Polski opis

Gatunek :	Downtempo / Ambient / Post Rock
Rok Wydania :	2005
Jakość :	FLAC
Okładki :	Tak
Ripper :	-=Index0r=-

Opis:
Gdy po opublikowaniu pierwszej płyty szkockiego duetu, "New Musical Express", uznał ją za jeden z najbardziej psychodelicznych albumów w historii muzyki popularnej, wydawało się to nieporozumieniem. Przecież muzyka B.O.C. wywodziła się z zupełnie innych źródeł - ambientu, techno i hip hopu. Tymczasem dopiero "The Campfire Headphase" potwierdza, że angielscy dziennikarze mieli rację.

Na swym nowym wydawnictwie, Szkoci z upodobaniem sięgają do tradycji psychodelicznego grania z końca lat 60., i wprowadzają do większości swych premierowych nagrań sample gitarowych motywów o transowym nastroju. Zestawienie ich z hiphopowymi podkładami rytmicznymi i strumieniami onirycznych dźwięków, w których dźwięki otoczenia mieszają się wyciszone brzmienia analogowych syntezatorów, sprawia, iż w twórczości B.O.C. rodzi się nowa jakość. świadectwem tego monumentalne "Chromakey Dreamcoat", płynne "Satelite Anthem" czy melodyjne "Peacock Tail". Oprócz tych elektro-akustycznych wycieczek, znajdujemy na "The Campfire Headphase" nawiązania do wcześniejszych produkcji duetu - przestrzenne konstrukcje dźwiękowe, składające się z połamanych bitów, pastelowych partii klawiszy, mocnych basów i studyjnych zakłóceń ("84 Pontiac Dream", "Oscar See Through Red Eye", "Slow This Bird Down"). Słychać tu wyraźnie, że analogowe syntezatory, używane przez B.O.C. brzmią momentami niemal prog-rockowo, przypominając co bardziej melancholijne fragmenty dawnych nagrań mistrzów tego gatunku.

"The Campfire Headphase" jest świadectwem kolejnego etapu rozwoju szkockiego duetu - może nie dla wszystkich tak oczywistym, jak "Geogaddi", ale przez to, być może bardziej zaskakującym i oryginalnym.

Paweł Gzyl (www.gaz-eta.vivo.pl)

 English description

Genre :	Downtempo / Ambient / Post Rock
Year :	2005
Quality :	FLAC
Covers :	Yes
Ripper :	-=Index0r=-

Description:
Just their third missive in the past seven years, The Campfire Headphase displays Boards of Canada changing few of their methods but more of their sounds. The key difference between this record and its predecessors is the advent of unprocessed, recognizable guitars (a small heresy to portions of their fanbase). Although it smacks of a gimmick, and does occasionally remove the mysticism from their productions, it marks a good addition to their palette. Still in effect -- and still never equaled anywhere else -- is the pair's ability to make electronic music that not only evokes a much earlier period in music, but sounds as though it was last issued decades in the past as well. Intentionally aged and mistreated, the productions evoke the image of a reel-to-reel machine's 1/4" magnetic tape steadily disintegrating as it plays for the last time. The long gestation period of this material is also a hallmark of Boards of Canada, and it shows in the attention to detail. No production escapes their Hexagon Sun studio without being slaved over, and consequently The Campfire Headphase is one of the best-produced records of the year. One surprise is that, finally, a BoC track evokes another artist rather than standing alone: "Satellite Anthem Icarus," the third track, sounds like it could've emerged from the mixing desk of Nigel Godrich as he worked on Beck's Sea Change; in fact, many listeners' imaginations will be able to insert a world-weary vocal into the song and thus make the resemblance perfect. (Of course, Godrich has likely learned much from previous Boards of Canada work.) Also, while the duo have improved slightly as producers in seven years, they haven't grown as melody makers. The Campfire Headphase lacks the transcendent grace that made Music Has the Right to Children and even Geogaddi classics in their field. Working the same territory over and over again may have improved their touch, but it has assuredly stifled their innovative powers.

John Bush (allmusic.com)