Polski opis

Gatunek :	Future Jazz / Experimental / World
Rok Wydania :	2006
Jakość :	APE
Okładki :	Nie
Ripper :	Retro

Opis:
To najlepszy album w dorobku artysty. Dhafer Youssef, Marokańczyk z austriackim paszportem mieszkający w Paryżu, genialnie łączy muzyczną tradycję islamu, pieśni Sufi z nu-jazzem i elektronicznym eksperymentem. Album "Divine Shadows", którego dwudniową, koncertową promocję zaplanował na Katowice (w piątek) i Warszawę (sobota), dociera do nas równolegle z artystą.

Jego muzyka zawsze była i jest otwarta na wpływy wszystkich gatunków, z jazzem i jego elektronicznymi mutacjami na czele. Charyzmatyczny wokalista-poeta znany jest u nas m.in. z obecności na ostatnim krążku Anny Marii Jopek. Na tej płycie dostarcza brzmieniowej mikstury, której raz bliżej do dokonań Nusrata Fateha Ali Khana ("Cantus Lamentus"), kiedy indziej do koncepcji nu-jazzowych spod szyldu Nielsa Pettera Molvaera ("27th Century Ethos", "Odd Poetry", z mistrzowskim udziałem luminarzy norweskiego nu-jazzu: Arve Henriksena - trąbka i Eivinda Aarseta - gitary, elektronika, programowanie). W tematach wyciszających jak choćby "Miel et Cendres" (tu podobnie jak w połowie kompozycji na perkusjonaliach dobra znajoma od Milesa Davisa i Jana Garbarka - Marylin Mazur) hipnotyzuje nas brzmieniem oud i pastelami kwartetu smyczkowego. Muzyka zawarta na płycie płynnie zmienia swoje odcienie, jakby lider zabierał nas w podróż, chcąc pokazać wspólne punkty między muzycznym Zachodem i Wschodem, udowodnić, że da się stworzyć nową jakość z arabskich tradycji i jazzowej elektroniki. Bywa, że wchodzimy w rejony garbarkowskiego ethno-jazzu, a la "Rites" ("Wind & Shadows") czy harmonii przywodzących skojarzenia z Weather Report i elektrycznym Milesem Davisem lat 70. ("Persona Non Grata"). Kiedy indziej, jak w "Postludium", wycisza nas, wybija z transowego groove'u. Czwarty solowy album oudzisty jest zdecydowanie najlepszy w jego dorobku. Ale co najważniejsze, nigdy nie czujemy, aby Youssef udawał kogoś, kim nie jest. I pewnie ta autentyczność sprawia, że jego muzyka zdobywa coraz więcej fanów. Zasłużenie.

Piotr Iwicki (Gazeta Wyborcza)

 English description

Genre :	Future Jazz / Experimental / World
Year :	2006
Quality :	APE
Covers :	No
Ripper :	Retro

Description:
I first heard of Dhafer Youssef when I saw him performing at the Brighton Festival of World Sacred Music in October 2005. He totally won over an audience, who mainly like myself, hadn't a clue who he was. It turns out that Dhafer Youssef is a Tunisian born oud player and Sufi singer,born in 1967, now resident in Norway. A very impressive live artist- on stage he manages to veer from Northern African sacred music to jazz, trance, ambient, with extraordinary virtuosity. 'Divine Shadows' is his first new material for three years. Sometimes a piece of music can be so potent that it goes far beyond its cultural roots, think of John Coltrane's masterpiece 'A Love Supreme' with its infectious optimism, and 'Divine Shadows' demonstrates similar 'crossover' potential.
Highlights include 'Miel et Cendres', performed on an oud which demonstrates the connection between North African and Early European music. By contrast 'Odd Poetry' approaches a fusion between jazz rock and north African styles, 'Persona Non Grata' merges funk and roots music superbly. And the best is saved until the end with ' Ivresse Divine' and 'Un Soupir Eternel' ,which are two beautiful ambient tracks with some sacred vocal parts. There is enough emotion being conveyed which makes the listener (whatever their religious persuasion) feel that they are connecting to something very powerful.
'Divine Shadow' overwhelms all constrictions of genre and fashion, all we can hope for is that people who normally would not listen to 'World' music or to Jazz, will give this CD a chance.
M. Shankland (amazon.co.uk)