Tâhirîler
| Tâhirîler Hanedanı طاهریان | ||||
| ||||
.png) | ||||
| Başkent | Nişabur | |||
| Dil(ler) | Farsça, Arapça | |||
| Din | Sünni İslam | |||
| Yönetim | Emirlik | |||
| Emir | ||||
| - 821 | Tahir bin Hüseyin | |||
| İran tarihi |
Antik Çağlar
Orta Çağ
Yeni Çağ
Yakın Çağ
|
Tâhirî hanedanı (Farsça: طاهریان), bugünkü İran, Afganistan, Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan sınırları içinde kalan Horasan bölgesinde 821-873 yıllar arasında hüküm sürmüş olan bir Fars[1] hanedan. Tahirîler'in kurdukları imparatorluğun merkezi Nişabur'dur.
Görünüşte Bağdat'ta bulunan Abbasî halifesine bağlı olmak ile birlikte Tahirî hükümdarları etkin biçimde bağımsız hareket etmişlerdir. Hanedan Abbasi halifesi Memun'a bağlı olarak Tahir bin Hüseyin tarafından kurulmuştur. Tahir'in askerî alandaki başarıları İran'ın doğusundaki topraklar ile ödüllenmdirilmiş ve bu topraklar kendinden sonra gelen komutanlar tarafından Hindistan sınırına kadar genişletilmiştir.
Tahirî hanedanı Horasan'da Abbasî halifesinden bağımsız olarak kurulan ilk hanedanlık olarak kabul edilir. Tahirîler Horasan'ı ele geçirerek bölgeyi kendi topraklarına katan Seferîler tarafından yıkılmışlardır.
Tahirî hanedanının hükümdarları
- Tahir ibn Hüseyin (821-822)
- Horasanlı Talha (822-828)
- Abdullah bin Tahir (828-845)
- II. Tahir (845-862)
- Horasanlı Muhammed (862-873)
- ↑ The Tahirids and Saffarids, C.E. Bosworth, The Cambridge History of Iran, Vol. 4, ed. Richard Nelson Frye, (Cambridge University Press, 1999), 90-91.