Bilim tarihi

Bilim tarihi
Arka plan Kuramlar ve sosyoloji Tarih yazıcılığı Sözdebilim
Çağlara göre Erken kültürler Klasik antik dönem İslâm'ın Altın Çağı Rönesans Bilimsel devrim Romantizm
Kültürlere göre Afrika Bizans Orta Çağ Avrupası Çin Hint Orta Çağ İslâm dünyası
Doğa bilimleri Astronomi Biyoloji Botanik Kimya Ekoloji Evrim Jeoloji Jeofizik Paleontoloji Fizik
Matematik Cebir Kalkülüs Kombinatorik Geometri Mantık Olasılık İstatistik Trigonometri
Sosyal bilimler Antropoloji Ekonomi Coğrafya Linguistik Siyaset bilimi Psikoloji Sosyoloji Sürdürülebilirlik
Teknoloji Tarım bilimi Bilgisayar bilimi Malzeme bilimi Mühendislik
Tıp Beşerî tıp Veteriner tıp Anatomi Sinirbilim Nöroloji Beslenme Patoloji Eczacılık
Kronolojiler Portal Kategori

Bilim ve teknoloji tarihi, Teknoloji, bilimin, pratik yaşam gereksinimlerinin karşılanmasına ya da insanın çevresini denetleme, biçimlendirme ve değiştirme çabalarına yönelik uygulamaları. Yunanca tekhne (sanat, zanaat) ve logos (bilgi,söz, sözcük) sözcüklerinden oluşturulan teknoloji terimi, Antik Yunanistan'da "bilgiden gelen zanaat" anlamına geliyordu. Zaman içinde anlamı değişen sözcük, bilimsel araştırmalardan elde edilen somut ve yararlı sonuçları ve bunlara ilişkin araç, yöntem ve süreçlerin bütününü ifade eden bir anlam kazanmıştır.

Teknik, temel olarak alet yapımı ve alet kullanarak sonuç alma yöntemleri anlamına gelir. Alet yapma yeteneği, insan türünü Öteki canlılardan ayıran temel niteliktir. Bu niteliği nedeniyle insan, en başından beri teknoloji üreten bir varlıktır ve teknolojinin tarihi insanlığın tüm gelişimini içerir. Kısa bir tanım getirilirse bilim tarihi: sistematize edilmiş pozitif bilginin betimlenmesi ve açıklanmasıdır.^[1]

Modern Bilim Tarihçiliği

18'inci yüzyıldan itibaren, Giovanni Battista Vico, Montesquieu ve Voltaire gibi tarihçiler ile tarih kavramı gittikçe daha kapsmlı bir hale geldi. Önceleri çoğunlukla siyasi ve askeri tarihle meşgul olunurken sanat, edebiyat, din ve ekonomi tarihlerine de ilgi gösterildi.^[2] Bu dönemde siyasi tarih, kültür tarihi denebilecek geniş bir şekle dönüştü. Bu dönemde Daniel LeClerc (1652-1722),Albrecht von Haller (1708-1777), J.C.Barkhausen (1666-1723), J.C.Heilbronner (1706-yaklaşık 1747), Gotthelf Köstner (1719-1800), Joseph Priestly (1733-1804), Adam Smith (1723-1790), Olaf Celsius (1670-1756)Jean Sylvain Bailly (1736-1793) gibi öncü bilim tarihçileri vardır. Bilim tarihçiliğini kamuoyuna mal eden kişi Fransız düşünür Auguste Comte'dur. Cours de Philosophie Positive (1830-1842) adlı kitabında bilim tarihçiliğini tartışır. Antoine Augustin Cournot ve Paul Tannery Comte'un görüşlerini ilerletir.^[3]

Kaynaklar