Polski opis

Typ :	Album
Gatunek :	Jazz
Rok wydania :	2005
Jakość :	APE
Okładki :	Tak

"Er" znaczy po norwesku tyle co "jest", ale skojarzenia z angielskim "air" są jak najbardziej na miejscu. Na nowym, czwartym już z kolei, studyjnym albumie Nilsa Pettera Molvaera dominują chłód, przestrzeń i klarowność brzmienia. Słowem - na brak świeżego powietrza nie można się uskarżać. Płyta w stosunku do poprzedniczek na pewno jednak nie zaskakuje. Norweski trębacz porusza się w dalszym ciągu w stylistyce, jaką konsekwentnie wypracowywał od czasów debiutanckiego "Khmera": chłodna, transowa elektronika pulsująca w tle, postawiona w kontraście z przesyconymi ciepłem oddechu, subtelnymi frazami trąbki. Na "Er" kontrast ten mimo wszystko nieco zelżał. Nie znajdziemy tu już - znanych chociażby z "NP3" - mocnych, motorycznych beatów, nawiązujących wyraźnie do stylistyki drum'n'bass czy dubu. Jeżeli już trzymać się muzycznych szufladek, to nowej płycie bliżej jest raczej do ambientu lub downtempo, niż do rytmów rodem z tanecznych parkietów. W zgodzie z tą tendencją pozostaje także i warstwa produkcyjna albumu - perkusja jest wyraźnie wycofana w tło, jakby stłumiona; laswellowski bas, który nadawał puls kompozycjom na poprzednich płytach, teraz wyparty zostaje przez kontrabas (nota bene na tym instrumencie można usłyszeć także samego lidera). Na pierwszym planie tradycyjnie dominuje Molvaerowska trąbka, ale też mocno wybijają się dźwiękowe plamy, "soundscapes", generowane przez całą gamę urządzeń elektronicznych. Etatowego specjalistę od elektroniki, DJ Strangefruita, wspierają w tej materii Knut Saevik i Jan Bang. Całość wywołuje wrażenie, jakby sekcja rytmiczna była nie tyle podstawą, ile raczej dodatkiem, ozdobą dla misternie tkanej, wielowarstwowej dźwiękowej materii. Tempa niespieszne, nieco hipnotyczne, pozostawiają pole dla niezwykle starannie przemyślanych aranżacji. Tu można jedynie wyrazić żal, że w tej stylistyce braknie miejsca na drapieżne, atonalne zagrywki gitarzysty Eivinda Aarseta, który na "Er" zdecydowanie bardziej niż zwykle skupia się na budowaniu tła. Molvaer wyrażnie nawiązuje do przeszłości - niektóre frazy brzmią jak niemal żywcem skopiowane z "Solid Ether", a charakterystyczne etniczne bębny w utworze "Softer" przywodzą na myśl "On Stream" z pierwszej płyty artysty. W ogóle nie brak tu patentów wielokrotnie sprawdzonych. Jedyne chyba novum stanowi szerokie wykorzystanie kontrabasu i pojawiające się kilkakrotnie na płycie partie wokalne. Przed powtórką ratuje album jedynie dbałość, z jaką Molvaer dobiera znane z poprzednich płyt środki, by zbudować naprawdę oryginalny klimat. Nie zaskakuje też skład osobowy ekipy Norwega: gitarzysta Aarset, perkusista Arnesen i DJ Strangefruit towarzyszyli artyście już przy produkcji poprzednich albumów. Tylko pozornie nowość stanowi udział wokalistki Sidsel Endresen - można było ją usłyszeć już na wydanym w 2000 roku "Solid Ether" w urzekającej, dwuczęściowej miniaturce "Merciful". Na "Er" wokalu jest zdecydowanie więcej, ale na całokształt nie wywiera to większego wpływu. Jedyna kompozycja w całości podporządkowana odtwarzanej przez Endresen linii melodycznej, "Only These Things Counts", nie stanowi raczej najmocniejszego punktu płyty. Co na "Er" zwraca - w pozytywnym sensie - uwagę, to pewna dojrzałość, wyrażająca się w oszczędności wyrazu oraz dużej dbałości o brzmienie i aranżację. Trudno jednak powiedzieć, ile da się jeszcze zdziałać w tej stylistyce. Od kolejnego albumu norweskiego artysty oczekiwałbym na pewno bardziej zdecydowanych posunięć. Tomasz Grajkowski, http://www.diapazon.pl/PelnaWiadomosc.php?...ecenzje&Id=1281

 English description

Type :	Album
Genre :	Jazz
Release Date :	2005
Quality :	APE
Covers :	Yes

'ER' – new album, new people Nils Petter Molvar’s new studio album has been christened ‘ER’, and features eight new compositions. From his debut album as a leader with ‘Khmer to his latest live album ‘Streamer’, Nils Petter Molvar is well known for his distinct sound and personal trumpet playing as well as his uncanny ability to fuse electronic elements with organic parts in his vivid compositions. ‘ER’ contains a wide spectre of music expressions from the soft and downbeat to the strong and powerful. Although Nils Petter Molvar has taken a new direction with ‘ER’, his thumbprint recognised from ‘Khmer’, ‘Solid Ether’ and ‘np3’ is still there. On ‘ER’ he has given more creative space to programmers like Knut Savik, DJ Strangefruit, Reidar Skaar and Jan Bang. Says Molvar on his collaborations with the vital producers from the electronica scene: “It’s important to use people in what they’re good at.” Vocal focus We have heard vocal tracks also on Nils Petter Molvar’s previous releases; on ‘ER’ they have been given more space. In the beautiful vocal track Only These Things Count we can hear Sidsel Endresen’s characteristic voice together with Eivind Aarseth on guitar, (a-ha’s) Magne Furuholmen on acoustic piano, Ingebrikt Flaten on acoustic bass and Nils Petter Molvar’s trumpet in a strong and emotional ballade. Common for the eight tracks is Nils Petter Molvar’s strong visual melodies and his personal and distinctive trumpet playing, which is even more in focus than on his previous records. Some of the productions are slightly toned down to give space for the trumpet and the melodic structures. Nils Petter Molvar has once again gathered a strong team of musicians and contributors. Eivind Aarseth, Sidsel Endresen, Magne Furuholmen and Ingebrikt Flaten are already mentioned. In addition Rune Arnesen, Erik Honore, Helge Nordbakken and Elin Rosseland participate. DJ Strangefruit, Knut Savik, Jan Bang and Reidar Skaar have, as mentioned, all played a very important role in the production of “ER”. Strong domestic reviews Wrote national Norwegian daily Aftenposten’s Robert Hoftun Gjestad in his ER review last week: Eight years have passed since ‘Khmer’ was released, the album that surprised most people with it's melodic, techno-inspired jazz. "Khmer" still stands as a pillar in Norwegian music, without Molvar having managed to follow up his beautiful and ground breaking mix on record. My opinion is that ‘Er’ is the attempt that gets the closest, as the record has a lot of the same organic taste and calm. Electronica is still a central backdrop, but isn't forcing it's way through in a hectic and cold manner. Instead, Molvar's more muted, and at times rather melancholy, and trusts the moods that build. With beautiful song titles like Softer, Water, Darker, Sober, and Feeder, there is a sense that the expression varies between relaxed and energetic, without disrupting the total impression. A bonus is the vocal work of Sidsel Endresen, which is especially challenging in Water." ‘Er’ is not a new turning point within Norwegian popular jazz, but it's Molvar from the delightful side. (5/6) Wrote VG’s Espen A. Hansen in his review: The trumpeter Nils Petter Molvar has with ‘ER’ created a monster hybrid of an album, which brings the listener along on a dark, rhythmic and bold journey to a musical crossroad where few dare to travel. Nils Petter Molvar has of course clearly listened to Miles Davis and Jon Hassel, both of whom dared to explore the trumpet's possibilities in ways previously unheard of. Like them, Molvar is concerned with timbre and moods when he creates modern improvisational music, with elements of jazz, rock, electronica and funk. The result is urban World Music. The sound is powerful, rough, dark and bold. In the centre, you will always find Molvars trumpet. Some times in the shape of angry, blue daggers. Other times, as a hazy layer of vibrating air. Other times, like for example on Softer, it moves extremely slowly. Here you will also find gripping dark and rugged ballads like Water and Only these things count, where Sidsel Endresen's voice will send a shiver down your spine. But Molvar and his impressive ensemble also go in the direction of claustrophobic, noisy and dirty dance music that pulsates through your body. Nils Petter Molvar's music is advanced popular music, but it's never too strange or impenetrable, just different and exciting. The best Norwegian album this year? Without a doubt!