında 9., 10., ve 11. yüzyıllarda çeşitli savaşlar meydana geldi.[6] Elbistan, 1084'te Selçuklular tarafından fethedildiyse de, Haçlı Seferleri sırasında sık sık yağmalandı ve el değiştirdi.[7] Elbistan, 1144 yılında Anadolu Selçuklu Devleti Sultanı I. Mesud zamanında tekrar alındı. Ancak bu dönemde de sık sık Danişmentliler ile mücadele edildi.[7] Ardından, 1190 yılında II. Kılıçarslan ülkeyi 11 oğlu arasında paylaştırdı. Elbistan Tuğrul Şah'a verildi. Bölge Kösedağ Muharebesi'nden sonra Moğol hakimiyetine girdi. Hakimiyet 1273-1277 yılları arasındaydı.[6]Moğol hakimiyetinden sonra, 15 Nisan 1277 tarihinde Memlûk Sultanı Baybars'ın Moğol ordusunu yenmesi ile 112 sene Memlûk Devleti bütün bölgede etkili oldu.[8] Dulkadiroğulları Beyliği, bölgede 176 sene Memlük Devleti'ne bağlı olarak hakimiyet kurdu. Bölge, Osmanlılarca ilk defa I. Bayezit döneminde kuşatıldıysa da (1399), bu girişim başarısızlıkla sonuçlandı.[9] 1400 yılında da Timur, Elbistan ve yöresini yağmaladı.[6] Bu yağmadan sonra Elbistan 16. yüzyılın başlarına kadar yağmalandı. Bölge, Osmanlılarca 1515 yılına kadar çeşitli şekillerde kuşatıldıysa da bu girişimler başarılı olamadı.

I. Süleyman (Kanuni) dönemi (1563) Elbistan Sancağı[10]
Osmanlı İmparatorluğu'nda Halep Vilayeti (1864)

I. Selim döneminde Turnadağ Muharebesi (1515) ile Osmanlı İmparatorluğuna katıldı.[11][12][13] 1522 yılında Maraş bölgesi, özel yönetiminden ayrılır,[12] sancak haline gelir ve Elbistan da Maraş'ın kazası haline gelir. Evliya Çelebi'nin Seyahatnâme'sinde bölge hakkında bilgiler verir: Bu dağlar ve beldelerde hep Türkmenler otururlar. Lisanları (kendileri gibi) Buhara illerinden gelmedir. Bütün Türkler on iki çeşit lisan üzere konuşurlar.[14]

1864 tarihinde, (Abdülaziz döneminde) Halep Vilayeti kurulunca, Maraş kazaya dönüşürken, Elbistan ve köy çevresi eski önemini kaybetmiştir. 1871 yılında da Elbistan'da ilk kez belediye teşkilatı kurulmuştu.[15] I. Dünya Savaşı'nda Osmanlı'nın Halep'i kaybetmesiyle, Halep Vilayeti'ne bağlılık sona ermişti. Abbasi, Selçuklu, Haçlı[7], Danişmend, Moğol[6], Memlük[8] ve son olarak Dulkadiroğulları Beyliği bölgede 176 sene Memlük Devleti'ne bağlı olarak hakimiyet kurdu.[16] Osmanlı kuşatmaları ise başarısızlıkla sonuçlandı.[6][9]

Cumhuriyet dönemi Tarihi

Türkiye Cumhuriyeti'nin ilanından sonra, Maraş günümüzdeki şeklini aldı ve Elbistan tamamen Maraş'a bağlandı. Yerleşik hayata geçtikten sonra yaylaya çıkma 1980'lerden sonra terk edilmiştir.[17]

İl olma tartışması

Uzun yıllar süre gelen Elbistan'ın il olma hususu 2000 yılında TBMM'ye verilen kanun teklifiyle resmiyet kazanmıştır.[18] Kahramanmaraşın Büyük şehir statüsüne geçmesi ile bu konu zamana bırakılmıştır. Kahramanmaraşın bir mahallesi kadar değeri kalmamıştır.

Ekonomik yapı

Afşin-Elbistan A Termik Santrali

Cumhuriyet'in ilk yıllarından itibaren sürekli sosyolojik gelişmeler gösteren Elbistan'ın en önemli geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Tarımsal olarak üretilen en önemli ürünler tahıl ve şeker pancarıdır. Ayrıca Afşin sınırları içerisinde bulunanTürkiye'nin en büyük linyit rezervleri nedeni ile bölgede şu anda aktif olarak çalışan 2 adet termik santral bulunmakta ve 3. santralin kurulumu için gerekli çalışmalar yapılmaktadır. İlçede ayrıca şeker fabrikası, pvc kapı ve pencere fabrikası, tuğla fabrikası gibi birçok sanayi kuruluşu bulunmaktadır. Bunlara ek oarak, kömür dışında sınırları içerisindeki köylerde mermer, krom gibi madenler bulunmaktadır. Sanayi faaliyetleri hızlı bir şekilde gelişmekte olup bölgenin adeta bir ticaret merkezi konumundadır. Ayrıca devlet tarafından bir OSB (Organize Sanayi Bölgesi) kurulması kararlaştırılmış olup bu OSB'nin sanayileşmeyi çok hızlandırması beklenmektedir.

26.01.2015 tarihinde Elbistan Organize Sanayi Bölgesi (OSB)’de 1. etap alanına ait yol, içme suyu, atık su, yağmur suyu ve iletişim hatlarının döşenmesini kapsayacak altyapı projesi için ilk kazma vuruldu.[19]

Ayrıca Elbistan'dan yurtdışına giden gurbetçiler ve sezonluk işçilerin yaz aylarında memleketlerine gelmesi

NÜFUS

1944'den önce Elbistan
Yıl Toplam Şehir Kır
1965[20] 78.664 13.492 65.172
1970[21] 91.978 17.859 74.119
1975[22] 109.595 26.048 83.547
1980[23] 124.842 35.437 89.405
1985[24] 147.631 48.756 98.875
1990[25] 112.024 54.741 57.283
2000[26] 128.267 71.500 56.767
2007[27] 129.379 82.238 47.141
2008[28] 131.948 81.239 50.709
2009[29] 135.386 85.642 49.744
2010[30] 137.283 88.895 48.388
2011[31] 139.046 92.386 46.660
2012[32] 139.855 95.037 44.818
2013[33] 140.493 140.493 veri yok
2014[34] 142.168 142.168 veri yok
2015[35] 141.468 141.468 veri yok

Eğitim

Elbistan'da sadece şehir merkezinde toplam 26 ilköğretim okulu, 12 lise ve 6 (4 ayrı kurum) özel eğitim kurumu, 10 dershane ve bir tane de KSÜ'ye bağlı meslek yüksek okulu bulunmaktadır. 2012 Yılında KSÜ'ye bağlı olarak Elbistan Teknoloji Fakültesi kurulmuştur.[36]

Spor

1981'de kurulan Elbistanspor şu an Elbistan Belediyespor adıyla amatör kümelerde mücadele ediyor. Elbistanspor 8 sezon 3. Lig'de oynamıştır. 1993 sezonunda amatör kümeye düştü. 2010 yılında oluşturulan bölgesel amatör ligde mücadele eden Elbistan Belediyespor iki yıl üst üste baraj maçı ile ligde kalabildi.

Yapılar

Elbistan ilçe merkezindeki mahalleler

Kardeş Şehirler

Kaynakça

  1. ↑ "2014 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6WFDK23VK. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
  2. ↑ https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr
  3. ↑ http://tr.wikipedia.org/wiki/Ala%C3%BCddevle_Bozkurt_Bey
  4. ↑ İ. Hakkı UZUNÇARŞILI: 1994, Osmanlı Tarihi, I. Cilt, Ankara.
  5. ↑ Elbistan Tarihi, Adnan Güllü, Elbistan Yayınları, Ekim 2003, S.9-10
  6. 1 2 3 4 5 "Osmanlı Dönemi". Elbistan Belediyesi. 25 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20100625133635/http://www.elbistan.bel.tr:80/tarihce.asp. Erişim tarihi: 2010-02-01.
  7. 1 2 3 Özdamarlar, Metin (2009). "Haçlı Seferleri" (Türkçe). Zor Zamanlar. Timaş Yayıncılık. s. 9, 10, 19. ISBN 978-975-263-887-7.
  8. 1 2 Güllü, Adnan (2 Aralık 2009). "ELBİSTAN SAVAŞI (15 NİSAN 1277)". Bizim Elbistan Gazetesi. 18 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131218122253/http://www.bizimelbistangazetesi.com/yazar.asp?yaziID=4412. Erişim tarihi: 2010-01-30.
  9. 1 2 Özdamarlar, Metin (2009). "Siyasi Birlik" (Türkçe). Muhteşem Zaferler. Timaş Yayıncılık. s. 14. ISBN 978-975-263-887-7.
  10. ↑ Bilgin, Arif. "1563 yılında Elbistan". Elbistan Kaymakamlığı. http://www.elbistan.gov.tr/tarihce/resim/haritaeskio.jpg. Erişim tarihi: 2009-12-30.
  11. ↑ Özdamarlar, Metin (2009). "Dulkadiroğulları" (Türkçe). Muhteşem Zaferler. Timaş Yayıncılık. s. 22. ISBN 978-975-263-887-7.
  12. 1 2 Tektaş, Nazım (2007). "Dulkadir Beylği'nin Osmanlı Devleti'ne İlhakı" (Türkçe). Çadırdan Saraya Saraydan Sürgüne Osmanlı. Çatı Yayıncılık. s. 174, 175. ISBN 975-7645-70-2.
  13. ↑ Şahiner, Atilla (2008). "Yavuz Sultan Selim" (Türkçe). Osmanlı Tarihi. Lacivert Yayıncılık. s. 113. ISBN 978-9944-75-902-1.
  14. ↑ Derviş Mehmet Zılli bin, Evliya Çelebi (2006). "Mar-iş (Maraş)" (Türkçe). Seyahatname. Yeni Şafak Gazetesi. s. 297. ISBN 975-363-798-5.
  15. ↑ Bilgin, Arif. "ELBİSTAN’DA YÖNETİM". Elbistan Belediyesi. 28 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20100628020040/http://www.elbistan.bel.tr:80/tarihce_bld.asp. Erişim tarihi: 2009-12-30.
  16. ↑
  17. ↑ "Doğan, yatırımları inceledi". Elbistan Yayla Köyle Köyleri Kültür Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği (EYAKDER). 23 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20100523171446/http://www.eyakder.org:80/modules.php?name=News&file=article&sid=53. Erişim tarihi: 2010-01-12.
  18. ↑ "Elbistan Adı ile Bir İl ve Üç İlçe Kurulmasına Dair Kanun Teklifi". http://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem21/yil01/ss499m.htm. Erişim tarihi: 16 Ekim 2012.
  19. ↑ OSB’de ilk kazma vuruldu http://www.elbistaninsesi.com/haber/29078-osb-de-ilk-kazma-vuruldu.html Erişim Tarihi: 12.02.2015
  20. ↑ "1965 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BspvHjWj. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  21. ↑ "1970 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtnlF3j0. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  22. ↑ "1975 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtqUsbB5. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  23. ↑ "1980 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Btupg8gd. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  24. ↑ "1985 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtwtNUmJ. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  25. ↑ "1990 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtyZCfuR. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  26. ↑ "2000 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu0jqLRX. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  27. ↑ "2007 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu27SUB5. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  28. ↑ "2008 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu3xCOEX. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  29. ↑ "2009 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuE9KhR1. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  30. ↑ "2010 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuFlQdks. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  31. ↑ "2011 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuH2HzTH. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
  32. ↑ "2012 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6EZxq20w7. Erişim tarihi: 8 Mart 2013.
  33. ↑ "2013 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6NPV9L1jw. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014.
  34. ↑ "2014 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6WFDK23VK. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
  35. ↑ "2015 genel nüfus sayımı verileri" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016.
  36. ↑ Elbistan Teknoloji Fakültesi
  37. ↑ http://www.elbistan.bel.tr/duyuru-27.html#.VPLjbvmsXT8

Dış bağlantılar

Elbistan mahalleleri

Ağlıca · Akarca · Akbayır · Akören · Aksakal · Alembey · Alkayaoğlu · Anbarcık · Armutalan · Atmalıkaşanlı · Bakış · Balıkçıl · Beştepe · Beyyurdu · Büyükyapalak · Çatova · Çıtlık · Çiçekköy · Dağdere · Demircilik · Dervişçimli · Doğan · Eldelek · Elmalı · Evcihüyük · Fakıoğlu · Gökçek · Gücük · Gümüşdöven · Günaltı · Gündere · Güplüce · Güvercinlik · Hacıhasanlı · Hasanalili · Hasankendi · Horhor · Izgın · İğde · İkizpınarı · İncecik · Kalaycık · Kalealtı · Kangal · Kantarma · Karaelbistan · Karahasanuşağı · Karahüyük · Karamağara · Kavaktepe · Kayageçit · Keçemağara · Kışlaköy · Körücek · Köseyahya · Köşkköy · Küçükyapalak · Ovacık · Özbek · Özcanlı · Sarıyatak · Sevdili · Söğütlü · Sünnetköy · Tapkıran · Tapkırankale · Taşburun · Tepebaşı · Topallı · Toprakhisar · Türkören · Uncular · Uzunpınar · Yalakköy · Yalıntaş · Yapılı · Yapılıpınar · Yapraklı · Yoğunsöğüt

Kahramanmaraş'ın ilçeleri
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/28/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.