Joseph Freiherr von Eichendorff

Joseph Karl Benedikt von Eichendorff (d. 10 Mart 1788 Ratibor; ö. 26 Kasım 1857 Neisse) Alman yazar. (Lubowiz,Raciborz yakınlarında, Yukarı Silezya, 1788 - Neisse, Günümüzde Nysa, Yukarı Silezya, 1857). Hukuk okudu ve yolculukları sırasında Brentano, Arnim, F.Schlegel gibi kişilerle dostluk kurdu. Lützow'un gönüllü alayına yazıldı 1813, müttefik kuvvetlerle birlikte Paris'e girdi 1815. Prusya devleti yüksek memurlarından olan eichendoff, bütün yaşamı boyunca, Lubowitz Şatosu'nda geçirdiği çocukluk yıllarının özlemini çekti. Koyu katolikliğin ona aşıladığı son derece keskin inançlar, yapıtlarında romantizme özgü bunalımlı ve ölümcül yanların yer almasını önlemekle birlikte, alman romantiklerinin özelliğini oluşturan gizemci bir eğilimin gelişmesine yol açtı. Schleiermacher ve Görres'in etkileri, ondaki bu eğilimi büsbütün güçlendirdi ve böylece Eichendoff, "romantik okulun son şövalyesi" unvanını aldı. Tiyatro yapıtları bugün artık unutulmuşsa da, öykülerinden bazıları hala okutulmaktadır (Marmorbild, 1819; Bir haylazın hayatı [Aus dem Leben eines Taugenichts], 1826; Schloss Durande, 1837). Fakat, onun asıl değerli yanı, 1837'de yayımladığı lirik yapıtında kendini gösterir. Üç bölümden oluşan (Wanderlieder, Sängerleben ve Zeitlieder) bu kitaptaki şiirler, doğa güzelliklerini derin bir din duygusu içinde dile getirir. Şair, bu şiirlerinde, mutluluk arayan özgür bir kişi olarak görünür.

Kaynakça

• Büyük Larousse, Milliyet (1986), Cilt 7, Sayfa 3560, 1. ve 2. sütünlar.