Kepirtepe Anadolu Lisesi

Vikipedi'nin kalite standartlarına ulaşabilmesi için, bu maddenin veya bir bölümünün temizlenmesi gerekmektedir. Görüşlerinizi lütfen tartışma sayfasında belirtiniz.

Kepirtepe Anadolu Lisesi 1940 yılından beri öğretim yapan, Türkiye'nin en eski ve seçkin liselerinden biridir.

Kırklareli'nin Lüleburgaz ilçe merkezinin 3 km. güneyinde İstanbul asfaltı üzerine kurulmuş olan bir okuldur.Milli Eğitim Bakanlığı'nın yaptığı Seviye Belirleme Sınavı (SBS) sonucunda tercih yapıp bu liseyi kazanan kız ve erkek öğrenciler bu liseye gitmeye hak kazanırlar.

Kepirtepe Anadolu Lisesinde halen 500 dolaylarında lise öğrencisi okumaktadır. öğrencilerin 250'ye yakın bölümü yatılıdır.Erkek yatılı bölümü vardır. Öğretim kadrosu bir müdür, bir müdür başyardımcısı, 2 müdür yardımcısı ve 35 öğretmenden oluşmaktadır.Sadece öğretmen yetiştirmez.

Tarihçe

14 Ekim 1938 de Edirne Karaağaç İstasyonunda "Köy Öğretmen okulu ve Eğitmen Kursu" adı ile başlayan ve "Kepirtepe Anadolu Öğretmen Lisesi" olarak noktalanan yarım asırlık Eğitim Kuruluşu" 1937 yılında Edirne Karaağaç istasyonunda asker kışlası olarak kullanılan binada "Eğitmen Kursu" açılmıştı. Bu kursun amacı askerliğini çavuş olarak yapmış gençleri bir kurstan geçirerek köy çocuklarının eğitiminde çalıştırmaktı. Eğitim tarihimizde köy çocuklarının üçüncü sınıfa kadar okutulmasında büyük hizmeti geçen bu kuruluşları ve isimsiz kahramanlarını burada saygı ile anmadan geçmek mümkün değildir. Bir yıllık denemeden sonra aynı binada ilkokul mezunu köy çocuklarını öğretmen olarak yetiştirmek üzere "Köy Öğretmen Okulu" açıldı, Köy Öğretmen Okullarının hazırlık sınıflarına da üç yıllık eğitmenli okul mezunları alınır ve ilkokulu öğretmen okulunda tamamlamaları sağlanırdı.

Bir yıl burada kalan okul 1939 yılında tüm eşyaları ile Alpullu'ya taşındı. Bugün Lise olarak hizmet veren binada bir süre kaldı. Aynı yıl yazında da Lüleburgaz Emrullahefendi ilkokuluna taşındı. Okul için yer aranıyordu. Nihayet İstanbul asfaltı kenarında Lüleburgaz'a beş kilometre mesafede o zaman çorak bir toprak olan yer seçildi. Öğretmen, Öğrenci ve Ustalar çorak toprağa ilk kazmayı vurarak kendi binalarını yapmaya koyuldular.^[1] Ana binanın ilk katı yapıldıktan sonra buraya taşınıldı, idare binaları çadırlara, derslikler birinci kata, yatakhaneler bodrum katına yerleştirildi ve bu haliyle ikinci grup 182 kişilik öğrencilerini aldı. Binaların yapımına öğrenci eliyle devam edildi aydınlatma lüks lambalarıyla sağlanıyordu. Su ihtiyacı Lüleburgaz'dan varillerle taşınarak depoya aktarılarak kullanılıyordu. Kepirin çamuru bastığında ayakkabının topuğunu alırdı. Yere, paralel döşenmiş iki ağacın üstüne aralıklarla döşenmiş tahtalardan Tren hattı gibi yollar yapılır, yemekhane yatakhane ve dersliklere bu yollar üzerinden gidilirdi.

17 Nisan 1940 da 3803 sayılı kanunla Köy Enstitüleri kurulduğunda okulun adı "KEPİRTEPE KÖY ENSTİTÜSÜ " oldu.

1941 yılı ilkbaharında ikinci Dünya Harbi nedeniyle okul Ankara Hasanoğlan köyüne taşındı.^[2] "Orada bir bölümümüz köy camiinde bir bölümümüz de okul binasında kalmaya başladı. Bütün eşyalarımız Hasanoğlan a gitmişti. Diğer Enstitülerden de gelen gruplarla Hasanoğlan Köy Enstitüsü'nün temeli atıldı, binaları yapıldı. Aralık ayında Kepirtepe'ye dönüldü.^[3] "Birer ay izinle köylerimize gittik. Köylerde hepimize gelirken birer yorgan getirmemizi isteyen mektuplar geldi Yorganları yüklenerek okula döndük; yatak yok, karyola yok, dikilerek hazırlanmış yatak ve yastık kılıflarının içine kuru ot doldurarak yatak ve yastıklarımızı hazırladık. Yer yetersizliği nedeniyle üç katlı ranzalarda yatmaya başladık. Kepiri yeniden ikinci defa kurma heyecanı başladı, bu arada artezyen açılmış Kepir suya kavuşmuştu."

O günlerin heyecanını 1943-1944 mezunlarının 25. mezuniyet toplantısında Haydar Sonçağ şöyle anlatıyordu:

"1943 yılında büyük bir yatakhane binasına başlamıştık. Bizim için büyük bir bina. Kış bastığı zaman çatısı çatılmış fakat kiremidi döşenmemişti. Bayrama da bir iki gün vardı. Hepimiz bayram için köylerimize gitmek istiyorduk. Bir gün Müdürümüz bizleri topladı. Bu binanın kiremidini örmemiz gerektiğini söyledi. Hava soğuk. Dışarda çalışmak mümkün değil, Yeni öğrenciler gelmiş yatacak yer yok. Nasıl olur bu iş? Dışarısı donduruyor. Olur işte, Oldu da. Kazanlar kuruldu. Sular kaynatıldı. Çay bardakları hazırlandı. Boş gelirken ellerimize sıcak su dolu bardaklar verilecek, kiremit almaya gelinceye kadar eller ısınacak. Bina üstünde kiremit dizenlere de güğümlerle sıcak su taşınacak, eli üşüyen sıcak su bardağı ile ellerini ısıtacak yine işe devam edecek... öğleye kadar bu iş bitmezse bayram izini yok. iş biterse öğleden sonra herkes izinli. Bitirdik binanın kiremit işini, öğleden sonra izine gittik. Böyle çalışırdık biz. Uzun bir öykümüz vardır bizim. Yazmakla anlatmak çok zor. Böyle meydana getirdik Kepir'i biz. Bunu bizim gibi anlayanların sayısı azdır. Yurt yapmanın, kalkınmanın, tekniğin, emeğin ne olduğunu böyle öğrendik biz şimdi beyaz badanalı, kırmızı kiremitli, yemyeşil ağaçlar arasında şipşirin bir köyü andıran Kepirtepe böyle meydana geldi.

Ey Kepir. Yeşil Kepir. Dertli kepir. Sevinçli Kepir Uygarlık ışığının merkezi Kepir. Bize verdiğin feyz, bize verdiğin bilgi sayesinde, yurt yüzeyine yayılmış çiçekleriniziz biz. Senin yanık toprağını, yemyeşil ağaçlarını, insana heyecan veren, can katan havanı 25 yılda unutmadık, ölünceye kadar da unutmayacağız. Bizleri ana gibi kucakladın, bağrında besledin, acılarımıza ortak oldun, seni daima ziyaret edeceğiz. Bizlerin kabesi olacaksın.

Bu günlerimizi sizlere borçluyuz. Sizleri unutmuyoruz. Unutmayacağız da. Eserlerinizle ne kadar övünseniz azdır Öğrencileriniz tümünün yüzleri ak, alınları açık. Sizlere binlerce şükran borçluyuz."

1954 yılında 6234 sayılı kanunla köy enstitüleriyle öğretmen okulları "İlk öğretmen Okulları" adı altında birleştirildi ve öğretim süresi 6 yıl oldu.

14 Haziran 1973 tarih ve 1739 sayılı Milli Eğitim temel kanunu ile her derecedeki öğretmenlerin yüksek öğretim görmesi esas kabul edilmiş olduğunda 1974-1975 yılından itibaren bütün ilköğretim okulları gibi Kepirtepe İlköğretim okulu da Öğretmen Lisesi haline dönüştü.

1977-1978 Öğretim yılında okul bünyesinde sınıf öğretmeni yetiştiren iki yıl süreli Kepirtepe Eğitim Enstitüsü açıldı. 1978-1979 da bir bölümü hızlandırılmış eğitim gören öğrencilerini İlkokul öğretmeni olarak mezun etti. Eğitim Enstitüsü 1979 yılında kapatılarak okul Öğretmen Lisesi olarak öğrenimini sürdürdü,

13 Ocak 1990 tarihinde Milli Eğitim Bakanlığı olurlarıyla Anadolu öğretmen Lisesine dönüştürüldü. 1990-1991 öğretim yılından itibaren Öğretmen Lisesi bölümü kademeli olarak kapatıldı ve okul Anadolu Öğretmen lisesi olarak hizmet vermeye devam etri.2014 yılında ise okul Kepirtepe Anadolu Öğretmen Lisesi'nden Kepirtepe Anadolu Lisesi'ne dönüştürüldü.

Okulun tarihini ayrıntılı bir biçimde konu alan bir belgesel de mevcuttur. "Bir Hayat Öyküsü, Emeğin Türküsü: K E P İ R T E P E" isimli belgesele internet üzerinden dört bölüm halinde ulaşılmaktadır:ütfen dikkat! Sayfayı kaydet butonuna basarak, katkılarınızı Creative Commons Atıf/Benzer-Paylaşım ve/veya GÖBL altında lisanslamayı kabul ediyorsunuz. Yapılan bütün katkılar GNU Özgür Belgeleme Lisansı ve Creative Commons Atıf/Benzer-Paylaşım Lisansı kapsamındadır (ayrıntılar için Vikipedi:Telif hakları'na bakınız). Sadece kamu malı lisanslı kaynaklardan kopyalama yapabilirsiniz. Bu lisansa çok ender rastlanır. Bu sayfa 1 gizli kategoriye mensuptur:

• 2. Bölüm
• 3. Bölüm
• 4. Bölüm

1. ↑ http://ibrahimtunali.net/goc2
2. ↑ http://ibrahimtunali.net/kesingoc
3. ↑ http://ibrahimtunali.net/qey-gaziler-yol-goeruendueq-kendi-yuvamz-saydmz-kepirtepeye

Dış Bağlantılar

Bir Köy Enstitülü http://ibrahimtunali.net/

Mezun kuruluşları

• Kepirtepeliler Eğitim Vakfı
• Üniversiteli Kepirtepe Gönüllüleri Platformu