Polski opis
Opis:
Następca wydanego w 2003 roku, przełomowego dla zespołu krążka "Ocean Avenue", który w USA dwukrotnie pokrył się platyną. Lider grupy, Ryan Key, zapewnia, że nowy album jest bardziej dojrzały od wszystkich wydanych wcześniej.
Panowie znani byli do tej pory głównie z radosnego punka z popowym zacięciem. Tymczasem na nowej płycie znajdą się także bardziej mroczne pod względem przekazu nagrania, jak chociażby utwór "Two Weeks From Twenty", którym zespół zdecydowanie poszerza swe muzyczne horyzonty. Key mówi, że to antywojenny kawałek z jazzowym wręcz podkładem.
Na płycie znalazł się także duet z wokalistką Dixie Chicks, którą muzycy Yellowcard spotkali przypadkiem, w trakcie prac nad swoimi albumami w tym samym studiu nagraniowym.
Ryan Key i Natalie Maines zaśpiewali razem w utworze "Two Weeks From Twenty", w którym można również usłyszeć 25-osobową orkiestrę dyrygowaną przez Seana Mackina, skrzypka Yellowcard. Tekst do utworu Yellowcard został napisany przez Natalie.
Key wytłumaczył niespodziankę, jaką dla fanów jest nagranie duetu - "To chyba trochę zdziwiło ludzi. Wielu naszych młodszych fanów tego nie aprobuje, ale starsi chyba to zaakceptowali i czekają z niecierpliwością na ten utwór. O to chyba nam chodziło - nie chcieliśmy zostawić na lodzie naszych młodszych fanów, ale przy okazji spróbować czegoś absolutnie innego".
Gdy młody zespół wydaje niezależnie swoją pierwszą płytę, która w ciągu trzech lat staje się podwójnym platynowym albumem (USA), a ich trzy utwory stają się przebojami i zdobywają nagrodę MTV Video Music Award, to nieuchronnie dozna on czegoś, co wokalista i gitarzysta zespołu Yellowcard, Ryan Key, określa dyplomatycznie, jako "rozproszenie uwagi".
"Myślę, że taki sukces to najlepszy sposób na to, aby zapomnieć, dlaczego chciało się zostać artystą" mówi Key. "Gdy się pozwoli, aby pochłonęły cię otaczające 'światła i dźwięki', to wówczas zapominasz, jaki jest główny powód tego, co robisz".
Po prawie dwóch latach koncertowania, premierze debiutanckiej płyty "Ocean Avenue" w 2003 roku, Ryan Key i Pete Mosely basista zespołu Yellowcard rozpoczęli w Nowym Jorku tworzenie nowego albumu.
Muzycy nagrywali krążek w Los Angeles, w studiach Sunset Sound, zaś produkcję nowej płyty zatytułowanej "Lights And Sounds" powierzono Nealowi Avronowi (New Found Glory).
Wraz z nowym albumem zespół Yellowcard odszedł całkowicie od utworów, jak to muzycy określili "o rozstaniach" i przeszedł artystyczną metamorfozę podejmując bardziej obszerne tematy, jak wojna czy życiowa dojrzałość. Efekty pracy będzie można podziwiać już w styczniu - premiera albumu "Lights And Sounds" 23 stycznia 2006.
muzyka.onet.pl & fan.pl
[VIDEO]
Codec: MPEG-1
Resolution: 352*240
Bitrate: 1150 kbps
Frame Rate: 29.971 fps
[AUDIO]
Codec: MPEG-1 Layer 2
Bitrate: 224 kbps
Frequency Sample: 44100 Hz
[RUNTIME] 00:03:34
[FILESIZE] 35.5 MB
English description
Description:
On Lights and Sounds, Yellowcard sounds light years away from its One for the Kids/Where We Stand days. Granted, the band still trades in the immediate melodies and heart-on-sleeve lyrics that they've used since the beginning, but major-label success suits them well. Lights and Sounds is even slicker and more polished than their Capitol debut, Ocean Avenue, but Yellowcard ends up sounding self-assured instead of compromised in its big-budget surroundings. "Ocean Avenue" was a genuine breakthrough single that proved that the band had a way with connecting with listeners outside of its expected fan base; on this album, Yellowcard expands on its expected sound. Songs like the title track, "Rough Landing, Holly," and "Down on My Head" are tightly crafted, state-of-the-art examples of shiny, earnest punk-pop that sounds sunny even when it's sad, but "Two Weeks from Twenty" boasts downright jazzy guitars and whimsical lyrics reminiscent of Ben Folds, while "City of Devils" is a moody power ballad that continues the album's surprisingly grown-up feel. Indeed, ballads make up a big part of Lights and Sounds, making the most of Sean Mackin's skills with string arrangements, particularly on "Waiting Game" and "Space Travel," where the strings have just the right amount of melodrama for songs about young heartache. However, Lights and Sounds occasionally goes from expansive to indulgent, particularly toward the end of the album, which is bogged down with too many mopey, samey-sounding songs that are overpowered by big productions and arrangements. Yellowcard's ambitions to expand and emote are admirable, but their tighter, poppier songs still work the best. Regardless, Lights and Sounds' good songs are very good, and the album ends up being the band's most accomplished work yet.
by Heather Phares / www.allmusic.com
[VIDEO]
Codec: MPEG-1
Resolution: 352*240
Bitrate: 1150 kbps
Frame Rate: 29.971 fps
[AUDIO]
Codec: MPEG-1 Layer 2
Bitrate: 224 kbps
Frequency Sample: 44100 Hz
[RUNTIME] 00:03:34
[FILESIZE] 35.5 MB
