Yeni Latince

Yeni Latince
Latinitas nova
Linnaeus' Systema Naturae ünlü Yeni Latince metin.
Systema Naturae
Bölge Avrupa
Dönem 20. yüzyıla gelindiğinde Modern Latinceye dönüştü
Dil aileleri
Dil kodları
ISO 639-3 –

Yeni Latincenin Döneminde kullanıldığı bölge

Yeni Latincenin döneminde kullanıldığı bölge

Yeni Latince (Latinitas nova) Rönesans İtalya'sında gelişen Latince. Başlangıcı Petrach, Boccaccio, Lorenzo Valla ve Poliziano gibi İtalyan hümanistleriyle ilişkilendirilmiştir. Latince orta çağ Avrupa'sının evrensel eğitim dili olmakla beraber, zamanla orta çağ Latincesi yerini ,güzel sanatlarda, edebiyatta ve düşüncede gerçekleşen değişimlere paralel olarak, Yeni Latince'ye bırakmıştır.

Neo Latin doruk noktasına Quattrocento İtalyasında (15. yüzyıl) ulaşmış ve Avrupa'nın diğer kısımlarına 16. yüzyılda yayılmıştır. Birçok önemli yapıt bu dönemde Neo Latincede yazılmıştır. Erasmus'un tüm eserleri, Thomas More'un Ütopyası, Calvin'in hristiyanlıkla ilgili eserleri, Descartes'in Meditasyonları, Francis Bacon' denemeleri ve Newton'un eserleri yine bu dilde yazılmıştır.[1]

Kaynakça

  1. ↑ "Neo Latin". mml.cam.ac.uk. 16 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160416160354/http://www.mml.cam.ac.uk/other/courses/ugrad/neo_latin.html. Erişim tarihi: 1 Şubat 2013.
This article is issued from Vikipedi - version of the 8/7/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.