Haşimi Rafsancani

Bu madde son zamanlarda ölmüş bir kişiyle ilgilidir. Bazı bilgiler, yeni gerçeklerin açığa çıkmasıyla güncellenebilir. Ölümü takiben yıkıcı değişiklikler yapılması durumunda, bir hizmetlinin müdahalesini isteyin.

Ekber Haşimi Rafsancani ‌اکبر هاشمی رفسنجانی
Düzenin Yararını Teşhis Konseyi Başkanı
Görevde
Makama geliş 6 Şubat 1989
Aday Gösteren	Ali Hamaney
Yerine geldiği	Ali Hamaney
İran Uzmanlar Meclisi Başkanı
Görev süresi 25 Temmuz 2007 - 8 Mart 2011
Yerine geldiği	Ali Meşkini
Yerine gelen	Muhammed Rıza Mehdevi Kani
4. İran Cumhurbaşkanı
Görev süresi 3 Ağustos 1989 - 2 Ağustos 1997
Dini Lider	Ali Hamaney
Birinci Yardımcı	Hasan Habibi
Yerine geldiği	Ali Hamaney
Yerine gelen	Muhammed Hatemi
İran İslami Şûra Meclisi Başkanı
Görev süresi 28 Temmuz 1980 - 3 Ağustos 1989
Birinci Vekil	Ali Ekber Pervariş Muhammed Musavi Hüeyniha Muhammed Yezidi Mehdi Kerrubi
Yerine geldiği	Yedullah Sahabi
Yerine gelen	Mehdi Kerrubi
Kişisel bilgiler
Doğum	Ali Ekber Haşimi Rafsancani 25 Ağustos 1934 (1934-08-25) Rafsancan, İran
Ölüm	8 Ocak 2017
Eşi	Efat Maraşi (m. 1958-2017)
Çocukları	Muhsin (d. 1959) Fadime (d. 1961) Faezeh (d. 1962) Yaser (d. 1963) Mehdi (d. 1965)
Dini	Şia İslam
İmzası

Ali Ekber Haşimi Rafsancani (d. 25 Ağustos 1934, Rafsancan - ö. 8 Ocak 2017, Tahran), İranlı din ve devlet adamı. 1989-1997 arasında İran İslam Cumhuriyeti'nin 4. Cumhurbaşkanı.

İran'ın Kirman ilindeki Rafsancan'da doğdu. Fakir bir fıstık-çiftçisi ailenin oğluydu. 1948'de din eğitimini sürdürmek için Şiilerin kutsal kenti Kum'a gitti. 1958'de Ruhullah Humeyni'nin müridi oldu; zamanla Şiiler arasında ayetullah 'lıktan sonraki en yüksek ikinci derece olan hüccetülislam mertebesine yükseldi. Humeyni gibi o da Şah Muhammed Rıza Pehlevi'nin modernleşme programına karşı çıktı. Humeyni 1964 yılında sürgüne gönderilince ülkede Humeyni için yardım toplayanların önderliğini üstlendi. 1975-78 arasında solcu teröristlerle ilişkisi olduğu ileri sürülerek yargılandı ve hapis cezasına çarptırıldı.

Şahın devrilmesinden sonra 1979'da Humeyni İran'a dönünce onun önde gelen yardımcılarından biri oldu. İslami Cumhuriyetçi Parti'nin kuruluşunda önemli rol oynadı. Devrim Konseyi'nde görev aldı. Devrimin ilk yıllarında içişleri bakanlığını üstlendi. 1980'de meclise seçildi ve meclis başkanlığına getirildi. Dokuz yıl boyunca meclis başkanı olarak görev yaptı ve zamanla İran'ın ikinci güçlü kişisi konumuna geldi. İran-Irak Savaşı (1980-1988) sırasında etkili rol oynadı.Ağustos 1988'de savaşı sona erdiren ateşkesi kabul etmesi için Humeyni'yi ikna etti.

Haziran 1989'da Humeyni'nin ölümünden sonra temmuzda oy çoğunluğuyla İran cumhurbaşkanı seçildi. Daha önce pek etkili olamayan yürütme organının yetkilerini artırarak güçlendi. Pragmatik bir politika izleyerek sertlik yanlısı İslamcılara karşı başarı kazandı. İran'ın uluslararası ilişkilerde yalnızlığa itilmesini önlemeye çalıştı. Savaştan çıkan ülke ekonomisini canlandırmak için yabancı sermaye yatırımlarından ve özel girişimden yararlanmak stratejisine uygun olarak, Avrupa'yla ilişkileri yenilemeye çalıştı. 1993'te, oy oranı düşmekle birlikte, yeniden cumhurbaşkanı seçildi.

2005 yılındaki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ilk turda daha fazla oy almasına rağmen, ikinci turdaki rakibi Mahmud Ahmedinejad'e yenildi. İran İslam Cumhuriyeti Düzenin Yararını Teşhis Konseyi Başkanlığını yürütmekte iken, 8 Ocak 2017 tarihinde kalp krizi sonucu hayatını kaybetmiştir^[1].

Kaynakça

İran cumhurbaşkanları Ebu'l-Hasan Beni Sadr (1980-1981) Muhammed Ali Recai (1981) Ali Hamaney (1981-1989) Haşimi Rafsancani (1989-1997) Muhammed Hatemi (1997-2005) Mahmud Ahmedinejad (2005-2013) Hasan Ruhani (2013-)