Necid Emirliği

Necid Emirliği
إمارة نجد

1818–1891
 

Bayrak

Başkent Riyad
Dil(ler) Arapça, Farsça, Osmanlıca
Din Vehhabi İslam
Yönetim Mutlak Monarşi
Tarihi
 - Riyad'ın yeniden ele geçirilmesi. 1818
 - El Raşid ile yapılan Muleyda Muharebesi 1891
Günümüzdeki durumu  Suudi Arabistan
 Katar[1]
 Birleşik Arap Emirlikleri[2]
 Umman[2]
 Bahreyn[3]

Necid Emirliği veya İkinci Suudi Devleti 19. yüzyılın başları ile sonlarında, 1818 ve 1891 yılları arasında var olan ikinci Suudi devletidir.[4]

Tarihçe

Osmanlı-Suudi Savaşları sonucunda, 1802'de Kerbela, 1803'te Mekke'yi ele geçiren I. Abdulaziz idaresindeki Vahhabi kuvvetleri bazı Arap kabileleriyle ittifak kuran Mısır kuvvetlerine uzun süren bir savaş sonucu yenildiler. 1818'de Riyad'ı tekrar ele geçiren Muhammed bin Suud'un torunu Türki bin Abdullah bin Muhammed, Osmanlı idaresini tanımakla birlikte vahhabi idaresini yeniden kurarak Ha'il ve El Ahsa gibi kentleri yeniden ele geçirdi. Abdul Rahman bin Faysal bin Türki, 1891'de Ha'il Hanedanından Raşidi kabilesi ile girdiği savaşı kaybedince ülkeden ayrılarak Kuveyt emirine sığındı.

Birinci Suudi Devleti ile kıyaslandığında, İkinci Suudi Devleti'nin toprakları daha küçük bir alanı kaplamaktadır. Suudi yöneticileri imam sıfatını kullanmaya ve Vahhabi dinsel inancını savunmaya devam ettiler. Bununla birlikte, sonuç olarak hanedanın çökmesine yol açan Suudi ailesi içindeki iç çekişmeler de devam etti. Türki bin Abdullah'ın Riyad'ı tekrar ele geçirmesi genellikle İkinci Suudi Devletinin kuruluşu olarak kabul edilir. 1891'deki son Suudi İmamı Abdul Rahman bin Faysal bin Türki komutasındaki Suudi ordusu ile El Raşid Devleti ordusu arasındaki Muleyda Muharebesinin kaybedilmesiyle İkinci Suudi Devleti sona erdi.

Yöneticileri

İkinci Suudi Devletinin Yöneticileri:

Ayrıca bakınız

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Alexei Vassiliev, The History of Saudi Arabia, London, UK: Al Saqi Books, 1998, p. 185
  2. 1 2 Vassiliev, p. 165, 186
  3. Vassiliev, p. 177
  4. Front Cover George Walter Prothero, Great Britain. Foreign Office. Historical Section. Peace Handbooks: Turkey in Asia (II), no. 61-66. H. M. Stationery Office, 1920. Pp. 20

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/14/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.