I. Milan

I. Milan
Sırbistan Kralı
Hüküm süresi	6 Mart 1882 - 6 Mart 1889
Önce gelen	III. Mihailo Obrenović
Sırbistan Prensi
Hüküm süresi	10 Haziran 1868 - 6 Mart 1882
Sonra gelen	Aleksandar Obrenović
Eş(leri)	Natalija Keşco
Çocukları	Aleksandar Obrenović Prens Sergei Obrenović George Obrenovic
Hanedan	Obrenović Hanedanı
Babası	Prens Miloş Obrenović
Annesi	Marija Obrenović
Doğum	22 Ağustos 1854 Mărăşeşti, Boğdan Prensliği
Ölüm	11 Şubat 1901 (46 yaşında) Viyana, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu

Milan Obrenović (22 Ağustos 1854, Mărăşeşti - 11 Şubat 1901, Viyana), Sırbistan prensi (1868-82) ve kralı (1882-89).

Öldürülen kuzeni III. Mihailo'nun yerine 2 Temmuz 1868'de başa geçti. Ergin yaşa gelmeden önce, 1872'ye kadar kendisine, Jovan Ristić başkanlığındaki bir niyabet konseyi yardımcı oldu. Prensliğinin ilk yıllarında yönetimde bulunan naipler kurulunun göstermelik bir liberal anayasa çıkarması (1869) ve Avusturya'ya yakınlaşmaya çalışması, halk arasında tepki görmesine yol açtı.

Devlet işlerini doğrudan üstlendiği Ağustos 1872'den sonra Panslavist eğilimlerden uzak durması ve 1875'te Bosna-Hersek'te Osmanlı yönetimine karşı girişilen ayaklanmayı desteklemeyi reddetmesi, bu hoşnutsuzluğu daha da derinleştirdi. Halkın baskısı karşısında tarafsızlık politikasından vazgeçerek Karadağ'la birlikte Osmanlılara savaş açtı (30 Haziran 1876). Kısa sürede yenilgiye uğrayan Sırplar, Rusya'nın yardımıyla bir ateşkes sağlayabildi (ekim 1876). Bu güç durumdan Rusların 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı'nı kazanmasıyla kurtulabildi; Plevne'nin düşmesinden sonra Rusya'nın yanında savaşa katılan Sırbistan böylece Berlin Antlaşması'yla hem güneye doğru topraklarını genişletti, hem de tam bağımsız bir devlet olarak tanınmasını sağladı.

Milan'ın temsilcileri barış konferansında bu kararalrın alınması için Avusturya'ya dayanmak zorunda kalmıştı. Birçok Sırp devlet adamının Avusturya yerine Rusya'yla yakın ilişkiler geliştirmeye eğilimli olmasına karşın, Milan Sırbistan ekonomisini Avusturya'ya bağımlı kılan ticaret ve gümrük antlaşmaları yaptı ve Avusturya'nın onayı olmaksızın başka bir hükümetle antlaşma yapmayacağı konusunda gizli taahhütte bulundu (1881).

Krallığı

Avusturya'nın desteğiyle 1882'de kendini kral ilan eden Milan, 1883'te Sırbistan'ın doğusunda radikallerin başlattığı büyük bir köylü ayaklanmasını şiddetle bastırdı. 1885'te Bulgaristan'a açtığı savaşta büyük bir yenilgiye uğradı. Ama Avusturya'nın diplomatik yardımıyla savaş öncesindeki statükoyu temel alan bir barış yaptı. Avusturya'ya artan bağımlılığın yol açtığı tepkiler ve 1889'da eşinden boşanması, kendisine karşı duyulan tepkiyi yatıştırmak için daha liberal bir anayasa çıkarmasına rağmen (Ocak 1889) iki ay geçmeden oğlu Aleksandar lehine tahttan çekilmek zorunda kalmasına neden oldu.

1892'de Sırp yurttaşlığından çıkarak Takovo kontu unvanıyla Paris'e yerleşti. 1893'te oğlu Aleksandar, onu geri çağırdı. 1897'de başkomutanlık görevini üstlendi. Orduda yararlı reformlar yaptıysa da halk tarafından sevilmeyen biri olarak kaldı. Aleksandar'ın onaylamadığı bir evlilik yapması üzerine 1900'de yeniden ülkeden ayrılmak zorunda kaldı. 1901'de Viyana'da öldü.

Kaynaklar

• Ana Britannica, Cilt 22, s. 415
• Büyük Larousse, Cilt 16, s. 8171