Polski opis

Gatunek :	Indie Rock, Rock
Rok Wydania :	2008
Jakość :	WavPack
Okładki :	Tak
Ripper :	ecl0139

Opis:
To zawsze są identyczne momenty. Z drżeniem ręki wkładam płytę w napęd, serce łomocze z niewiarygodną częstotliwością, oblewa mnie zimny pot...

Po wydaniu płyty genialnej, porywającej, zmieniającej historię muzyki, niektóre z zespołów wyraźnie obniżają loty i odrywają kupony po spektakularnym sukcesie. Przypomnijmy sobie choćby Arctic Monkeys- młodzi muzycy nie potrafili udźwignąć ciężaru sukcesu, i wydali taką sobie, nie złą, nie dobrą płytę, od której nijakością na kilometr czuć było. Bałem się, że ta historia powtórzy się w przypadku Kings of Leon. Kilka lat temu zaserwowali nam dawkę bezkompromisowego rock'n'rolla, przy którym nóżki same się rwą do niezdarnego tańca, a w uszach przez długi czas pozostaje przyjemne brzęczenie, powstałe przez niedopasowanie głośności do wytrzymałości uszu osoby słuchającej. Niby mogli sobie powiedzieć: „Chłopaki, weźmy akord stąd, połączmy to z refrenem stamtąd, potem odrobinę zmodyfikujmy, będzie prościej”. Ale ten zespół nie lubi prostych rozwiązań.

Mamy zatem rozwój na całej linii. To, że grupa chciała wyskoczyć poza krąg swoich dotychczasowych muzycznych zainteresowań słychać już od początku. „Closer”- mroczny klimat (akurat pasujący na jesienną aurę), ciekawe gitary, troszkę smętny wokal Caleba- hmm, tego jeszcze chyba nie było?

Słychać też wpływy muzycznych mód na twórczość zespołu. Często obiera on drogę w kierunku brytyjskiego stylu grania- najwyraźniej widać to w będącym swego rodzaju pomostem między dotychczasowymi dokonaniami a przebojowym indie singlowym „Sex On Fire”. Podobnie jest w przypadku „Notion”, gdzie świetna podstawa basowa i znakomita linia wokalna daje zapadający w pamięć efekt. Dobra melodia i niebanalny wokal pojawia się również w niemniej przyjaznym dla ucha „Use Somebody”. Najlepsze na płycie jest chyba „Be Somebody”, napędzane przez energiczną seksję rytmiczną, z kontrastującym z resztą kompozycji refrenem i niespokojną końcówką.

Jest jednak przede wszystkim spokojniej- świadczą o tym przede wszystkim utwory w stylu „Revelry”, czy zamykające płytę „Cold Desert”. Jednak nie jest to lekkie artystyczne przynudzanie w stylu Coldplay. Nie są to też rzewne balladki. Kings of Leon dryfują w stronę luźnych skojarzeń z nową „zimną falą”. Skojarzenia jednak są bardzo luźne, a zespół w tym, co robi, pozostaje nadal sobą.

Fajerwerków może nie ma, ale Królowie dali nam solidny argument za tym, żeby pozostawić ich na tronie. Nie ma mowy o abdykacji, a już na pewno o zamachu stanu.

Marcel Wandas



Źródło: http://www.mojeopinie.pl/kings_of_leon_only_by_the_night,3,1221774985

 English description

Genre :	Indie Rock, Rock
Year :	2008
Quality :	WavPack
Covers :	Yes
Ripper :	ecl0139

Description:
Despite a wave of criticism asserting that Kings of Leon's fourth full-length is "too commercial," Only by the Night may be the closest thing to a pitch-perfect album to drop in 2008. Granted, Tennessee's band of brothers (and one first cousin) takes a turn for the heavily polished here, but what the album lacks in rough-edged raunch, it more than makes up for in earnestness and--yes--stunning beauty. From the opening notes of "Closer" to the listing balladry of "Cold Desert," Only by the Night hardly misses a beat. Highlights abound, particularly in the trading off of melodic lines between instruments, and in this regard, bassist Jared Followill is the album's quiet MVP. Above these gorgeous instrumentals, singer Caleb emotes with a dramatic grit that never loses its command. A model of melodic rock composition, arranged and produced with a warm, inviting veneer, and performed with aching sincerity, these 11 tracks coalesce into a sanguine whole that eclipses the band's much-discussed rock posturing and yields more with every play. A good band's great album, Only by the Night (finally) establishes Kings of Leon as a rock act that worthy of seriously sustained attention. --Jason Kirk

Source: www.amazon.com