Polski opis

Rodzaj Gry:	Turowa Strategia / RPG
Platforma:	PS2
Kodowanie:	PAL
Rozszerzenie:	ISO
Rok Wydania:	2005
Developper:	Atlus Co.

Opis
Powiedzmy sobie wprost, na PS2 nie ma zbyt wielu dobrych taktycznych RPG'ów. Ba, ogólnie ten rodzaj gierek jest jakoś zaniedbany i kuleje straszliwie, jedynie od czasu do czasu trafi się nam, posiadaczom "czarnuli", jakiś ochłap. Oczywiście istnieje Nippon Ichi i ich znakomita seria humorystycznych tytułów, ale czasami człowiek miałby ochotę poszpilać w coś, hmm, poważniejszego. Na PSX mieliśmy "Vandal Hearts", "Ogre Battle", "Final Fantasy Tactics" oraz wiele innych tytułów, takich jak np. "Hoshigami: Ruining Blue Earth", a tu? Na szczęście pojawiło się coś ciekawego na horyzoncie, zanim jednak o tym - powróćmy do "Hoshigami". Była to dość trudna (przez co właśnie nie zdobyła sobie zbyt wielkiej popularności) gierka firmy Atlus (znanej głównie z serii "Shin Megami Tensei"), której to właśnie nieoficjalnym sequelem (choć niekoniecznie powiązanym fabularnie) jest "Gwiezdny Bóg", czyli "Stella Deus" - opisywany dziś przeze mnie tytuł.

Fabuła
Akcja gry rozgrywa się w świecie zwanym Solum. Świecie, któremu grozi powolna zagłada, gdyż oto od lat straszliwa, nieznana siła zwana miasmą zdaje się pochłaniać całą powierzchnię planety, atakując tereny pełne życia, a zostawiając jedynie suchą pustynię z której nikt jeszcze nie powrócił. Miasma przypomina mgłę, pojawia się nagle i znika zostawiając za sobą jedynie piach.
Ludzie zaczynają tracić nadzieję na to, że uda im się przetrwać, według niektórych miasma została zesłana przez Boga, by pochłonąć tych, którzy kwestionowali istnienie siły wyższej. Według nich całą cywilizację Solum czeka jedynie zniszczenie, po co więc toczyć walkę z wiatrakami? Tak właśnie powstaje religia Aeque, według której należy czekać na "dzień ostateczny", albowiem tylko Ci, którzy naprawdę wierzą w oczyszczenie, które ma przynieść właśnie miasma, nie zostaną pochłonięci piachem, a ich dusze przejdą do Edenu.
Reszta uważa jednak, że takie rozumowanie jest całkowicie błędne i świadczy jedynie o tchórzostwie osób, które nie chcą pogodzić się i walczyć z nadchodząca rzeczywistością.
Niejaki Dignus zbiera sporą grupę osób o podobnym światopoglądzie i dzięki swoim zdolnościom krasomówczym oraz ogromnym ambicjom szybko tworzy wielką armię oraz ogłasza się władcą wciąż istniejących fragmentów planety. Jego pierwszym rozkazem jest wysłanie swoich żołnierzy do skupisk wyznawców Aeque i przekonanie ich by porzucili swoją wiarę i wraz z nim skupili na walce z miasmą. Gdyby nie chcieli wycofać się ze swoich poglądów... No cóż, według Dignusa apatia to śmierć, czemu więc banda śmieci, które marnują jedynie zasoby naturalne Solum ma żyć, skoro i tak wręcz nie mogą doczekać się swojej zagłady? Tak więc oddziały imperatora zaczynają masowo wybijać całe miasta.
Część naukowców przypomina sobie o zaginionej sztuce alchemii i szybko znajduje starożytne zapiski, według których można stworzyć dowolny przedmiot lub efekt, potrzebna jednak jest pewna określona liczba dusz. Dusz, bo oto po świecie Solum podróżują swobodnie duchy.

Na początku gry poznajemy naszego bohatera, Spero - nastoletniego chłopaka i jego o wiele starszego przyjaciela - alchemika Visera. Pewnego dnia oddział Dignusa zjawia się przed Viserem i proponuje mu układ: pomoże on Dignusowi pokonać miasmę, by ten mógł rządzić wiecznie, a w zamian żołnierze pozwolą zarówno mu jak i chłopakowi żyć. Viser nie ma większego wyboru i tak oto rozpoczynają się jego badania nad istotą miasmy. Tymczasem Spero po kilkuletnim treningu trafia do jednej z bardziej "pacyfistycznych" grup żołnierzy i zamiast iść na wojnę, wraz z przyjaciółmi zaczyna polować na dusze potrzebne Viserowi do dalszych badań.
Tak oto rozpoczyna się nasza przygoda. Z czasem poznajemy społeczność szamanów, według których zarówno alchemicy jak i kapłani Aeque mylą się i tak naprawdę istnieje szansa na uratowanie świata. Ich poglądy są jednak zupełnie inne, gdyż według nich chwytanie i likwidacja dusz powoduje jedynie rozrost miasmy, a prawdziwym rozwiązaniem problemu jest otworzenie gwiezdnych wrót i przywołanie na planetę większej ilości duchów, których to eliminowanie po odkryciu sztuki alchemii spowodowało utworzenie zabójczej mgły.
Spero zaczyna się zastanawiać: "czy to co robię jest właściwe?", "czy naprawdę możemy uratować świat mordując te istoty dla naszych eksperymentów?". Komu zaufać? Swojemu przyjacielowi, Viserowi? Kościołowi, czy też może szamanom, którzy to wydają się być szaleńcami pozbawionymi zdrowego rozsądku? I tu właśnie wkraczamy my, gracze. Nasze decyzje i czyny wpłyną na dalszy los świata, a to czy przetrwa zależy tylko od nas.

Grafika
Standard jeśli chodzi o ten typ gier, trójwymiarowa plansza i obiekty + sprite'y, ale... No właśnie. Sylwetki bohaterów przedstawione zostały za pomocą częściowego efektu cell-shading, co na dwuwymiarowych obiektach wygląda bardzo ładnie. Portrety postaci zdają się być połączeniem kreski japońskiej i europejskiej, daje to naprawdę fajny efekt. Filmiki przerywnikowe to znowu cell-shading, tym razem jednak na trójwymiarowych, mocno mangowych modelach postaci. Ogólnie moje wrażenia są bardzo pozytywne, szata graficzna gry nie męczy oka, a dzięki swojej świeżości przyciąga do konsoli na dłużej.

Dźwięk
Melodii nie ma zbyt wiele, podczas walk zdają się powtarzać te same lub też bardzo podobne do siebie utwory. Co oczywiście nie oznacza, że są złe, ba, powiem więcej - są dobre. Gorzej wypada voice-acting. Moim zdaniem głos został podłożony rewelacyjnie, a każdą postacią zajął się profesjonalista. No, powiedzmy, że pseudo profesjonalista. Kwestie czytane nie wypadają koszmarnie, głosy aktorów pasują do postaci w grze, ale... Są wypowiadane kompletnie bez emocji. Szkoda, bo to dość istotna sprawa, ale jak już wcześniej zauważyłem - tragicznie nie jest.

Opis gry
Cała fabuła podzielona jest na chaptery, które uaktywniamy udając się do określonego miasta w odpowiednim czasie. Z miejsca do miejsca przechodzimy za pomocą mapy na której zaznaczone są różne lokacje, których z czasem przybywa coraz więcej. Jak w większości tactical RPG, nie ma "łażenia", a sama podróż między lokacjami to po prostu wybranie odpowiedniego punktu na mapie.
Na każdym postoju (czyli po wykonaniu misji w każdym następnym mieście lub cofnięciu się do poprzedniego, już odkrytego przez nas) mamy dostęp do panelu opcji. Z niego możemy zapisać grę, sprawdzić stan naszej drużyny oraz odwiedzić placówki w danym mieście. Należą do nich: sklepy, tawerny oraz podziemia. W sklepie kupimy nowy ekwipunek oraz przedmioty leczące. W tawernie możemy przyjąć jedną z obecnie dostępnych misji i zarobić trochę grosza. Często misje dają nam w pewnym momencie możliwość zwerbowania najemników, czyli postaci pobocznych, które pomogą nam w naszej wędrówce. Możemy też eksperymentować z alchemią, a to dzięki możliwości łączenia przedmiotów. Różne kombinacje tworzą inny efekt, możemy utworzyć np. zbroję lub zwój z nowym skillem do wyuczenia dla naszych wojów. Na szczęście nie musimy kombinować metodą prób i błedów, w menu możemy podejrzeć co możemy otrzymać łącząc dwa wybrane przez nas przedmioty. Podziemia to miejsce do levelowania, potrzebne gdy któryś z bossów okaże się dla nas zbyt trudny. Są ustalone limity poziomu podziemi do którego możemy zejść, w zależności od tego w jakim chapterze się znajdujemy. Bardzo dobre rozwiązanie, nie zepsujemy sobie gry przesadzając z treningiem, a tym samym znacznie obniżając poziom trudności zadań.

W grze istnieje system klas postaci, podobny do tego z "Final Fantasy Tactics", ale z dwoma zasadniczymi różnicami. Po pierwsze wojownik nie może nagle stać się łucznikiem i na odwrót. Może awansować np. na rycerza, ale nie zmieni całkiem swojego stylu walki. Niektórym nie podoba się to rozwiązanie, ale IMHO jest dość dobre. Przez to musimy bardziej przyłożyć się do procesu ulepszania naszych sojuszników i poświęcić trochę czasu na uzyskanie porządanego efektu.
Następną różnicą miedzy systemem rozwoju postaci z "Stella Deus", a tym z "Final Fantasy Tactics" jest konieczność posiadania specyficznego przedmiotu do zmiany job class. Tak więc nie będziemy modyfikować naszej postaci przed każdą walką, a naszym celem stanie się raczej stworzenie odpowiednio wyważonej drużyny, która przeprowadzi nas przez większość walk.
Podczas samej walki zastosowano system tzw. punktów akcji. Każda czynność jak ruch, atak, użycie przedmiotu itp. zabiera nam punkty z puli 100 punktów, które to odnawiają się co turę. Tak więc odpada stary schemat "podejdź i walnij", gdzie jedynym ograniczeniem jeśli chodzi o nasze akcje była liczba pól przez które mógł aktualnie przejść bohater. Musimy myśleć przed każdą decyzją, czy aby na pewno nie doprowadzi ona do żadnych przykrych niespodzianek.

Ważną rolę przy przemieszczaniu się odgrywają poziomy platform, niektórych żołnierzy trzeba będzie np. nauczyć skakać, gdyż początkowo nie będą sobie mogli poradzić z przekroczeniem drobnego wzniesienia. Po zakończeniu operacji daną jednostką możemy wydać zaoszczędzone przez nas punkty akcji w ten sposób, aby w następnej turze mieć na przykład pierwszeństwo przed wrogiem lub też opóźnić swój ruch, by przetrzymać obcą jednostkę.
Wykonanie misji daje postaciom punkty umiejętności, których ilość zależy od aktywności na polu bitwy, tak więc nawet żywa tarcza, czyli typ sojusznika, którego wysyłamy jedynie po to by bronił danej pozycji, dostaje pewną ilość skill points, ale będzie ona z pewnością mniejsza, niż u jednostki, która rzuciła się na wroga w dzikim szale.
Tak więc jak widzicie gra jest naprawdę miodna i polecam ją każdemu, a zwłaszcza fanom zarówno strategii jak i RPG'ów. "Stella Deus" nie jest może uwielbianym przez tak wielu graczy "Fajnalem", ale na pewno firmie Atlus udało się stworzyć pozycję, której przez długi czas nic nie pobije. Tak więc, pomimo drobnych wad, gra dostaje ode mnie mocną piątkę.
Jest świetna. :]

Zalety
System bitew, interesująca (choć odrobinę liniowa) fabuła, ciekawa grafika, dobra ścieżka dźwiękowa...

Wady
...którą niestety lekko psuje nie do końca udany (choć było blisko, ale na Boga, więcej życia!) voice-acting. Nie każdemu może odpowiadać spory poziom trudności.

Źródło: www.rpg.bajtnet.pl

---

Hasło do archiwum: visita_www.ps2rip.net

 English description

Category:	Turn Based Strategy / RPG
Platform:	PS2
Coding:	PAL
File Type:	ISO
Release Date:	2005
Developper:	Atlus Co.

Description
Japanese turn-based strategy games have enjoyed their own niche on the PlayStation 2, the more notable representatives being Nippon Ichi's colorful and entertaining games. Stella Deus: The Gate of Eternity is not so brightly wrapped, but the game brings with it some unique gameplay elements and a great, ethereal visual style. This is a game that aims to appeal directly to the existing console strategy audience, and there's enough that sets Stella Deus apart to make it worth a look to those fans.

All those strategic battles need a conflict to revolve around, and the major source of stress in Stella Deus is that the world is dying. The lands of Solum are surrounded by a deadly fog known as the miasma, which is steadily advancing into the remaining populated areas, threatening humanity with extinction within a matter of years. The prevailing religious sect known as the Aeque preaches that God intends this slow destruction, and so his disciples should peacefully await their inevitable end. This doctrine of apathy makes Solum a pretty depressing place, but they've got more problems--a man named Overlord Dignus has decided to make the final years a bit more exciting by dominating the world with his military might. A young man named Spero and his friends end up straddling a conflict between the empire to which they belong and an underground rebellion that seeks to dispel the miasma with a structure called the Gate of Eternity. The race is on to see where salvation truly lies: through the Aeque's passive teachings, through the technological advances of alchemy, or through communion with the mysterious spirits that inhabit Solum and are tied to the Gate. The premise and the storytelling both do a good job of keeping matters interesting as you go along, even if saving the world might be a bit blasé nowadays.

Joining Spero and his companions in battle presents what is a familiar sight to fans of the genre, an isometric view with a grid-based map that lets your forces jostle for position and lay waste to your foes. All your options are governed by something called action points, or AP, which determine when the units on the field can act. Everything you do will cost AP, from moving, to attacking, to using special abilities and spells, to using items. This means that battles in Stella Deus aren't a matter of looking at a map, running to the very edge of your movement area, and unleashing your most powerful spell; you'll have to check your AP costs and be mindful of when you need to conserve them. It takes a bit of time to get used to this system (particularly for spells and special abilities, which require both AP to use and magic points to cast). Your AP refreshes to 100 each turn, and those with the most AP have the most initiative, which lets you do interesting things, like juggle your initiative with conservative moves to have a healer always ready to heal, or lure your enemies into long trips to expend their AP, letting you nail them. And so long as your party is of the appropriate level, nailing foes is generally easy enough with the wide array of skills you'll have at your disposal.

Your characters gain experience as well as skill points from defeating enemies, and the skill points can be used to purchase abilities. You can learn new special attacks, passive abilities (like a 10 percent boost to attack power or immunity to poison), and effect zone (EZ) powers that let you affect units in your immediate vicinity. EZ powers can be helpful to your allies (like giving a boost to evade or accuracy, or regenerating some health every turn), or they can be offensive (giving baddies bad status effects). EZ skills are nice, though everyone has a differently arranged effect zone, so sometimes you'll find yourself unable to take advantage of them efficiently. Skills vary by character class, and there are a number of these in the game--from fighters and swordsmen and samurai, to archers and clerics and alchemists, and more. You can "rank up" people with a special item to upgrade their class, and this gives them more skill slots to work with and new skills to learn. This is different from character class promotions in other games like Fire Emblem or Shining Force; your level doesn't reset, and the individual isn't altered in any way beyond getting additional abilities, so you can go ahead and rank them up as soon as they're ready.

There's some room for customization with skills, as you can get them from some items as well and have whomever you like spend the skill points to learn them, but for the large part you'll be using a character's innately learned set of abilities. Beyond some obvious tactical advantages (strong melee versus ranged magic and archers), the character abilities are fairly homogeneous, with all melee classes and ranged classes having equivalently strong skills. These are still fun to play around with, though, as are the team combo attacks you can trigger under the right conditions for massive damage. And you'll need those for the game's mighty boss characters, which almost invariably provide a nice stiff challenge. Possibly too stiff, if your characters are a little low in level--Stella Deus continues the long tradition of console strategies by being all about your party's level status. If you're too low, you'll need to catch up, but the game provides a relatively easy way to do this with the Catacomb of Trials.

You can hit the catacomb through a menu at any given point on the overworld (there are no random battles, thankfully). Each level of the dungeon corresponds to the strength of the enemies you find there, so floor two has level-two monsters, floor 10 has level-10 monsters, and so on. You have to clear a floor once to get to the next one, but once you've cleared a floor, you can go back to it at any given time. The catacomb serves as a sort of required "side dungeon." You can fully explore its depths at any time to satisfy any desire you may have to level your party to ludicrous strength, but even if you're not interested in that type of thing, chances are you'll still have to visit the place regularly to keep your group in tip-top condition. Time spent leveling almost always feels like a simple grind, and that's pretty true of this system as well. At least the chapters are relatively well arranged so that you'll usually be able to keep your main force fighting fit while having to hit the dungeon only once every so often to give yourself a boost or to prepare for a particularly tough fight. If you must level, this is one of the more accessible ways to arrange it, plus clearing a given floor will net you cash to spend on new equipment.

When you bring up the town menu while traveling, along with the option to enter the catacombs you'll have the option to visit the shop or the guild. The game's shop is streamlined to the point that gathering any weapons or items you need is a breeze--you can apply your new equipment directly to your party and then just purchase it all in one fell swoop, no fuss. The guild area lets you do two things: take quests and fuse items. Quests take many forms. Some of them let you purchase information, some of them have you go to a certain spot on the map to perform a specific task, and some of them will trigger battles for you in various locations. They're all pretty straightforward, but many are worth doing, for easy money as well as the possibility for recruiting new generic party members to fill out your ranks. Item fusion does just what it implies, letting you fuse two of your items and earn a new result. You can fuse just about every item in the game, and some items can be acquired only through fusion, so it's both fun to play with as well as genuinely useful. If you're the sort of player who loves maxing out your characters in every possible way, fusion is right up your alley, and both fusion and the catacombs give the already meaty story battles and progression a nice counterpart.

And the journey is made very easy on the eyes by some great artwork in the game. The character designs eschew both extremely cartoony and extremely "beautiful" character looks for a style that's soft but rich with detail. Fully armored warriors conjure images of tribal idols or old-fashioned robots, with full-face helmets and their sculpted metal features. Each generic class as well as each of the main characters is very distinct in appearance, both in the static art and the sprites, which animate smoothly and are well made. The various effects for special abilities, team attacks, and even normal melee also look really good and pack a nice visual punch. The animated cutscenes have a cool sketched form to them, and the color palette used is muted and misty, like the world in which the game takes place. The game's music has a similar take, light and airy in the overworld and energetic if subtle during battle, providing a steady undercurrent without drawing too much notice. There's a good amount of spoken dialogue, too, which at its worst is simply bland but otherwise moves the narrative along nicely.

Great artwork and solid gameplay make Stella Deus worth the look.
Stella Deus doesn't set out to redefine its genre, but instead simply provides a good game of its type. Its battle system is slightly different but still easy to pick up and learn, and the skill and fusion systems allow for some character customization on already solid templates. The time you have to spend advancing in levels is something you have to be prepared for, but it's handled well for what it is and is balanced fairly well in the game as a whole. Console strategy fans should have a good time with this one.

Source: www.gamespot.com

---

Password: visita_www.ps2rip.net