Yalınyazı, Zile
Yalınyazı, Tokat'ın Zile ilçesinin güneybatısında yer alan bir beldedir. Zile'nin 25 km güneybatısında bulunan Yalınyazı, il merkezine 90 km mesafededir.
Tarihi
Yalınyazı'nın eski adı, 15. yüzyıl Osmanlı Devleti tahrir defterlerinde Meşhedabad olarak geçmektedir. Meşhedabad, zamanla halk dilinde Maşat olmuş ve benimsenmiştir. Köyün ilk sakinleri, 14. yüzyılda bu bölgeye Horasan'dan gelen Meşhet Türkleridir. Meşhet Türkleri, buraya geldiklerinde obalar halinde yarı göçebe bir yaşam sürmekteydi. Ancak zamanla yerleşik hayata geçmişler ve hayvancılığın yanı sıra çiftçilikle de uğraşmışlardır. Faruk Sümer ve Yusuf Halacağolu'nun tahrir defterlerinde yaptıkları araştırmalarda, 15. yüzyılda Meşhedabad ve çevresinde Kınıklardan 17 hanenin ve Salurlardan 37 hanenin yaşadığı belirtilmektedir. 15. ve 16. yüzyıllarda Zile kazasına bağlı olan Meşhedabad nahiyesine 16 köy, 20 mezra ve 1 nefs bağlı bulunmaktaydı.[1][2]
Ayrıca Yalınyazı yakınlarında MÖ 3000 yıllarından kalma bir de höyük bulunmaktadır. Köy halkı tarafından buraya Höyüktepe denilir. Arkeologlar tarafından Maşat Höyük adını alan Höyüktepe, Tunç devri, Hititler ve Frigler dönemine ait izleri taşımaktadır. 1940'larda yapılan kazılarla Maşat Höyük'te bulunan eserler Hitit tarihine ışık tutmuştur.
Eğitim
Yalınyazı'da ilkokul ve ortaokul bulunmaktadır. Çevre köylerden kasabaya taşımalı eğitim yapılmaktadır.
Ulaşım
İlçe merkezine 25 km uzaklıkta bulunan Yalınyazı'nın ulaşım sorunu yoktur. Zile-Yalınyazı arası ulaşım özel minibüsler ile sağlanmaktadır.
Kültür
Yalınyazı, Alevi-Türk kültürünün temel özelliklerini taşımaktadır.
Coğrafya
Tokat il merkezine 90 km, Zile ilçesine 25 km uzaklıktadır. Yalınyazı yer yüzü şekiller bakımında sadelik arz eder. Ancak güneyinde, doğu ve batı doğrultusunda uzanan yaklaşık 2000 metre yüksekliğinde Deveci Dağları yer almaktadır.
Nüfus
2011 yılında yapılan adrese dayalı nüfus kayıt sistemine göre nüfusu 1444'dür. Yalınyazı köyü, İstanbul ve Ankara gibi büyük şehirlere göç vermiştir.
Kaynakça
- ↑ 387 NUMARALI MUHÂSEBE-İ VİLÂYET-İ KARAMAN VE RÛM DEFTERİ (937/1530), Devlet Arşivleri
- ↑ Prof Dr Faruk Sümer, (1999), Oğuzlar (Türkmenler), 5. Baskı, 1999 yılı, sayfa 419, 426; Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayını