| Akira Kurosawa - Shizukanaru ketto (The Quiet Duel / A Silent Duel) (Pojedynek w ciszy) (1949) [Kino azjatyckie] | |
|---|---|
 Dodano: Język: |
Z trzydziestu nakręconych przez Kurosawę filmów, ponad połowę można śmiało zaliczyć do arcydzieł światowego kina, a znajomością przynajmniej części z nich powinien szczycić sie każdy prawdziwy kinoman. Pozostałe obrazy - to już zupełnie inna sprawa... nie odstają od tych najważniejszych na tyle, by nie warto było o nich wspominać, ale nie są tez na tyle przystępne, by być dzisiaj czymś więcej niż gratką dla najbardziej zagorzałych fanów talentu Kurosawy (do których niżej podpisany także sie zalicza). Pierwsze kadry 'Pojedynku w ciszy' przywodzą na myśl dwa wielkie dzieła wczesnej twórczości Kurosawy - 'Pijanego anioła' i 'Zbłąkanego psa', a czołówka jak żywo przypomina te z 'Rashomona'. Ale już kolejne sceny nie pozostawiają wątpliwości, ze mamy do czynienia z obrazem znacznie słabszym, przede wszystkim przez zauważalny brak zdecydowania reżysera, o czym film ma opowiadać, przez co fabula momentami strasznie sie rwie, a zakończenie zaskakuje. In minus, niestety - naprawdę w tym przypadku nie miałbym nic przeciwko solidnemu, łzawemu happy endowi. Jest tu kilka scen wartych uwagi, nie są one jednak kluczowe dla rozwoju akcji, wiec ich sila nie wpływa znacznie na całość obrazu. Fabułę popychają do przodu czasem zbyt przesadnie wzniosłe i rozpaczliwe monologi, wypełniające zresztą znaczna część roli Toshiro Mifune. Przykro mi to przyznać, ale ostatnia z jego kreacji u Kurosawy, którą miałem okazje obejrzeć, okazała się także najsłabszą. Podczas gdy grany przez niego doktor toczy z samym sobą pojedynek, grająca pielęgniarkę Noriko Sengoku z miejsca zdobywa sympatię i współczucie widza, kradnąc Mifune cały film. Trudno jednoznacznie określić czy jest to wina aktora (który niejeden raz w pojedynkę 'ratował' obraz) czy scenariusza, faktem jest, ze powstało dzieło niezwykle odważne, poruszające kwestie aktualne mimo upływu kilkudziesięciu lat (wystarczy zamienić syfilis na AIDS i mamy gotowy remake), zdecydowanie niedoskonały, ale wart uwagi. Z tym, ze jak wcześniej wspomniałem raczej dla fanów i znawców czegoś więcej niż tylko 'samurajskiej' części filmografii Kurosawy. |
Polski opis
English description