Rüşvet
| Ceza hukuku |
|---|
 |
| Genel kavramlar |
| Uluslararası suçlar |
| Kişilere karşı suçlar |
|
Hayata Karşı Suçlar:
Vücut Dokunulmazlığına Karşı Suçlar:
İşkence ve Eziyet: Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlar: Hürriyete Karşı Suçlar: Şerefe Karşı Suçlar: Malvarlığına Karşı Suçlar:
|
| Topluma karşı suçlar |
|
Kamu Güvenine Karşı Suçlar:
Genel Ahlaka Karşı Suçlar: Ekonomi, Sanayi ve Ticarete İlişkin Suçlar: |
| Millete ve devlete karşı suçlar |
|
Kamu İdaresinin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar: Adliyeye Karşı Suçlar:
Devletin Egemenlik Alametlerine ve Organlarının Saygınlığına Karşı Suçlar: Devletin Güvenliğine Karşı Suçlar:
Anayasal Düzene ve Bu Düzenin İşleyişine Karşı Suçlar:
Milli Savunmaya Karşı Suçlar:
Diğer: |
Rüşvet, resmî işlerde kayırma karşılığında bir bedel alma ya da verme. Bir suç oluşturan rüşvetin başlıca öğeleri ilgili kişinin görevini kötüye kullanması, yolsuzluk amacıyla hareket etmesi ve belirli bir çıkar sağlamasıdır.
Türk ceza hukukunda rüşvet
Türk Ceza Kanunu rüşvet alma ve rüşvet vermeyi suç sayar. Rüşvet alma suçu ancak bir memur tarafından işlenebilir. Ceza uygulamasına göre, memur sayılan birinin yapmak zorunda olduğu bir işi yerine getirmek için maddi çıkar sağlaması "rüşvet" sayıldığı gibi, yasal olarak yapmaması gereken bir işi maddi bir çıkar karşılığı yapması da rüşvet suçu sayılır. Rüşvet suçunun oluşması için memurun görev alanına giren bir işin bulunması gerekir. Bu suç zorunlu olarak iki kişi tarafından gerçekleştirilebilir. Bunlardan biri rüşvet alan, öteki de rüşvet verendir. Ancak bunlar suçun ortak faili değildirler. Her birinin eylemi bağımsız bir suç oluşturur. Suçun oluşması için rüşvet alanla verenin anlaşması, iki kişinin iradesinin birleşmesi gerekir. Bu tür bir irade birliği olmadan suç oluşmaz.