Koloryt Filipin to 300 lat hiszpańskiej kolonizacji, 100 lat dominacji Ameryki, a obecnie 160 grup etnicznych. Lecz Filipińczycy, mimo wszystkich różnic, są najbardziej radośni na świecie. Z punktu widzenia ludzi z różnych klas społecznych reżyser Sebastian Perrez Pezzani pokazuje, jak bardzo potrafią być pomysłowi w swej biedzie. Proste rozwiązania okazują się najbardziej skuteczne. Plastykowe butelki jako doniczki do kwiatów i gaz metanowy z odchodów świń to tylko niektóre z wprowadzonych innowacji. Ponad 203 miliony ton rozmaitych towarów jest transportowanych co roku Kanałem Panamskim. Opłatę pobiera się za każdą tonę, co daje skarbu państwa około dwóch miliardów dolarów rocznie. Praca przy rozładunku towaru, w portach czy na barkach i statkach daje największe dochody, jednak nie starcza jej dla wszystkich. Inni zarabiają na roli, w dżungli lub pomagają oddziałom partyzanckim.

Dwadzieścia lat po obaleniu Ceaucescu Rumunia jest wciąż jednym z najbiedniejszych krajów Europy. Po komunizmie Rumunom pozostały umiejętności radzenia sobie w najtrudniejszych warunkach, bez liczenia na pomoc kogokolwiek. Niestety przydają im się nawet teraz, w dobie demokracji i gospodarki rynkowej. Z filmu wyłania się słodko-gorzki obraz: ludzi o ogromnej woli przeżycia, którzy nigdy się nie poddają.

W 1992 roku, po jednej z najkrwawszych wojen domowej XX wieku, Mozambik "znalazł się na dnie". Niestety nawet 20 lat później ani nie zagoiły się blizny, ani gospodarka nie ruszyła. Pezzani podróżuje z południa na północ, by pokazać dzisiejsze, przerażające standardy życia w tym kraju. Spotyka wielu ludzi inteligentnych, pełnych wrażliwości i poczucia humoru, którzy opowiadają, że tutaj nawet w szkołach uczą sztuki przetrwania...

Żródło: www.planete.pl