Çirmen Muharebesi

Çirmen Muharebesi

Çirmen Savaşı'ndan sonra Osmanlı Devleti
Tarih26 Eylül 1371[1]
BölgeMeriç Nehri (Çirmen yakınları, bugün Ormenio Yunanistan)
SonuçKesin Osmanlı zaferi
Taraflar
Mrnjavčević Hanedanı Osmanlı Devleti
Komutanlar ve liderler
Vukašin Mrnjavčević 
Jovan Uglješa 
Evrenuz Bey
Güçler
70.000 asker[2][3][4][5][6] 800 asker[2][7]
Kayıplar
Binlerce asker nehirde boğuldu[8][8][9] Az

Çirmen Muharebesi veya diğer adıyla İkinci Meriç Muharebesi,[1] 1364 yılında yapılmış olan Sırpsındığı Muharebesi'nde yenilen taraf olan Sırpların Osmanlı Devleti ile, Meriç kıyısındaki Çirmen yakınlarında (günümüzde Ormenio), 26 Eylül 1371 tarihinde yapılan muharebe. Osmanlıların zaferiyle sonuçlanmıştır.

Sırp kral Jovan Uglješa, sultan Murat Anadolu'dayken Edirne yönüne saldırıp Osmanlı Devleti'ni hazırlıksız yakalamak istedi. Sırp ordusunun mevcudu 70.000 kadar asker idi. Karşısına çıkan Osmanlı ordusu sayıca kendisinden çok az 800 kişi kadardı ancak taktiksel yönden bu kuvvet yüksek manevra kabiliyetine ve daha üstün taktiklere sahipti. Sırp ve Makedon birliklerinin ilerlemesine izin veren Osmanlı Kuvvetleri Çirmen mevkiinde geceleyin düşman ordusuna saldırdı. Ne olduğunu anlayamadan hazırlıksız yakalanan paniğe düşen düşman ordusu, hatlara sızan Osmanlı atlılarının, Sırp ve Makedon komutanlarını öldürülmesi ile darmadağın edildi. Savaş, Osmanlı Devleti'nin zaferi ile sonuçlandı. Sırp tarafı binlerce zayiat verdi, ayrıca binlerce Sırp askeri kaçmak isterken Meriç nehrinde boğuldu. Muharebeden sonra Meriç nehrinin rengi ölü Sırp askerlerinin kanlarından kırmızıya dönüştü.[10] Bu zafer ile Osmanlılara Makedonya'nın yolları açıldı. Osmanlılar Drama, Kavala, Serez gibi yerleri Yunanistan'da belli bölgeleride ele geçirdiler.

Makedonya'daki Sırp Prensleri, Bulgar Kralı ve Bizans İmparatoru Osmanlı hakimiyetini tanıdılar. Böylece Osmanlı İmparatoruğu'nun Balkanlar'daki fetihleri kolaylaştı. Osmanlı Devleti'nin balkanlardaki ilerleyişi hız kazanmış oldu.

Bu zaferden sonra Sırbistan Osmanlı Devleti'ne bağlılığını bildirmek zorunda kalmıştır.

Kaynakça

  1. 1 2 Başar, Fahamettin; sf. 1
  2. 1 2 Vladislav Boskovic: King Vukasin and the disastrous Battle of Marica, GRIN Publishing, 2009, ISBN 3640492641, sayfa 11.
  3. The New Encyclopædia Britannica, 1993, ISBN 0852295715, sayfa 855.
  4. Ion Grumeza: Roots of Balkanization: Eastern Europe C. E. 500-1500, University Press of America, 2010, ISBN 0761851348, page 93.
  5. Julius Emil DeVos: Fifteen hundred years of Europe, O'Donnell Press, 1924, sayfa 110.
  6. Otto Kaemmel: Spamer's Illustrierte Weltgeschichte: mit besonderer Berücksichtigung der Kulturgeschichte, O. Spamer, 1902, sayfa 740 (Almanca)
  7. Theodor Veiter: Volkstum zwischen Moldau, Etsch und Donau: Festschrift für Franz Hieronymus Riedl : Dargeboten zum 65. Lebensjahr, W. Braumüller, 1971, ISBN 3700300077, sayfa 294 (Almanca)
  8. 1 2 Gustav Friedrich Hertzberg: Geschichte Griechenlands: Th. Vom lateinischen Kreuzzuge bis zur Vollendung der osmanischen Eroberung (1204-1740), F.A. Perthes, 1877, sayfa 323 (Almanca)
  9. Harold William Vazeille Temperley: History of Serbia, H. Fertig, 1917, page 97.
  10. Harold William Vazeille Temperley: History of Serbia, H. Fertig, 1917, sayfa 97.
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/22/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.