Cemâlî Germiyanî

Cemâlî Germiyanî (Şeyhoğlu) (d. Kütahya; ö. İstanbul) 15. yüzyıl Türk edebiyatçı, divan şairi.

15. yüzyıl başlarında Kütahya'da doğdu. Asıl adı Bâyezîd^[1], babasının adı Mustafa'dır. 15. asrın büyük şairi Şeyhî’nin kız kardeşinin oğludur.

Türkçe, Arapça ve Farsça'yı çok iyi bilmekteydi. O da devrin önde gelen birçok şairi gibi, tahsil hayatını zamanın önemli kültür merkezlerinden biri olan Kütahya’da tamamladı. Daha sonra Bursa'ya gitti ve uzun süre burada ikamet etti. Bursa'dan sonra İstanbul'a giderek Saray'a girdi. Dayısı Şeyhî'nin vefatı üzerine Hüsrev ü Şîrîn'i II. Murad'ın emriyle tamamladı.^[2] 1478'de 3. Arnavut Seferi'ne katıldı. 16. yüzyıl başlarında İstanbul'da vefat etti.^[3]

Eserleri

• Zeyl-i Husrev ü Şîrîn: Şeyhî'nin ölümünden hemen sonra eseri tamamladı.
• Hümâ vü Hümâyûn: Fars şairi Hâcû-yı Kirmânî’nin aynı adlı eserinin çevirisidir.
• Er-Risâletü’l-Acîbe fi’s-Sanâyi’ ve’l-Bedâyi’: Kasidedir.
• Miftâhü’l-Ferec: Nasihatnâme türünde didaktik bir mesnevidir.
• Dîvân
• Der-Beyân-ı Meşakkat-i Sefer ve Zarûret ü Mülâzemet: Fâtih’le birlikte çıktığı Arnavutluk seferi ve orada karşılaştığı zorlukları anlatır.

Kaynakça